Δεκατέσσερα χρόνια πριν, ο κόσμος ήταν εντελώς διαφορετικός. Από κάθε πιθανή άποψη. Η τεχνολογία, οι κοινωνικές αλλαγές, το ότι μπορείς να μάθεις σχεδόν τα πάντα, δωρεάν από το ίντερνετ
Επίσης, δεκατέσσερα χρόνια πριν είχαμε γενικότερα μια αίσθηση αισιοδοξίας. Υπήρχε λιγότερος κυνισμός στον κόσμο, ή έστω, αντιμετωπίζαμε τον κυνισμό με άλλον τρόπο.
Και είχαμε άλλα προβλήματα στην καθημερινή ζωή. Ας θυμηθούμε μερικά από αυτά, και μαζί να θυμηθούμε ότι το “αχ, τα παλιά τα χρόνια, τα απλά” δεν αναφέρεται αναγκαστικά στα δοξασμένα 80s. Μπορεί να μιλάει και για την προηγούμενη δεκαετία.
*Δεν ανησυχούσες ποιος έβλεπε καθημερινά τα story σου, ούτε κοιτούσες εμμονικά κάθε δέκα λεπτά μπας και τα είδε επιτέλους το γκομενάκι. Για την ακρίβεια, ο μόνος τρόπος να υπάρχει “story σου” στο ίντερνετ τότε ήταν να ανοίξεις blogspot. Ή να γράφεις στο Facebook ότι σήμερα θα φας μακαρόνια.
*Δεν έσπαγαν τα νεύρα σου κάθε φορά που δεν έβρισκες ούτε ένα ώριμο και φαγώσιμο αβοκάντο στο σούπερ μάρκετ, επειδή κανείς μας δεν έτρωγε αβοκάντο τότε.
*Έχεις την αίσθηση ότι ο νόμος του Μέρφι εμφανιζόταν λιγότερο συχνά στην ζωή σου, σε γενικές γραμμές.
*Η αγαπημένη σου σειρά στην τηλεόραση λογικά ήταν κάτι σαν το Supernatural ή το True Blood, τότε που οι σειρές δεν είχαν γίνει όλες βαριές και ασήκωτες, ούτε απαιτούσαν διδακτορικές αναλύσεις σε κάθε επεισόδιο. Τότε που ο τηλεθεατής μπορούσε όντως να δει τηλεόραση για να χαλαρώσει.
*Για την ακρίβεια, το 2009 μπορούσες να έχεις αγαπημένη σειρά, επειδή δεν έβλεπες και πολλές. Δεν έβγαιναν πεντακόσιες καινούριες κάθε σεζόν, μοιρασμένες σε σαράντα διαφορετικές πλατφόρμες.
*Γενικότερα, μπορούσες να απολαύσεις οποιαδήποτε μορφή ψυχαγωγίας χωρίς να την περάσεις από κόσκινο για πιθανό προβληματικό περιεχόμενο. Που, ναι, μας έκανε απίστευτο καλό αυτό το απότομο τράβηγμα της κουρτίνας, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: το να είσαι πάντα καλός φεμινιστής είναι πολύ κουραστικό.
*Υπήρχε ακόμα εκείνο το ευλογημένο site, το play.com, που σου έστελνε χωρίς έξοδα αποστολής μεταχειρισμένα βιβλία με 2,99€. Λατρεύουμε το bookdepository, αλλά μεταχειρισμένα με 2,99€ δεν έχει, συγγνώμη κιόλας.
*Δεν φοβόσουν ότι το κινητό σου θα χαλάσει ανά πάσα στιγμή, επειδή τότε – αποδεδειγμένα – οι συσκευές δεν ήταν φτιαγμένες για να χαλάνε τόσο γρήγορα.
*Μιλώντας για κινητό, το πιο διασκεδαστικό app που μπορεί να είχες τότε ήταν εκείνη η εικόνα με το ποτήρι μπύρας που άδειαζε όταν έστρεφες το τηλέφωνο. Μας λείπει αυτή η μπύρα.
*Δεν υπήρχαν influencers, υπήρχαν μόνο αγνοί, τίμιοι διάσημοι. Ακόμα και την Κιμ Καρντάσιαν δεν την έπαιρνε κανείς στα σοβαρά. Που σημαίνει ότι δεν σου έσκαγε κόμπλεξ κατωτερότητας με το παραμικρό πράγμα που έβλεπες να κάνει ο κόσμος στο ίντερνετ.