Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποφέρουν από υπνική άπνοια. Μια αρκετά συχνή πάθηση η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο ροχαλητό και παύση της αναπνοής τους. Για να τερματισθεί η άπνοια αφυπνίζονται και αυτό διαταράσσει τον ύπνο τους με αποτέλεσμα να εμφανίζουν πρωινή υπνηλία. Μόνο που τώρα, νέα διεθνής έρευνα δείχνει πως οι γυναίκες που πάσχουν από υπνική άπνοια κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακές νόσους από ότι οι άνδρες.
Ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μονάχου αξιολόγησαν τα διαθέσιμα στοιχεία από τη Βρετανική Biobank που αφορούσαν άτομα τα οποία είχαν υποβληθεί σε καρδιακή μαγνητική τομογραφία.
Οι συμμετέχοντες κατηγοριοποιήθηκαν σε τρεις ομάδες:
– 118 άτομα με αποφρακτική άπνοια
– 1.886 άτομα με ροχαλητό
– 2.477 άτομα που δεν είχαν ροχαλητό
Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής.
Ο επικεφαλής της έρευνας Adrian Curta και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν πως η άπνοια ύπνου είναι συνήθως αδιάγνωστη ως πάθηση σε πολλούς ανθρώπους ειδικά μεταξύ των ατόμων που ροχαλίζουν.
Σύμφωνα με τον Curta, οι καρδιακές παράμετροι στις γυναίκες επηρεάζονται ευκολότερα από τη νόσο και ότι οι γυναίκες που ροχαλίζουν ή έχουν αποφρακτική άπνοια πιθανότατα να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή από τους άνδρες. Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε επίσης, ότι ο αριθμός ατόμων με άπνοια που είχαν λάβει έστω και μια διάγνωση ήταν εξαιρετικά χαμηλός.
Οι άπνοιες στον ύπνο στο γενικό πληθυσμό είναι συχνό φαινόμενο και αυξάνει σε συχνότητα με την αύξηση της ηλικίας. Στην ηλικία μεταξύ 30 – 60 ετών εμφανίζεται στο 10-24% των ανδρών και στο 6-9% των γυναικών. Από αυτούς ένα ποσοστό 2-4% παρουσιάζουν υπνηλία την ημέρα, οπότε μπορούμε να πούμε ότι πάσχουν από το σύνδρομο της άπνοιας στον ύπνο. Το σύνδρομο γενικότερα με όλες του τις εκδηλώσεις είναι πολύ συχνότερο στους άνδρες από ότι στις γυναίκες.
Το σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας εμφανίζεται όταν οι μύες στον λαιμό χαλαρώνουν και μπλοκάρουν τον αεραγωγό ενώ ένα άτομο κοιμάται και στην προσπάθεια του να αναπνεύσει κατά τη διάρκεια του ύπνου ροχαλίζει δυνατά.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, μεταξύ των ανδρών και των γυναικών στη ομάδα άπνοιας και στην ομάδα ροχαλητού, αυξήθηκε η μάζα της αριστερής κοιλίας, σε σύγκριση με τα άτομα που δεν είχαν άπνοια ή ροχαλητό. Αυτό δείχνει ότι στην ομάδα με αποφρακτική άπνοια και την ομάδα με το ροχαλητό, οι τοίχοι του κύριου θαλάμου άντλησης της καρδιάς διευρύνθηκαν, κάνοντας την καρδιά να δουλεύει πιο σκληρά.
Επιπλέον, όταν συνέκριναν τα άτομα με αποφρακτική άπνοια με τα άτομα που δεν είχαν αποφρακτική άπνοια ή ροχαλητό, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπήρξε σημαντική διαφορά στην αριστερής κοιλιακή μάζα των γυναικών, η οποία ήταν λιγότερο έντονη από ότι ήταν στους άνδρες.
Μαζί με τις μεταβολές στην καρδιακή λειτουργία στην ομάδα του ροχαλητού, το εύρημα αυτό τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει κίνδυνος να υποβαθμιστούν σε μεγάλο βαθμό οι συνέπειες από την αποφρακτική άπνοια.
Ο Curta ενθαρρύνει τους ανθρώπους που ροχαλίζουν να ζητήσουν από τον σύντροφό τους να τους παρατηρήσει στον ύπνο ώστε να δουν σε ποιες φάσεις κατά τη διάρκεια του ύπνου σταματούν να αναπνέουν για μικρό χρονικό διάστημα και αν στη συνέχεια ροχαλίζουν για να αναπνέουν τον αέρα. Αν δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, δηλαδή να ζητήσουν από το σύντροφό τους να τους παρακολουθήσει για ένα βράδυ, ή δεν είναι βέβαιοι για το αποτέλεσμα που θα τους καταγράψει τότε, όπως λέει, καλό θα είναι να περάσουν μία νύχτα σε ένα εργαστήριο ύπνου όπου η αναπνοή παρακολουθείται συνεχώς κατά τη διάρκεια του ύπνου και μπορούν να καταγραφούν όλες οι πιθανές αλλοιώσεις.