Επιτέλους, είστε σπίτι με το μικρό σας πλασματάκι. Τι ευτυχία! και κούραση φυσικά καθώς πρέπει να το θηλάσετε, να το αλλάξετε, να το κοιμίσετε, να το πάτε βόλτα… Ο μπαμπάς πού είναι ακριβώς;
Είναι αυτή η φάση της ζωής του που νιώθει σαν να μπήκε τιμωρία στη γωνία. Παραμελημένος, αμήχανος, με αγωνίες και άγχη, δεν έχει την ώθηση από το μητρικό ένστικτο που έχουμε εμείς.
Μπορεί όμως να χτίσει αυτό το δέσιμο με το μωράκι του με απλούς, καθημερινούς τρόπους:
1. Αν το μωρό πίνει γάλα από το μπουκάλι, μπορεί να το ετοιμάσει και να του το δώσει ο ίδιος κρατώντας το στην αγκαλιά του.
2. Να μοιραστεί μαζί σας τα βραδινά ξενύχτια. Ανάλογα με το πόσο κουρασμένος είναι από τη δουλειά του (και εσείς όμως πτώμα είστε…), μπορεί να ξυπνάει τα βράδια που θα έχετε συμφωνήσει και να φροντίζει το μωρό ενώ εσείς θα απολαμβάνετε τον ύπνο που τόσο χρειάζεστε.
3. Να το παίρνει αγκαλίτσα όταν κλαίει. Δεν είναι μόνο η μαμά που χαρίζει απλόχερα τρυφερότητα και ασφάλεια στο μωρό.
4. Να παίζει μαζί του. Με απλά πράγματα όπως γκριμάτσες και τραγουδάκια ή ακόμα και με ένα ωραίο διαδραστικό βιβλίο με ήχους.
5. Να το βγάζει βόλτα με το καρότσι και γιατί όχι, με τον μάρσιππο.
6. Να του κάνει μπανάκι. Έχει αποδειχθεί ότι οι μπαμπάδες το κάνουν πιο διασκεδαστικό για τα μωράκια ενώ είναι ο ιδανικός τρόπος να δεθούν οι δυο τους.
7. Να του αλλάζει πάνα. Ακόμα κι αυτό μπορεί να γίνει παιχνίδι, αν ο μπαμπάς έχει κέφι για αστεία, λογάκια, τραγουδάκια και φιλιά στα γυμνά, φρατζολένια μπουτάκια!
Είναι τόσα πολλά αυτά που μπορεί να κάνει ένας μπαμπάς μαζί με το νεογέννητο μωρό του για να αναπτύξει το δέσιμό τους- αρκεί η μαμά να του αφήνει λίγο χώρο και χρόνο και να μην θέλει να τα κάνει όλα μόνη της.
Εξάλλου, δεν έκανε μόνη της αυτό το μωρό; Γιατί να το μεγαλώνει μόνη;