Στην κάμερα της εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα» μίλησε η Πίτσα Παπαδοπούλου και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πρώτη της εμφάνιση με τη Βίκυ Μοσχολιού αλλά και στην προσωπική της διαχείριση στις δύσκολες συνθήκες που κλήθηκε ν’ αντιμετώπιση στη μακρόχρονη καλλιτεχνική πορεία της.
«Στην πρώτη μου εμφάνιση που τραγούδησα μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού είχα πολύ τρακ και ακόμη έχω τρακ. Δεν αλλάζει αυτό. Δεν έχω εξοικειωθεί στο επάγγελμα μου, ευτυχώς βέβαια πάνω στην πίστα δεν σκέφτομαι τίποτα μόλις βγω και πάρω το μικρόφωνο. Μόνο αυτό που τραγουδάω, αυτό με έχει σώσει. Όλα φεύγουν τότε, τα πάντα, μέχρι να πιάσω το μικρόφωνο και να βγω στην πίστα» ανέφερε, αρχικά, η ίδια.
Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον χώρο, η Πίτσα Παπαδοπούλου είπε: «Ο καλλιτεχνικός χώρος είναι ο πιο αθώος, σε όλα, σε ό,τι ακούγεται και το λέω με το χέρι στην καρδιά. Θέλω να πω ότι πάντα υπήρχαν αυτά που ακούμε σήμερα αλλά σήμερα κακώς που υπάρχουν γιατί οι άνθρωποι είναι πιο εξελιγμένοι, πιο μορφωμένοι. Τα δικά μου χρόνια ήταν τουλάχιστον άνθρωποι του μόχθου, κουρασμένοι, αγράμματοι, δεν ήξεραν τι έκαναν. Αυτοί όμως σήμερα, για ποιο λόγο; Όχι, “μ’ αγαπάει και μου έδωσε ένα χαστούκι”. Κανένας που αγαπάει, δεν δίνει ένα χαστούκι. Είναι λυπηρό, λυπάμαι πάρα πολύ».
Και συνέχισε: «Εγώ το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης το αντιμετώπιζα όπως έπρεπε. Όπως νόμιζα ότι έπρεπε, έλεγα “δεν με ενδιαφέρεις”. “Μα χωρίς εμένα δεν θα μπορέσεις να κάνεις ότι πρέπει να κάνεις” μου έλεγε και απαντούσα πως “δεν με νοιάζει, δεν με αφορά. Να μην κάνω ποτέ μου τίποτα”. Αυτή ήταν η δική μου αντίδραση».