Ένα “στολίδι” στο κέντρο της Πάτρας που ψυχορραγεί – Κι όμως θα μπορούσε να γίνει μουσείο


Ένα “στολίδι” στο κέντρο της Πάτρας που ψυχορραγεί – Κι όμως θα μπορούσε να γίνει μουσείο (pics)
Είναι ορισμένα κτίρια που η πόλη ακόμα και αν δεν ανήκουν στην κυριότητα της, έχει υποχρέωση να κάνει κάτι, να προχωρήσει σε διενέργειες και διαδικασίες, αν όχι να τα αξιοποιήσει, τουλάχιστον να τα βοηθήσει στο να γλιτώσουν από την εγκατάλειψη και την φθορά.

Μιλάμε για νεοκλασικά κτίρια που αποτελούν την ζωντανή αρχιτεκτονική πολιτιστική κληρονομιά της αχαϊκής πρωτεύουσας και που θα μπορούσαν κάλλιστα με κάποιον τρόπο να αξιοποιηθούν για την ίδια την πόλη, αναδεικνύοντας την ιστορία της και συμβάλλοντας στην τουριστική δυναμική της. Η πόλη όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει δείξει τέτοιου είδους αντανακλαστικά.

Ακόμα και στην περίπτωση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2006 που υπήρχε η δυνατότητα, λίγα ήταν τα εμβληματικά κτίρια που ανακαινίστηκαν και σώθηκαν. Σε έναν θεσμό που δεν άφησε τίποτα στην πόλη, ούτε από πλευράς υποδομών, ούτε όμως και από πλευράς συντήρησης κτιρίων – σημείων αναφοράς για την Πάτρα.

Η παραπάνω διαπίστωση παρατηρήθηκε και στην περίπτωση του σπιτιού του Κωστή Παλαμά στην οδό Κορίνθου που σώθηκε και αξιοποιήθηκε από την Πάτρα χάρις στις ενέργειες ενός επιχειρηματία από την Αμερική και όχι από τις πρωτοβουλίες της πόλης που δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.

Ένα τέτοιο κτίριο που χρειάζεται να σωθεί για το καλό της Πάτρας και το οποίο εδώ παραπάνω από μία 12ετία είναι “νεκρό”, χωρίς τίποτα να λειτουργεί σε αυτό, είναι το νεοκλασικό στην συμβολή της οδού Αράτου και Κορίνθου.

Πρόκειται για ένα κτίριο “στολίδι” που αρχικά άνηκε στην οικογένεια του σταφιδέμπορου Μανωλόπουλου και στη συνέχεια στεγαζόταν εκεί το εκπαιδευτήριο Αρέθειο. Τελευταία χρήση του ήταν όταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 λειτουργούσε εκεί ο ΟΑΕΔ, σε μία εποχή που το κτίριο είχε ανακαινιστεί, αλλάζοντας το ύφος όλης σχεδόν της περιοχής.

Είναι ένα οικοδομικό κομψοτέχνημα που θα μπορούσε, εφόσον η πόλη έκανε τις κατάλληλες ενέργειες και ερχόταν σε επαφή με τον ιδιοκτήτη του, να το αξιοποιήσει και να λειτουργήσει για παράδειγμα ως ένα μουσείο που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στο κέντρο της Πάτρας ή ως ένας χώρος πολιτισμού.

Το νεοκλασικό αυτό κτίριο πάντως για την ώρα είναι αναξιοποίητο και η εξωτερική του ομορφιά έχει αλλοιωθεί από τις δεκάδες αφίσες και τα συνθήματα που έχουν “κοσμήσει” πάνω του διάφοροι. Κρίμα.

(Οι φωτογραφίες είναι από την σελίδα “Πάτρα αυτά που δεν λέγονται”).

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ