Του Γιάννη Δαραβίγκα
Έχει σηκωθεί πολύς κουρνιαχτός, κυρίως στα τηλεπαράθυρα, με αφορμή την αναμενόμενη κατάθεση προς ψήφιση, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Όλα ξεκίνησαν όταν ο κ. Μητσοτάκης, σε συνέντευξή του στο Bloomberg, είπε ότι «είναι μέρος της στρατηγικής μας. Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ πιο έτοιμη και ώριμη».
Το νομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση (προσωπικά πιστεύω ότι θα αργήσει πολύ να το κάνει), θα στηρίζεται στην διατύπωση του Γαλλικού Αστικού Κώδικα, όπου αναφέρεται ότι «γάμος είναι η ένωση δύο προσώπων, διαφορετικού φύλου ή και του ιδίου…», με την διαφορά ότι σε ενδεχόμενη τεκνοθεσία, στην περίπτωση των ομόφυλων ζευγαριών δεν θα αναγράφονται στα επίσημα έγγραφα «γονέας 1 και 2», αλλά «πατέρας – πατέρας» ή «μητέρα – μητέρα».
Επειδή η κοινωνική θεώρηση του γάμου ομοφύλων, είναι αδύνατον να εκτεθεί σε λίγες γραμμές, θα περιοριστώ στην πολιτική του διάσταση. Υπάρχουν λοιπόν ορισμένοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι δηλώνουν ότι είναι θέμα συνειδήσεως και δενσυμφωνούν με τον γάμο ομοφύλων, ενώ κάποιοι άλλοι απλώς μασάνε τα λόγια τους, έχοντας όμως όλοι τους την βεβαιότητα ότι το νομοσχέδιο θα εγκριθεί από το Κοινοβούλιο, με τις ψήφους της αντιπολιτεύσεως.
Συνεπώς έχουμε να κάνουμε με τζάμπα μάγκες επειδή όπως μας έχει διδάξει το πρόσφατο παρελθόν, η συνείδηση πολλών βουλευτών μοιάζει με φτερό στον άνεμο της εύνοιας του αρχηγού κάθε κόμματος, αφού τους επέτρεψε να ψηφίζουν το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών, των υπουργών και άλλων που διαχειρίζονται τα Δημόσια Οικονομικά. Επίσης, δεν πιστεύω ότι η συνείδηση των βουλευτών, τους επέτρεψε να ψηφίζουν τα μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, αφού η Πατρίδα μας χρεοκόπησε χάρη σε δικές τους πράξεις και αποφάσεις που όμως έλαβαν «κατά συνείδηση».
Αλλά και εμείς οι πολίτες πρέπει να στοχαστούμε αν οι αποφάσεις και οι πράξεις μας συμφωνούν με τις επιταγές της συνείδησής μας, ενδεχομένως δε και της κοινής λογικής. Εμείς οι πολίτες-ψηφοφόροι, που σήμερα διαφωνούμε με την νομοθετική ρύθμιση του γάμου ομοφύλων και όσα νομοτελειακά θα επακολουθήσουν, ας θυμηθούμε ότι εδώ και χρόνια, είμαστε «οι νοικοκυραίοι» σε αυτό που θεωρούσαμε σπίτι μας, την μεγάλη παράταξη της λαϊκής δεξιάς, όμως σήμερα μας έχουν κάνει έξωση οι νέοι ιδιοκτήτες της…
Πόσο δίκιο είχε λοιπόν αυτός που είπε ότι ο πολιτικός για να έχει ήσυχη την συνείδησή του, πρέπει οπωσδήποτε να έχει πολύ κακή μνήμη. Εμείς όμως δεν είμαστε πολιτικοί και διαθέτουμε άριστη μνήμη….