Eίσαι πολύ μεγάλη για να ασχολείσαι με ένα μήνυμα: Κι ενώ εγώ του έστειλα στις 5, εκείνος απάντησε στις 7.20 και σιγά την απάντηση δηλαδή, “θα μιλήσουμε μετά” έστειλε και έβαλε δύο τελίτσες. Τώρα δηλαδή εσύ τι καταλαβαίνεις από αυτό το μήνυμα;
-Kαταλαβαίνω ότι είσαι πολύ μεγάλη για να ασχολείσαι με ένα μήνυμα.
Έχεις κάνει αυτόν τον διάλογο περισσότερες φόρες απ’ ότι έχεις κάνει αποτρίχωση, παραδέξου το δεν είναι ντροπή. Και πραγματικά, όσο χρονών και να είσαι, είσαι πολύ μεγάλη για να ασχολείσαι με ένα μήνυμα.
Με το αν έστειλε, τι ώρα έστειλε, σε ποια ζώνη ώρας έστειλε, αν έβαλε θαυμαστικό, αν δεν έβαλε θαυμαστικό, αν έβαλε 2 θαυμαστικά, αν έβαλε θαυμαστικό και 3 τελίτσες -btw ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ λέγονται-, αν έβαλε μόνο “τρεις τελίτσες” ή “δύο τελίτσες”, αν έβαλε “μία τελίτσα”, ένα κόμμα, μια άνω τελεία, ένα emoji, καθόλου emoji, τα άπαντα emoji.
Έστειλε. Είτε τον ρώτησες κάτι, είτε δεν τον ρώτησες και πήρε πρωτοβουλία, έστειλε. Μια λέξη ή παραπάνω, ένα “οκ” ή “χεράκι”, κάποιο σημείο στίξης, έστειλε. Μην ψάχνεις κάποιον κρυμμένο κώδικα στην απάντησή του, δεν είσαι ο Professor Robert Langdon στον κώδικα Ντα Βίντσι να πρέπει να λύσεις γρίφους και προφανώς ο άνθρωπος δεν είναι της CIA να στέλνει κωδικοποιημένα μηνύματα. Αυτό που έστειλε διαβάζεται χωρίς walkthrough.
Και δεν χρειάζεται να αναλώσεις περισσότερο χρόνο και φαιά ουσία για να το διαβάσεις και αν θες να απαντήσεις.
Έχε στο μυαλό σου πως ούτε όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν τη σωστή χρήση των σημείων στίξης. Ούτε δίνουν όλοι την ίδια ερμηνεία στα emojies. Ένα “καλημέρα…”, μπορεί να είναι απλά μια “καλημέρα” χωρίς κανένα υπονοούμενο, χωρίς να ακολουθεί απαραίτητα κάτι.
Χωρίς να σημαίνει ιδιαίτερα πως κάτι πολύ σημαντικό, ελπιδοφόρο, η αινιγματικό πρόκειται να συμβεί. Μπορεί να είδε κι άλλους να βάζουν “3 τελίτσες” και να τις έβαλε. Πώς κάποιοι δεν τρώνε γλουτένη επειδή κάποιοι άλλοι δεν τρώνε γλουτένη, χωρίς να ξέρουν καν τι είναι η γλουτένη; Αυτό!
Στο κάτω κάτω, μια “καλημέρα” έστειλε, ε αντιμετώπισε το σαν να σου έλεγε “καλημέρα” ο περιπτεράς. Θα έψαχνες αν εννοούσε κάτι παραπάνω με μια “καλημέρα” ο περιπτεράς και θα ρώταγες τις φίλες σου τι εννοεί , θα κοίταγες την ώρα που είπε καλημέρα να δεις αν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για το πώς σε βλέπει ή θα έλεγες κι εσύ απλά μια “καλημέρα”, θα έπαιρνες τα ρέστα σου και θα έφευγες
Κι όσο για τα emojies μέχρι να κερδίσουν με μία ψήφο τα αγγλικά και να γίνουν διεθνής γλώσσα και να διδάσκονται σε φροντιστήρια, δεν παύουν παρά να είναι φατσάκια και σχεδιάκια.
Θα ασχολείσαι με -άκια ή θα γκουγκλάρεις τι σημαίνει το “☺” που έβαλε δίπλα στο “θα τα πούμε το βράδυ”, προσπαθώντας να καταλάβεις αν είναι ντροπαλός ή αν έχει κοκκινήσει από τη ζέστη;
Γενικά αν εκτός από τα σημεία στίξης και τα emojies ασχολείσαι και με πιο ουσιαστικά σημεία του μηνύματός του και δεν τα καταλαβαίνεις, απλά ρώτα. Εκείνον. Ούτε το “μέσα σου”, ούτε τις φίλες σου. Εκείνος το έστειλε, εκείνος ξέρει τι εννοεί. Καλά και τα σενάρια αλλά με τα σενάρια πήγε μπροστά μόνο η επιστήμη άντε ίσως και ο Παπακαλιάτης.
Κι εσύ Παπακαλιάτης δεν είσαι για να κάνεις σενάρια. Ούτε και επιστήμονας για να καταλήξεις από σενάρια να βγάλεις κάποιο αποδεδειγμένο πόρισμα. Το μόνο που μπορείς να βγάλεις με τα σενάρια και τις υποθέσεις είναι πορίσματα που μπορεί να αδικούν τόσο εσένα όσο και εκείνον. Ή μπορεί να σε κάνουν να ελπίσεις χωρίς λόγο.
Αν δεν καταλαβαίνεις ρώτα. Ένα γραπτό μήνυμα μπορεί πολλές φορές-τις περισσότερες ίσως- να παρεξηγηθεί γιατί αλλιώς γράφεται και αλλιώς διαβάζεται.
Ο καθένας άλλωστε πολλές φορές διαβάζει αυτό που θέλει να επιβεβαιώσει το δικό του σενάριο. Είτε αυτό είναι καταστροφής, είτε love story.
Κι αν ακόμα δεν στείλει κανένα μήνυμα σαν απάντηση ή γενικά δεν στέλνει κανέναν μήνυμα να θυμάσαι αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι Ινδιάνοι: “Kαι το να μη λάβεις μήνυμα, είναι μήνυμα”. (Καλά οκ, δεν το έλεγαν οι αρχαίοι Ινδιάνοι, έτσι για τον στόμφο τους ανέφερα).
Ξέρω πως είναι γαργαλιστικό και fun να ασχολείσαι με ένα μήνυμα. Been there, done that (καλά οκ ακόμα εδώ είμαι). Αλλά σίγουρα είσαι πολύ μεγάλη για να ασχολείσαι με ένα μήνυμα και να προσπαθείς να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές.
Γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχει κάποιο κρυφό νόημα ανάμεσα στις γραμμές, κανένα τουλάχιστον που δεν μπορείς να μάθεις αν δεν ρωτήσεις εκείνον που έγραψε το μήνυμα. Δεν βαρέθηκες άλλωστε να μετράς τελίτσες και να μην ξέρεις αν θα βάλεις στην επικοινωνία σας αποσιωπητικά ή τελεία και παύλα…;