“Μαμά, γιατί είσαι χοντρή;” – Στο μυαλό ενός αγοριού

“Μαμά, γιατί είσαι χοντρή;”: Τα αγόρια με μανούλες που είναι γεμάτες, συνήθως νιώθουν μειονεκτικά έναντι αυτών που έχουν μαμάδες σε κανονικά κιλά

Γιατί συμβαίνει αυτό; Συνήθως, το αγόρι με γεματούλα μαμά, δέχεται bulling από τους συμμαθητές του. Αυτό, δημιουργεί ένα κόμπλεξ κατωτερότητας, αφού ο μικρός νομίζει ότι η μαμά του υστερεί σε ομορφιά σε σχέση με τα άλλα αγόρια της τάξης.

Η γεματούλα μαμά, πηγαίνει στα παιδικά πάρτι με πιο φαρδιά ρούχα, ενώ οι μανούλες με κανονικά κιλά με πιο στενά και σίγουρα πιο εντυπωσιακά. Τα αγόρια μεταξύ των ηλικιών 6 έως 12 ετών, σχολιάζουν την εμφάνιση των μανάδων. Ιδίως, όταν υπάρχει μια ιδιαιτερότητα, όπως τα παραπανίσια κιλά.

Το αγόρι, νιώθει μειονεκτικά, βλέπει την μαμά του ως άσχημη και αυτό του δημιουργεί μια σειρά από ανασφάλειες και εσωτερικούς προβληματισμούς.

“Μαμά, γιατί είσαι χοντρή;” Και τώρα, τι απαντάμε;

Πολλές φορές γινόμαστε «μάρτυρες» αθώων παιδικών αποριών, που μας αφήνουν άφωνους…

-Γιατί αυτός, μαμά, δεν έχει μαλλιά;

-Γιατί, μπαμπά, έχεις τόσες τρίχες στην πλάτη σου;

Ανάμεσα σε αυτές, λοιπόν, δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά παρατηρώντας στην τηλεόραση ή γύρω τους άλλες γυναίκες και συγκρίνοντάς τες με τη δική του μητέρα μπορεί πολύ αυθόρμητα να ρωτήσουν…

– Γιατί έχεις μαμά άσπρες τρίχες;

– Μαμά, γιατί έχεις τέτοια κοιλιά, περιμένεις μωράκι;

– Μαμά, γιατί είσαι χοντρή;…. ουπς…. αυτό πόνεσε!

Πώς μας βλέπουν τα παιδιά;

Σίγουρα τα παιδιά, στον μικροσκοπικό τους κόσμο, που εμπλουτίζεται καθημερινά μέσα σε όλα τα ερεθίσματα που δέχονται, μας βλέπουν διαφορετικά.

Ένα παιδί μέσα από τα δικά του μάτια μπορεί να μας βλέπει χοντρούς, πανύψηλους, δυνατούς, ατρόμητους, γίγαντες, ημίθεους… Σίγουρα πάντως διαφορετικούς.

Και μπορεί να ισχύει πραγματικά το ρητό «Από τρελό και από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια» αλλά το ότι ένα παιδί έχει το θάρρος και την αφέλεια να ξεστομίσει κάθε σκέψη και απορία του δεν σημαίνει ότι η άποψή του αυτή έχει πάντα και τις ρεαλιστικές διαστάσεις που αρμόζουν.

Πώς νιώθουμε εμείς;

Η γνώμη του μικρού «θησαυρού» μας έχει για μας τη μέγιστη αξία και πολλές φορές πιάνουμε τον εαυτό μας να περιμένει την επιβεβαίωση και την αποδοχή του παιδιού του. Είναι άραγε δίκαιο; Το να περιμένουμε δηλαδή να χτίσουμε την πίστη στον εαυτό μας από τη γνώμη ενός ευάλωτου πλάσματος που περιμένει να γίνουμε εμείς για εκείνο οι στυλοβάτες της δικής του αυτοπεποίθησης;

Ένας γονιός δεν είναι μόνο γονιός, έχει και άλλους ρόλους και καλό είναι για να είναι ένας ισορροπημένος γονιός να έχει χτίσει ήδη τη δική του αυτοπεποίθηση και να μην γίνεται ευάλωτος, αντιθέτως να δείχνει στο παιδί του ότι αγαπάει τον εαυτό του, το σώμα του και κατ’ επέκταση το παιδί θα μάθει να κάνει το ίδιο στον εαυτό του.

Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά μπορεί να κλείνουν πολλές φορές τα αυτιά τους στις συμβουλές μας, αλλά ανοίγουν τα μάτια και την καρδιά τους στο παράδειγμά μας. Άρα λοιπόν, βασικό μέλημα ενός γονιού είναι να τα έχει βρει πρωτίστως με τον εαυτό του.

Ναι αλλά…γιατί να αγαπώ το σώμα μου; Αφού πάχυνα!

«Ένα παιδί είναι δώρο και δεν απορρίπτω το γεγονός ότι το σώμα μου αλλάζει. Αποδεχόμαστε αυτό το δώρο και αποδεχόμαστε το γεγονός ότι θα υπάρξουν κάποιες αλλαγές, ότι θα δημιουργηθούν κάποιες ραγάδες ή κάποια επιπλέον κιλά. Νιώθω τυχερή και ευγνώμων που κατάφερα να κυοφορήσω το παιδί μου. Το σώμα μας δεν καταστρέφεται μετά την εγκυμοσύνη. Πρέπει να σταματήσουμε να επηρεαζόμαστε από τις εικόνες που μας πουλάνε τα μέσα ενημέρωσης και να μην τ’ αφήνουμε να καθορίζουν το τι είναι όμορφο….. Η μητρότητα είναι όμορφη. Οι ουλές μας είναι όμορφες. Οι ραγάδες μας είναι όμορφες. Το χαλαρό δέρμα είναι όμορφο. Οι ατέλειές μας είναι όμορφες!»», λέει μια μητέρα.

Οι εικόνες και τα πρότυπα που προωθούνται από τα Μέσα απέχουν από την πραγματικότητα και αρκετές φορές επηρεάζουν και διεστραβλώνουν την άποψή μας για το τι είναι αληθινά όμορφο.

Σίγουρα είναι υγιές και γοητευτικό να προσέχουμε τη διατροφή μας και τη φυσική μας κατάσταση αλλά κάποια παραπάνω κιλά δεν καθορίζουν την αυτοεκτίμησή μας. Ειδικά όταν εμείς νιώθουμε όμορφα μέσα στο σώμα μας, αυτό βγαίνει και στους άλλους, κάνοντάς μας απίστευτα γοητευτικούς. Γιατί αυτό που λείπει από τη σημερινή εποχή της εξωτερικής εικόνας δεν είναι η καλή εμφάνιση, αλλά η αυτοπεποίθηση, η σπιρτάδα, η καλή διάθεση και η γοητεία.

Τέλος, όπως ανέφερε ένας μπαμπάς για τη γυναίκα του:

«Αγαπώ το σώμα της γυναίκας μου μετά τον τοκετό, διότι όταν το βλέπω, βλέπω την οικογένειά μου και η οικογένειά μου κάνει τη ζωή να αξίζει κάθε ημέρα. Επίσης, γιατί μετά από όλα αυτά που έχει περάσει (για τα οποία “φταίω” και εγώ) εξακολουθεί να κοιμάται μαζί μου και να με ξύνει στην πλάτη χωρίς παράπονο!».

Τι μπορώ να απαντήσω στο παιδί μου;

Στην ερώτηση λοιπόν, «Μαμά, γιατί είσαι χοντρή;», μπορούμε να απαντήσουμε απλά και ουσιαστικά. Χωρίς να μεταφέρουμε ανασφάλειες και νεύρα που προέρχονται από μας.

Απαγορεύονται οι απαντήσεις του τύπου «Γιατί με λες χοντρή, δεν σου αρέσει η μανούλα;» ή «Μη σε ξανακούσω να με αποκαλείς έτσι μπροστά σε άλλους» ή «Χοντρή;;; Καλά ας γεννήσεις και συ όταν μεγαλώσεις και θα δεις πώς θα γίνεις» ή «Έχω παχύνει, το ξέρω, αλλά θα κάνω δίαιτα» κ.λπ.

Το αν θα κάνουμε δίαιτα, αν μας ενοχλούν τα κιλά μας, αν νιώθουμε άβολα με το σώμα μας, δεν είναι κάτι που αφορά ένα παιδί που απλά εκφράζει μία απορία.

Αυτό που πρέπει να πούμε και να μεταφέρουμε στο παιδί μας είναι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αυτό είναι που τον κάνει ξεχωριστό. Η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας και από το ότι αγαπάμε το σώμα μας και το φροντίζουμε, όπως και την ψυχή μας.