«Ο άνθρωπος έχει μια μόνο απεριόριστη επιθυμία, να συντηρήσει την ύπαρξή του, να απελευθερωθεί από κάθε οδύνη, ακόμα κι από κάθε στέρηση», όπως αναφέρει ο Σοπενχάουερ.
Ο εγωισμός, από τη φύση του, δεν έχει όρια: ο άνθρωπος έχει μια μόνο απεριόριστη επιθυμία, να συντηρήσει την ύπαρξή του, να απελευθερωθεί από κάθε οδύνη, ακόμα κι’ από κάθε στέρηση- εκείνο πού θέλει, είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερο ποσό ευεξίας, η κατοχή όλων των απολαύσεων που είναι ικανός να φανταστεί, και επινοεί διαρκώς τρόπους για να τις ποικίλει και να τις αναπτύξει.
Κάθε εμπόδιο που ορθώνεται ανάμεσα στον εγωισμό του και στους πόθους του διεγείρει την δυσθυμία του, την οργή του, το μίσος του: είναι ένας εχθρός που πρέπει να συντρίψει. Θα ήθελε να απολαμβάνει τα πάντα όσο το δυνατό περισσότερο να κατέχει τα πάντα· μιας και δεν μπορεί, θα ήθελε τουλάχιστον να κυριαρχεί στα πάντα το έμβλημά του είναι: «Όλα για μένα, τίποτα για τους άλλους».
Ο εγωισμός είναι κολοσσιαίος, και τίποτα δεν μπορεί να τον συγκροτήσει. Γιατί αν μπορούσε ο καθένας να διαλέξει ανάμεσα στην εκμηδένιση του σύμπαντος και του δικού του χαμού, δεν είναι ανάγκη να πω ποια θα ήταν η απάντησή του.
Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ (22 Φεβρουαρίου 1788-21 Σεπτεμβρίου 1860) ήταν Γερμανός φιλόσοφος που χαρακτηρίζεται από τον αθεϊστικό πεσιμισμό του και τη φιλοσοφική του διαύγεια. Έγινε γνωστός κυρίως από το βιβλίο του Ο Κόσμος ως Βούληση και ως Παράσταση, στο οποίο ισχυρίστηκε ότι ο κόσμος μας οδηγείται από μία διαρκώς ανικανοποίητη βούληση καθώς αναζητά αέναα την ικανοποίηση.