Το καλύτερο παιδί του Χόλιγουντ, Τομ Χανκς, εξομολογείται ότι δεν μπορεί να είναι πάντα «αστείος, γοητευτικός και στοργικός».
Ο Τομ Χανκς έχει τη φήμη του καλύτερου παιδιού στο Χόλιγουντ, ωστόσο, ο αγαπημένος σταρ έχει και αυτός τις… ανάποδες μέρες του κάποιες φορές….
Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός, παραδέχτηκε ότι μερικές φορές μπορεί να είναι πραγματικός «εφιάλτης» στα κινηματογραφικά πλατό. Την αποκάλυψη έκανε στο πλαίσιο της προώθησης του πρώτου βιβλίου του με τίτλο «The Making of Another Major Motion Picture Masterpiece», εμπνευσμένο από τη δική του καριέρα στην οθόνη.
Το μυθιστόρημα του Χανκς έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας ταινίας δράσης με υπερήρωες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων και περιλαμβάνει ένα καστ χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένου ενός εκκεντρικού σκηνοθέτη και ενός επηρμένου άνδρα ηθοποιού που διακόπτει και καθυστερεί τα γυρίσματα.
«Έχω τραβήξει κάθε μία από αυτές τις στιγμές συμπεριφοράς ο ίδιος σε ένα σετ», είπε ο Χανκς στο BBC. «Δεν είναι όλοι στα καλύτερά τους κάθε μέρα σε ένα κινηματογραφικό σετ. Πέρασα δύσκολες μέρες προσπαθώντας να γίνω επαγγελματίας όταν η ζωή μου κατέρρεε με πολλούς τρόπους και η απαίτηση για μένα εκείνη τη μέρα ήταν να είμαι αστείος , γοητευτικός και στοργικός — και όταν αυτά ήταν τα τελευταία πράγματα που ένιωθα».
Ωστόσο, υπάρχει ένα αρχικό «βασικό αμάρτημα» που δεν θα διαπράξει ποτέ: η καθυστέρηση. «Αυτό που δεν μπορεί να συμβεί σε μια ταινία είναι ότι κάποιος δεν μπορεί να παίζει με τον χρόνο ή με τη διάρκεια του γυρίσματος ή με το μπάτζετ», είπε ο Χανκς. «Αυτό είναι ένα βαρύτατο αμάρτημα στην κινηματογραφική βιομηχανία. Θα εκπλαγείτε με το πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορούν να ξεφύγουν με αυτό, και τους λένε ότι μπορούν να ξεφύγουν, επειδή κουβαλούν την ταινία στους ώμους του».
Ο 66χρονος Χανκς, έχει κυκλοφορήσει επίσης μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Uncommon Type», που εκδόθηκε το 2017 και έχει πουλήσει περισσότερα από 234.000 αντίτυπα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα των 448 σελίδων τον επόμενο χρόνο. «Έγραφα ανάμεσα στις ταινίες, έγραφα όπου κι αν ήμουν, έγραφα στα αεροπλάνα, έγραφα στο σπίτι, έγραφα στις διακοπές, έγραφα σε δωμάτια ξενοδοχείων, έγραφα τα Σαββατοκύριακα όταν δεν δούλευα», θυμάται.