Μαμά σκυλίτσα αγκαλιάζει ένα όμορφο παιδί με σύνδρομο Down και δακρύσαμε από συγκίνηση για τις σπουδαίες εικόνες που είδαμε
Αποφασίσαμε, να τις μοιραστούμε μαζί σας. Δυο όμορφες ψυχούλες αγκαλιά, σίγουρα είναι ότι ομορφότερο έχετε δει τον τελευταίο καιρό.
Μια εναλλακτική, επικουρική θεραπευτική μέθοδος, ή “pet therapy” ή αλλιώς
θεραπεία μέσω των ζώων κερδίζει έδαφος συνεχώς και διαδίδεται ολοένα και πιο έντονα.
Σκυλάκια, γατάκια, άλογα, ωδικά πτηνά, ψάρια και γενικά κάθε είδους ζώο φιλικό με τον άνθρωπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για “pet therapy”.
Τελευταία, μάλιστα, στο εξωτερικό άρχισαν να χρησιμοποιούνται δελφίνια, αλλά και παραγωγικά ζώα, όπως γουρουνάκια.
Αυτή η μορφή θεραπείας (pet therapy) ενδείκνυται για κάθε ηλικίας άτομα με νοητικά προβλήματα (αυτισμό, σύνδρομο Down), συναισθηματικά προβλήματα, για άτομα που πάσχουν από Alzheimer ή άνοια, για άτομα με ψυχολογικά ή ψυχιατρικά νοσήματα, για ασθενείς που πάσχουν από HIV και κατάθλιψη.
Υπάρχει επίσης μελέτη σε ασθενείς με καρδιολογικά προβλήματα που καταγράφει αισθητή βελτίωση της κατάστασης τους.
Oπως θα δείτε στο βίντεο, δείχνει ένα παιδάκι με σύνδρομο Down και την επικοινωνία που έχει με το σκυλάκι του.
Το σκυλί σε απόλυτη ηρεμία προσπαθεί να κάνει το παιδάκι να ασχοληθεί μαζί του, το γλύφει τρυφερά ή απλώνει το ποδαράκι του στον ώμο του παιδιού. Δεν ξεκολλά από πάνω του και είναι πραγματικά φύλακας – άγγελος για το μικρό παιδί.
Σκυλιά χρησιμοποιούνται ως θεραπευτές επαφής σε παιδιά και ενήλικες που έχουν νοητικά προβλήματα σε συνδυασμό με κινητικά προβλήματα. Για παράδειγμα ένα αυτιστικό παιδί που δεν ξέρει να χτενίσει τα μαλλιά του, χτενίζοντας ένα σκύλο μπορεί στη συνέχεια να μάθει να χτενίζεται.
Τα αυτιστικά άτομα έχουν πολύ υψηλή νοημοσύνη αλλά ζουν στο δικό τους κόσμο και το ζώο γίνεται το κανάλι που τους κάνει να βγουν από τον κόσμο αυτόν και να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο.
Λιγότερο στρες και λιγότερα προβλήματα υγείας αντιμετωπίζουν άτομα της 3ης ηλικίας που έχουν ζώα.
Συγκεκριμένα μελέτη των ιατρών Dembicki και Andersen έδειξε ότι ηλικιωμένοι ιδιοκτήτες σκύλων, περπατούσαν μεγαλύτερες αποστάσεις σε σχέση με συνομηλίκους τους, που δεν είχαν σκυλιά, είχαν μεγαλύτερη αντοχή, λιγότερα καρδιαγγειακά προβλήματα και είχαν επίσης χαμηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων.
Σύμφωνα με μελέτη τoυ Spiegel για τη χρήση ιατρικής βοήθειας μεταξύ ηλικιωμένων με και χωρίς κατοικίδια αυτοί που είχαν κατοικίδιο είχαν λιγότερες επαφές και επισκέψεις σε γιατρό όπως επίσης κ λιγότερα μικροπροβλήματα υγείας.