Οι Ειδικοί Φρουροί που επάνδρωσαν την ΟΠΠΙ της Θεσσαλονίκης
Είμαι ένας από εσάς, ένας Ειδικός Φρουρός, ένας εν ενεργεία φοιτητής, που προσλήφθηκε με σκοπό να στελεχώσει την νέα ομάδα που δημιουργήθηκε για την προστασία των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χωρας, είμαι ένας Ο.Π.Π.Ι.
Απόφοιτος και εγώ ελληνικού πανεπιστημίου, όπως και η πλειοψηφία των συναδέλφων μου, αφού αντιμετώπισα τον έξω εργασιακό κόσμο και την αβεβαιότητα αυτού, κατέθεσα τα χαρτιά μου σε μια προκήρυξη που φάνταζε ιδανική, μια προκήρυξη που θα μου έδινε μια θέση εργασίας σε ένα κομμάτι που λίγο πολύ όλοι αγαπούσαμε από μικρά παιδιά, αλλά για διάφορους λόγους δεν το πετύχαμε νεότεροι, μια θέση που παράλληλα θα μου έδινε την δυνατότητα να προστατέψω το μέρος που πέρασα τέσσερα υπέροχα χρόνια της ζωής μου και αντιμετώπισα το ίδιο άγχος, τις ίδιες δυσκολίες με όλους μου τους συμφοιτητές.
Μέσα από την βαθμολογία μου στις πρακτικές δοκιμασίες, στις γραπτές εξετάσεις, αλλά και την επαγγελματική μου συνέπεια κατάφερα να τελειώσω σε θέση που μου έδινε την δυνατότητα να μετακινήθω με απόσπαση στην Θεσσαλονίκη και να προστατέψω το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το δικό μου Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο που σπούδασα και εγώ.
Ερχόμενος στην πόλη και πιστεύοντας ότι θα συναντήσω ένα κλίμα αγάπης από συναδέλφους και μια δυσπιστία από κάποιους φοιτητές και μη, αποφάσισα ότι μέσα από την εκπαίδευσή μου αλλά και την κοινή μας αγάπη για τον χώρο του Πανεπιστημίου θα καταφέρουμε να πείσουμε και τους πιο δύσπιστους ότι δεν θέλουμε ούτε να κάνουμε κατάληψη των πανεπιστημίων ούτε να εφαρμόσουμε καμία μορφή βίας προς κανέναν, είμαστε άλλωστε πρώην ή και εν ενέργεια φοιτητές (σε δεύτερες σχολές, σε μεταπτυχιακά, διδακτορικά) και ότι βασικός μας σκοπός είναι να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια των φοιτητών που είμαστε μέρος τους , την ασφάλεια των κτιρίων, των εργαστηρίων και όλων των εγκαταστάσεων που είναι απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία του Πανεπιστημίου.
Στην μέχρι τώρα πορεία μας, αφού εξοπλίσαμε τον εαυτό μας με δικά μας έξοδα για όλα τα απαραίτητα εφόδια διότι ο εξοπλισμός που λάβαμε δεν ήταν αρκετός για να εκτελέσουμε υπηρεσία, αφού βρήκαμε σπίτια, κάναμε συμβόλαια, ζήσαμε το άγχος του νέου Ειδικού Φρουρού ήρθαμε αντιμέτωποι με την δυσπιστία ορισμένων συναδέλφων που θεώρησαν ότι αποτελούμε εμπόδιο για την δική τους εξέλιξη, για την κάλυψη οργανικών θέσεων και οποιουδήποτε άλλου σκοπού έχουν.
Παρόλα αυτά δεν μείναμε στους λίγους συναδέλφους που ποτέ άλλωστε δεν ήταν κοντά μας ή ποτε δεν θεωρήθηκαν συνάδελφοι καθώς μας είδαν, μας βλέπουν και θα μας βλέπουν απέναντι τους παντα, για δικούς τους γνωστούς και άγνωστους λόγους, μειναμε όμως σε όλους τους συναδέλφους που μας αγκάλιασαν, κάθισαν δίπλα μας να μας δείξουν, να μας ακούσουν, να μάθουν για εμας και να μας προσφέρουν μια χρήσιμη συμβουλή, ένα όλα καλά θα πάνε και ένα μαζί θα τα μάθουμε όλα, αυτά είναι λόγια ενός συναδέλφου που είναι έξω στο πεζοδρόμιο και βλέπει τι προσφέρουμε και εμείς στην πόλη, στην ασφάλεια της, τα άλλα τα είδαμε σαν λόγια ενός ανθρώπου που μάλλον δεν μας έχει δει ποτέ εξω γιατί πιθανότατα δεν βγαίνει και ο ίδιος του.
Στους 10 μήνες παρουσίας μας στην πόλη της Θεσσαλονίκης καταφέραμε πολλά, καλύψαμε κενά σε όλες τις υπηρεσίες, δώσαμε την δυνατότητα οι συνάδελφοι μας να λάβουν τα ρεπο που δυστυχώς δεν μπορούσαν να πάρουν, καθώς με δική τους αυτοθυσία η ασφάλεια της πόλης έμενε σε υψηλά επίπεδα, δώσαμε νεανικό αέρα σε μια πόλη που ο μέσος όρος ηλικίας των συναδέλφων είναι αρκετά μεγάλος, ακούσαμε πολλά μπράβο από πολίτες ,από γονείς φοιτητών, από ανθρώπους απλούς, βοηθήσαμε στο μέγιστο ώστε να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη καθώς είμαστε 112 ενεργά άτομα που όλοι είμαστε έξω και δεν λάβαμε θέσεις γραφείου, καθώς δεν ήταν ο σκοπός μας.
Σκοπός μας είναι η ασφάλεια του Πανεπιστημίου μας και της Θεσσαλονίκης μας. Ναι λοιπόν με λίγα λόγια, νιώθω περήφανος που είμαι ένας Ο.Π.Π.Ι, που ήρθα με την αξία μου εδώ, που βοηθάω τους συναδέλφους μου σε οτιδήποτε με χρειαστούν, που βοηθάω την Θεσσαλονίκη μου και το Πανεπιστημίο μου και όσο και αν με κατηγορούν ορισμένοι “συνάδελφοι”, εγώ θα ξυπνήσω αύριο να καλύψω μια θέση στις μεταγωγές, ο συνάδελφος μου θα εκτελέσει νυχτερινή υπηρεσία σε μια απομακρυσμένη σκοπιά, η συναδέλφισσα μου θα μεταβεί στα δικαστήρια για να εκτελέσει την υπηρεσία της, κάποιος θα πάει σε προστατευτική φύλαξη, θα εκτελέσει καθήκοντα σκοπού καταστήματος, πλήρωμα σε περιπολικό και όλα αυτά θα τα κάνω γιατί δεν ξεχνάω τα λόγια του απλού κόσμου, “σας ευχαριστούμε που ήρθατε, ευχαριστούμε που ξέρουμε πως το παιδί μας έχει κάποιον αστυνομικό σε μικρή απόσταση κοντά του , ευχαριστούμε που είστε εξω με όλες τις συνθήκες για εμας”.
Λοιπόν εμείς ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας αγκάλιασαν και θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε τα μέγιστα.
Ειδικός Φρουρός – ΟΠΠΙ Θεσσαλονίκης
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι απόψεις των συντακτών στην κατηγορία “Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ” δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται με τις απόψεις του εκδότη και της συντακτικής ομάδας του Policenews