Ο Ιαπωνικός στρατός έδειξε με σχετική καθυστέρηση ενδιαφέρον για τα άρματα μάχης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 ξεκίνησε την προσπάθεια ανάπτυξης εγχώριων αρμάτων. Τα άρματα θεωρούντο ως όπλα υποστήριξης του πεζικού, κατά το γαλλικό δόγμα.

Το Συγκρότημα Γιασουόκα διέθετε το 3ο Σύνταγμα Αρμάτων με τέσσερις ίλες αρμάτων (26 Type 89, 4 Type 97 Chi Ha, 4 ελαφρά άρματα Type 97 Te Ke, 7 αρματίδια Type 94), το 4ο Σύνταγμα Αρμάτων (35 Type 95 Ha Go, 8 Type 89, 3 Type 34), το 64ο Σύνταγμα Πεζικού, το 2/28 Τάγμα Πεζικού και μια μοίρα πυροβολικού. Επικεφαλής τέθηκε ο αντιστράτηγος Μασουόμι Γιασουόκα ο οποίος θεωρείτο ειδικός στον αγώνα των τεθωρακισμένων.

Οι Ιάπωνες είχαν αποφασίσει να επιτεθούν από δύο κατευθύνσεις με στόχο την κατάληψη του Υψώματος 721. Οι Ιάπωνες θα εκτελούσαν δύο συγκλίνουσες επιθέσεις. Το Συγκρότημα Γιασουόκα αποτελούσε το νότιο σκέλος της ηλάγρας και είχε στόχο την εκκαθάριση της δυτικής όχθης του ποταμού Χάλχα και την προέλαση πέραν της ανατολικής όχθης.

Η βόρεια ιαπωνική ηλάγρα κατέλαβε το Ύψωμα 721. Σύντομα όμως το σοβιετικό πυροβολικό της προκάλεσε σοβαρά πλήγματα. Όταν δε δέχτηκε την αντεπίθεση ισχυρών σοβιετικών δυνάμεων υποχώρησε. Νότια ο αντιστράτηγος Γιασουόκα κινήθηκε καλύπτοντας το δεξιό του με το 2/28 Τάγμα και ανέθεσε στα τεθωρακισμένα του να καταδιώξουν τον αντίπαλο που πίστευε πως υποχωρούσε. Εξαιτίας του σφάλματος αυτού η συνοχή του συγκροτήματός του διασπάστηκε λόγω της διαφορετικής ταχύτητας των στοιχείων που το αποτελούσαν.

Επίσης λόγω ελλείψεων σε ασυρμάτους τα ιαπωνικά στοιχεία δεν μπορούσαν να συντονιστούν.
Τη νύκτα της 2ας προς 3η Ιουλίου 1939 οι μονάδες του συγκροτήματος εξόρμησαν ασυντόνιστα. Τις επόμενες ημέρες ορισμένα ιαπωνικά τμήματα προέλασαν σχετικά ευχερώς μέχρι τις 5 Ιουλίου όταν άρχισαν να συναντούν συνεχώς ισχυρότερη αντίσταση. Άλλα τμήματα συνάντησαν νωρίτερα τον εχθρό και κατόπιν σταμάτησαν.

Το μεσημέρι της 3ης Ιουλίου οι Σοβιετικοί επιτέθηκαν με πεζικό και άρματα, υπό την υποστήριξη πυροβολικού, κατά του 2/28 Τάγματος. Οι Ιάπωνες υπέστησαν βαρύτατες απώλειες. Με το δεξιό τους πλευρό εκτεθειμένο, τα τεθωρακισμένα του συγκροτήματος εκτέλεσαν μεμονωμένες, ασυντόνιστες επιθέσεις υφιστάμενα απώλειες. Τα βραχύκαννα πυροβόλα των 57 χλστ. των αρμάτων Type 89 και Type 97 και αυτά των 37 χλστ. των Type 95, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά έναντι των σοβιετικών αρμάτων, ενώ οι θωρακίσεις τους αποδείχθηκαν απολύτως ανεπαρκή.

Σημειώνεται ότι η μέγιστη θωράκιση του καλύτερα θωρακισμένου ιαπωνικού άρματος (Type 97) είχε πάχος 25 χλστ. Ο Γιοσουόκα διέταξε το 3ο Σύνταγμα Αρμάτων να επιτεθεί κατά μιας οχυρωμένης σοβιετικής τοποθεσίας. Το άρμα Type 97 του διοικητή του συντάγματος συνταγματάρχης Γιοσιμάρου «κόλλησε» στα σοβιετικά συρματοπλέγματα όταν αυτά μπλέχτηκαν στον κινητήριο τροχό του.

Το ακινητοποιημένο ιαπωνικό άρμα δέχτηκε σφοδρά πυρά από σοβιετικά άρματα ΒΤ-7 και αντιαρματικά πυροβόλα. Το άρμα του συνταγματάρχη ανατινάχθηκε. Παρόμοια τύχη είχαν και τα περισσότερα από τα λοιπά άρματα του 3ου Συντάγματος Αρμάτων.

Αντίθετα το 4ο Σύνταγμα Αρμάτων του συνταγματάρχη Ταμάντα τα κατάφερε καλύτερα κατορθώνοντας να αιφνιδιάσει, με νυκτερινή επίθεση, τους Σοβιετικούς και να διεισδύσει μέχρι τις θέσεις του σοβιετικού πυροβολικού εξουδετερώνοντας τουλάχιστον μια μοίρα. Παρά τις διαταγές για συνέχιση της επίθεσης ο Ταμάντα, σοφά σκεπτόμενος, προτίμησε να αποσύρει το 4ο Σύνταγμα καθώς δεν υπήρχε κανένας σύνδεσμος με τις λοιπές ιαπωνικές δυνάμεις.

Σε κάθε περίπτωση η ήττα του 2/28 Τάγματος σφράγισε την τύχη της επίθεσης του συγκροτήματος καθώς η απειλή στο δεξιό του πλευρό δεν επέτρεπε συνέχιση της επίθεσης. Η ήττα είχε ως αποτέλεσμα την αποπομπή του Γιασουόκα στις 9 Ιουλίου 1939. Τοποθετήθηκε επικεφαλής μεραρχίας αναπληρώσεων ως το 1941 όταν και παραιτήθηκε από τον στρατό. Το 1942 πάντως διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής στην Σουραμπάγια της Ιάβας. Συμπεριφέρθηκε με σκληρότητα και μετά την παράδοση της Ιαπωνίας δικάστηκε από τους Ολλανδούς και εκτελέστηκε ως εγκληματίας πολέμου.

Τα ιαπωνικά άρματα

Το μέσο άρμα Type 97 Chi Ha ήταν το πλέον σύγχρονο και ισχυρό στο ιαπωνικό οπλοστάσιο εκείνη την εποχή. Έφερε βραχύκαννο πυροβόλο των 75 χλστ και δύο πολυβόλα. Η μέγιστη θωράκισή του είχε πάχος 25 χλστ. Ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 38 χλμ. την ώρα σε δρόμο. Είχε βάρος 15,5 τόνων και τετραμελές πλήρωμα.

Το Type 89 Ι Go ήταν το κύριο ιαπωνικό άρμα πριν την ένταξη σε υπηρεσία του Type 97. Είχε βάρος περί τους 15 τόνους, μέγιστη θωράκιση μόλις 17 χλστ. τετραμελές πλήρωμα και ήταν οπλισμένο με ένα βραχύκαννο πυροβόλο των 57 χλστ. και δύο πολυβόλα. Η μέγιστη ταχύτητά του σε οδό έφτανε τα 26 χλμ. ανά ώρα.

Το ελαφρύ άρμα Type 95 Ha Go είχε βάρος 8 τόνων και τριμελές πλήρωμα. Η μέγιστη θωράκισή του είχε πάχος μόλις 12 χλστ. Ήταν οπλισμένο με ένα πυροβόλο των 37 χλστ. και με δύο πολυβόλα. Ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 45 χλμ. ανά ώρα σε οδό.

Παρόμοιο ήταν το ελαφρύ άρμα Type 97 Te Ke. Το άρμα είχε βάρος μόλις 5 τόνων και ήταν οπλισμένο με ένα πυροβόλο των 37 χλστ. και ένα πολυβόλο. Το μέγιστο πάχος της θωράκισής του έφτανε τα 16 χλστ. Είχε διμελές πλήρωμα και ανέπτυσσε μέγιστη ταχύτητα 42 χλμ. ανά ώρα.

Τέλος το αρματίδο Type 94 είχε βάρος 3,5 τόνων, μέγιστη θωράκιση 12 χλστ. διμελές πλήρωμα και ήταν οπλισμένο μόνο με ένα πολυβόλο των 6,5 χλστ. Ανέπτυσσε μέγιστη ταχύητα 40 χλμ. την ώρα.

ΠΗΓΗ