Οι συνήθεις “πολιτικές” αλληλοκατηγορίες ανάμεσα σε κομματικές παρατάξεις υστερούν κατάφωρα έναντι των ενδοκυβερνητικών αλληλοσπαραγμών.
Ο εξαρχής θνησιγενής (ιδεολογικά) ευκαιριακός συνεταιρισμός /συμβίωση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ εμμένει στη συμπόρευση του μέχρι τέλους της θητείας τους.
του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου (Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Παρά τις κραυγαλέες διαφορές (πραγματικές ή πλασματικές αδιάφορο) των δύο, η χαραγμένη πορεία νομής της εξουσίας συνεχίζεται αδιάκοπτη, αδιατάρακτη- παρά τις ογκούμενες αναταράξεις.
Η επαίσχυντη, απαράδεκτη για κάθε πραγματικό Έλληνα πατριώτη συμφωνία των Πρεσπών, έβαλε μπουρλότο στις σχέσεις τους. (Σε πρώτη επιδερμική εκτίμηση /ανάγνωση).
Οι αλληλοκατηγορίες κορυφώθηκαν με τις δηλώσεις /τοποθετήσεις, προτάσεις/ προς τους Αμερικανούς του κου Υπουργού Αμύνης.
Τους έδωσε – σε πρώτη του προσφορά- “γην και ύδωρ”. Συνειρμικά θυμήθηκα τον μακαρίτη τον τροβαδούρο Αττίκ ο οποίος αν ζούσε θα έγραφε: “έδωσε ό, τι είχε μια φτωχή”. Την “τιμή” της δηλαδή.
Σύμφωνα με το σενάριο της “πολιτικής” φαρσοκωμωδίας, οι δύο αμιλλώνται ποιος θα δώσει /εκχωρήσει τα περισσότερα στο ίδιο αφεντικό -προστάτη (;).
Απλώς ο ένας επιλέγει ως τόπο τις Πρέσπες και το πάρκινγκ της Δοϊράνης, ενώ ο άλλος πηγαίνει στις ΗΠΑ.
Το κλαυσιγελαστικό (=προξενεί κλαυσίγελο) είναι ότι δεν σιωπούν αλλά θριαμβολογούν για τα επιτεύγματά τους. Προχωρούν και παραπέρα: Αλληλοκατηγορούνται ως προς το ποιός από τους δύο με τις ενέργειες του κάνει … “περισσότερη εθνική ζημιά” (!…)
Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη και η πιθανότητα (ή μήπως λογική βεβαιότητα συμπαιγνίας των συγκυβερνώντων εταίρων;) να είναι στημένο το παιχνίδι συνολικά, τότε εξηγούνται πολλά. Αλλά -κακό για τους ίδιους ασφαλώς- παρεξηγούνται περισσότερα.
Ο λαός παρακολουθεί και αδυνατεί να αντιληφθεί τι ακριβώς παίζεται πίσω από τις πλάτες του. Υπάρχει συμπαιγνία;
Εξυπακούεται πως στην όλη υπόθεση οι συμπράττοντες /συμπαίκτες δεν είναι μόνον δύο, αλλά τρείς, με τον τρίτο : Αμερικανούς, να κινεί τα νήματα.
Με Α’ ή Β΄plan και κυρίως την απόφαση αναβάθμισης της Ελλάδας με αμερικανικές προσφορές, αλλά και μεγάλες δικές μας παραχωρήσεις.
Όσο περνούν οι μέρες οι ενδοκυβερνητικές τριβές και κατηγορίες αποκαλύπτουν (όταν δεν υπονοούν) ότι ο ένας μέμφεται τον άλλον πως κάνει μυστικές, υπόγειες, επιζήμιες συμφωνίες με τον τρίτο … φιλικό (αμφοτέρων) παράγοντα τις ΗΠΑ, τραγέλαφος !!!
Πάντως – και δυσεξηγήτως – συνεχίζουν , χέρι -χέρι – το έργο σωτηρίας της χώρας (;). Πως άραγε; Αθροίζοντας την ζημιογόνο δράση τους;
Ίσως οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές. Άραγε αυτό θα οφείλεται σε διαφωνία ή σε συμφωνία /συμπαιγνία; Αν δηλαδή όντως σταματούν την περαιτέρω κυβερνητική συμπόρευσή τους επειδή πράγματι έχουν τεράστιες αποκλίσεις πολιτικής. Ή γιατί … συμφώνησαν (για προφανείς λόγους παραπλάνησης του αφελούς κομματοεξαρτημένου λαού ) να διαφωνήσουν ώστε να πάμε σε εκλογές. Κάτι που (τώρα που ήδη υπέγραψαν την κατάπτυστη συμφωνία στις Πρέσπες, έκαναν και άλλες παραχωρήσεις) θα δώσει τις καυτές πατάτες /προβλήματα εθνικά, οικονομικά, μειώσεις συντάξεων κ.ο.κ στους επόμενους.
Πάντως η ομολογία του κου Συγκυβερνήτη ότι ο κος Πρωθυπουργός γνώριζε, αλλά διαφωνούσε με το plan b αποκαλύπτει την αλληλουποστήριξη των δύο (σε πείσμα των εσωκομματικών διαφωνιών των κομμάτων τους). Θυμίζω ότι στην συμφωνία των Πρεσπών ο πρώτος “διαφωνούσε” αλλά δεν αποχώρησε από την συγκυβέρνηση.
Τώρα (ανταποδίδοντας) ο κος Πρωθυπουργός διαφώνησε μεν με το plan b αλλά δεν έστειλε σπίτι του τον κο Υπουργό Εξωτερικών αλλά στις ΗΠΑ.
Προδήλως επιμένουν να ταΐζουν τους ιθαγενείς με λωτούς και αλλαγοκουτόχορτο.
ΥΓ Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει πως τελικά οι ιδιοφυείς Διόσκουροι συγκυβερνώντες θα διαλύσουν αμφότερα τα κόμματά τους με την ευήθεια τους.
Η παραίτηση του κου Υπουργού Εξωτερικών θα τους διευκολύνει δρώντας ως καταλύτης των εξελίξεων προς αυτή την κατεύθυνση.
