Η φάκα με ένα κομμάτι τυρί, να (με το συμπάθειο)! Γιατί; Γιατί αν απαντήσεις «όχι» θα σε πουν φαλλοκράτη. Αν απαντήσεις «ναι», μόλις γυρίσω σπίτι, θα με περιμένει… σίδερο! Και μάλιστα «πουκάμισα», που απ’όσο ξέρω πρέπει να είναι κινέζικο βασανιστήριο και φάλαγγα μαζί…
Στα σοβαρά τώρα. Όταν μοιράζεσαι μια ζωή ή έστω ένα σπίτι με έναν άνθρωπο, προφανώς και μοιράζεσαι τα πάντα. Άρα και τις δουλειές. Ή τουλάχιστον παίρνεις πάνω σου κάποιες. Είτε σταθερά, είτε όταν το απαιτούν οι συνθήκες και οι περιστάσεις. Εκτός και αν έχεις παντρευτεί την περίφημη… Μαίρη Παναγιωταρά.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, δεν αφήνεις τον άλλον να «πνιγεί» κι εσύ να κάθεσαι αραχτός και light. Όπως επίσης δεν μπορείς να απαιτείς από τον άλλον, εφόσον τον έχεις αφήσει να «πνίγεται», να ανταποκρίνεται σε όλους τους ρόλους. Εν προκειμένω να είναι μάνα, σύζυγος, νοικοκυρά και γυναίκα… Κάπου θα χαθεί και θα αφήσει κάτι να πάει πιο πίσω. Το πιθανότερο το ρόλο της συζύγου με ότι αυτό συνεπάγεται.
Άρα… Άρα όταν στο επιτρέπει ο χρόνος και οι συνθήκες, βάζεις κι εσύ ένα χεράκι… Στο φινάλε ανέλαβε τα δημιουργικά, αν δεν θες να μπλέξεις με τα υπόλοιπα. Παραδείγματος χάρη, φτιάξε ένα ωραίο φαγητό… Οι άνδρες άλλωστε έχουμε παράδοση στη μαγειρική. Κάνουμε θαύματα. Κι αν είσαι ειδικά «κοριτσοπατέρας» μην ξεχνάς ότι κάποια στιγμή, κάποιος, κάπου, κάποτε θα μοιραστεί ένα σπίτι με την κόρη σου. Και φαντάζομαι ότι δεν θα ήθελες να την αφήνει να «πνίγεται»… Ε;
Γράφει ο Νίκος Συρίγος