Άλουστη 3 ημέρες, ο γιος μου φωνάζει επειδή δεν θέλει να διαβάσει, η νεογέννητη κόρη μου κλαίει επειδή πεινάει και ο άντρας μου με ρωτάει αδύναμα αν χρειάζομαι βοήθεια.
Όταν συζητώ με άλλες μαμάδες, αντιλαμβάνομαι ότι οι περισσότερες από αυτές έχουν παρόμοιες αναμνήσεις. Αναρωτιέμαι λοιπόν, τι φταίει και οι άντρες μας δεν μας βοηθούσαν όσο θα θέλαμε. Το στερεότυπο που θέλει τον άντρα κουβαλητή και την γυναίκα μάνα και κυρά; Η ανησυχία τους ότι πώς να διαχειριστούν την όλη κατάσταση ή μήπως εμείς που δεν μιλήσαμε όταν έπρεπε; Ίσως η απάντηση να περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω. Όπως και να ‘χει το αποτέλεσμα ήταν ένα: ήμασταν αβοήθητες σε μια πολύ δύσκολη περίοδο.
Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο ή αν αποφάσιζα να κάνω τρίτο παιδί τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά γιατί τότε θα έλεγα στον άντρα μου ότι:
Δεν έπρεπε να μου ζητάς την άδεια για να με βοηθήσεις…έπρεπε απλώς να το κάνεις. Η πρόθεση δεν είναι τόσο εκτιμηταία, όσο η πρωτοβουλία. Ζούμε στο ίδιο σπίτι, έχουμε δύο παιδιά μαζί και οι υποχρεώσεις μας πρέπει να είναι μοιρασμένες στα δύο. Όταν πρέπει να καλύψω τις ανάγκες ενός νεογέννητου, δεν μπορώ ταυτόχρονα να παρηγορήσω ή να διαβάσω το μεγαλύτερο παιδί. Χρειάζομαι βοήθεια. Και είναι καθήκον σου να μου την παρέχεις.
Εκτός από την φυσική σου παρουσία, χρειάζομαι και την συναισθηματική σου υποστήριξη. Το ότι έχω ήδη την εμπειρία από ένα παιδί, δεν σημαίνει ότι δεν φοβάμαι ή δεν έχω ανασφάλειες. Κάθε μωρό είναι διαφορετικό και δυστυχώς δεν έρχεται μαζί με εγχειρίδιο χρήσης. Η μητρότητα συνοδεύεται από άγχη που θρονιάζονται μέσα μας κάθε φορά που πρέπει να πάρουμε μια απόφαση για τα παιδιά μας. Χρειάζομαι λοιπόν, τον άνθρωπό μου να με στηρίζει ψυχολογικά, να μου δίνει κουράγιο, να καταλαγιάζει τους φόβους μου και να με καθησυχάζει πως όλα θα πάνε καλά, πως τελικά θα τα καταφέρουμε.
Ο θηλασμός είναι μοναχική διαδικασία, γι’ αυτό και η συντροφιά σου, μου είναι απαραίτητη. Κάποιες φορές πονούσα πολύ, ενώ κάποιες άλλες ήμουν τόσο εξαντλημένη που φοβόμουν ότι θα με πάρει ο ύπνος και θα μου πέσει το μωρό. Ίσως νόμιζες ότι χρειαζόμουν την ησυχία μου, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Εκείνη την στιγμή απλώς ήθελα την παρέα σου. Να δούμε μια ταινία, να μιλήσουμε.
Θέλω να μου θυμίζεις ότι εκτός από μαμά, είμαι και γυναίκα. Μετά την δεύτερη γέννα το σώμα μου άλλαξε ακόμη περισσότερο. Στον καθρέπτη έβλεπα μια αναμαλλιασμένη γυναίκα με παραπανίσια κιλά, που ούτε ήταν, ούτε αισθανόταν ελκυστική. Είχα γεμίσει ανασφάλειες που μόνο η τρυφερότητα και η αγκαλιά σου μπορούσαν να διαλύσουν. Ένα κοπλιμέντο κι ένα χάδι είναι υπεραρκετό για να μου δώσουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζομαι. Ποια γυναίκα δεν θέλει ο σύντροφός της να την βλέπει θελκτική;
Χρειάζομαι και λίγο χρόνο μόνη μου. Να κρατήσεις τα παιδιά για να βγω από το σπίτι. Να νιώσω ότι ένα κομμάτι της προσωπικής μου ζωής υπάρχει ακόμη. Έχω ανάγκη να ξαπλώσω λίγες ώρες, γνωρίζοντας ότι ο μεγάλος μας γιος κοιμάται ήσυχα στο δωμάτιό του και εσύ προσέχεις την κόρη μας.
Μπαμπάδες η βοήθειά σας είναι ακόμη περισσότερο ευπρόσδεκτη όταν είναι αυτονόητη. Στηρίξτε τις γυναίκες σας ακόμη και όταν δεν σας το λένε. Είναι σημαντικό για τα ζευγάρια μετά από μια μεγάλη αλλαγή, να χτίζουν μαζί νέους ρυθμούς για να βρουν ισορροπία. Δεν πρέπει να νιώθουμε μόνες και εσείς δεν πρέπει να νιώθετε «λίγοι». Σας χρειαζόμαστε.