Τα Κιμπούτς είναι ιδιόμορφες σοσιαλιστικές κοινότητες με περισσότερο από 110 χρόνια ζωντανής ιστορίας
Το κιμπούτς είναι ισραηλινή συλλογική κοινότητα.
Η λέξη «kibbutz» σημαίνει «συγκέντρωση», ωστόσο τα πρώτα ήταν γνωστά ως «kvutzat», που σημαίνει «ομάδα». Το πρώτο κιμπούτς ήταν το Κιμπούτς Ντεγκάνια, που ιδρύθηκε το 1909 στο βόρειο Ισραήλ ακριβώς νότια της Θάλασσας της Γαλιλαίας.
Νέοι Εβραίοι που είχαν προηγουμένως εργαστεί στην αποξήρανση κοντινών ελώδων εκτάσεων με σκοπό τη γεωργία και την ανθρώπινη κατοίκηση, έχτισαν μια κοινότητα για τον εαυτό τους. Η γη αγοράστηκε από το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο. Έ
καναν σκληρή εργασία για να κάνουν τη γη εύφορη. Αυτοί οι πρωτοπόροι δημιούργησαν μια κοινότητα βασισμένη στη γεωργία.
Όταν δημιουργήθηκαν τα κιμπούτς λειτουργούσαν με τα σοσιαλιστικά πρότυπα: τα μέλη τους έκαναν διάφορες εργασίες και όλες οι ανάγκες τους καλύπτονταν από την κοινότητα δωρεάν. Επίσης η οικονομία των κιμπούτς στηρίζονταν κυρίως στη γεωργία. Πλέον ο τρόπος λειτουργίας και η φιλοσοφία των Κιμπούτς έχει αλλάξει.
Πολλά κιμπούτς έχουν ιδιωτικοποιηθεί και τα μέλη τους πληρώνουν για διάφορες υπηρεσίες που παλιά ήταν δωρεάν. Επίσης η οικονομία πολλών από αυτά δεν στηρίζεται πλέον στη γεωργία αλλά στη βιομηχανική παραγωγή και τις επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας.
Η συσσώρευση εμπειρίας όλων αυτών των χρόνων τους δίνει μια σημαντική θέση στο πάνθεο των σύγχρονων εναλλακτικών κοινωνικών και οικιστικών οργανώσεων.
Τα χαρακτηριστικά της δομής των κιμπούτς είναι:
α) το κοινό εισόδημα,
β) η Άμεση Δημοκρατία,
γ) η από κοινού οικονομική διαχείριση,
δ) η απορρόφηση νέων μελών,
ε) η έμφαση στην εκπαίδευση και την οικογένεια,
στ) οι κοινές αρχές για την κατανάλωση,
ζ) η έμφαση στον πολιτισμό και την αγροτική ζωή.
Τα σχεδόν 260 Κιμπούτσ στο Ισραήλ ιδρύθηκαν με ριζοσπαστικά ιδανικά, μετρούν πλέον του αιώνα και έχουν ταρακουνηθεί από οικονομικές και πολιτικές κρίσεις.
Όμως έχοντας ισχυρές σχέσεις κατάφεραν να ισορροπήσουν την οικογένεια και κοινότητα, κολεκτιβισμό και καπιταλισμό.
Σήμερα στο Ισραήλ υπάρχουν 270 κιμπούτς.
Πώς είναι η ζωή σήμερα σ’ ένα κιμπούτς
Από τη δεκαετία του 1970 και του 1980, μια αυξανόμενη τάση είναι η ιδιωτικοποίηση των κιμπούτς. Αυτό συνέβη παράλληλα με την οικονομική ανάπτυξη στο Ισραήλ, καθώς τα μέλη τους θεωρήθηκαν ως άτομα που συνεισφέρουν στην ευρύτερη οικονομία.
Σήμερα, πολλά από τα κιμπούτς του Ισραήλ είναι ιδιωτικά, ωστόσο διατηρούν τις κοινοτικές τους ρίζες. Υπάρχουν ακόμα μέρη με ισχυρή κοινοτική συνεργασία και δραστηριότητες.
Πολλά κιμπούτς απομακρύνθηκαν από τις γεωργικές ρίζες τους και ασχολούνται σε μεγάλο βαθμό στη μεταποίηση. Οι εταιρείες στα κιμπούτς αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% της γεωργικής παραγωγής της χώρας και πολλές από αυτές τις βιομηχανικές επιδιώξεις έχουν οδηγήσει σε μεγάλες επιτυχίες. Το εργοστάσιο κοπής διαμαντιών του Κίμπουτζ, Ντεγκάνια αποφέρει πλέον αρκετά εκατομμύρια δολάρια ετησίως.