Είτε είστε ελεύθεροι είτε σε σχέση, πιθανότατα έχετε παρατηρήσει ότι η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου μπορεί να αναδείξει τα καλύτερα και τα χειρότερα στους ανθρώπους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, από νεαρή ηλικία, είμαστε κοινωνικά προσαρμοσμένοι να έχουμε υψηλές προσδοκίες και υλιστικές αξίες σε μια μέρα που έχει σκοπό να γιορτάσει την ελευθερία και την αγάπη. Αντί να είναι ευγνώμονες, οι άνθρωποι εστιάζουν σε πράγματα που δεν έχουν, κάτι που αναπόφευκτα οδηγεί σε άγχος, μομφή και απογοήτευση. Μια προσεκτική προσέγγιση θα σας βοηθήσει να αποφύγετε τις παγίδες της άσκοπης πίεσης, του δράματος και του άγχους την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Μοτίβα ενσυνειδητότητας και σκέψης
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αυτόματα πρότυπα σκέψης που ανέπτυξαν ως απάντηση στον κόσμο γύρω τους. Ένα από τα πιο κοινά μη χρήσιμα μοτίβα σκέψης είναι η νοοτροπία της σπανιότητας. Μια νοοτροπία σπανιότητας συνήθως πυροδοτείται από τη συγκριτική σκέψη και κρίση. Όταν συγκρίνετε τον εαυτό σας με άλλους ανθρώπους, αναπόφευκτα τους κρίνετε ή τους εξιδανικεύετε και επίσης κρίνετε ή αμφιβάλλετε για την πρόοδό σας στη ζωή. Για παράδειγμα, οι ελεύθεροι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι θα έπρεπε να είναι σε μια σχέση επειδή το να είναι μόνοι δεν φαίνεται αποδεκτό όταν όλοι οι άλλοι φαίνονται να είναι ευτυχώς ερωτευμένοι.
Οι σύντροφοι μπορεί να αισθάνονται ότι η σχέση τους δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο «θα έπρεπε» όταν συγκρίνουν τον εαυτό τους με ζευγάρια στα social media που φαίνεται να έχουν έναν παραμυθένιο τρόπο ζωής. Οι διαφημίσεις και οι ταινίες μας προγραμματίζουν να πιστεύουμε ότι μόνο ορισμένοι τύποι δώρων και χειρονομιών επικυρώνουν τη σημασία των σχέσεών μας και την αίσθηση της αξίας μας. Αυτή η νοοτροπία μπορεί να πυροδοτήσει ανασφάλεια και να ενισχύσει τη χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Η εμπλοκή σε μια νοοτροπία σπανιότητας μπορεί να συμπιέσει την προοπτική σας, κάνοντας σας να εστιάσετε σε αυτό που λείπει στη ζωή σας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση χρόνιας δυσαρέσκειας, όπου νιώθετε ότι τίποτα δεν είναι αρκετό, ακόμα και όταν αποκτάτε αυτό που νομίζατε ότι θέλατε. Αυτό το μοτίβο σκέψης αποδυναμώνει επειδή τοποθετείτε τη δύναμη και την αίσθηση της ευτυχίας σας έξω από τον εαυτό σας και εξαρτάστε από κάποιον ή κάτι που είναι πάντα απρόσιτο. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια συναισθήματα απελπισίας, κενού, ακόμη και κατάθλιψης.
Η ενσυνειδητότητα και το κενό
Από την οπτική της βουδιστικής ψυχολογίας, η απροθυμία μας να βρισκόμαστε στην παρούσα στιγμή και να αποδεχτούμε τη μονιμότητα και τις αβεβαιότητες της ζωής δημιουργεί έναν εσωτερικό αγώνα και αίσθηση συναισθηματικής και πνευματικής κενού. Από την άποψη της σωματικής ψυχολογίας, αυτό το αίσθημα έλλειψης ή κενού μπορεί να εκδηλωθεί ως απύθμενο ή κενό στο λάκκο του στομάχου ή της πυελικής περιοχής ή ένα αίσθημα συστολής στο λαιμό και το στήθος. Αυτό το κενό μπορεί να ενεργοποιήσει τον φόβο και το άγχος που συνδέονται με την αίσθηση ασφάλειας και επιβίωσής μας, μαζί με την απελπισία για έλεγχο.
Μπορεί επίσης να προκαλέσει πόθους για ψώνια, ολόκληρα μπουκάλια κρασί και όλα τα κέικ και τα παγωτά στον κόσμο. Ενώ το να επιδοθείτε σε αυτές τις παρορμήσεις μπορεί να καταπραΰνει το άγχος αυτή τη στιγμή, το κενό δεν μπορεί τελικά να εκπληρωθεί από άλλο άτομο ή οτιδήποτε έξω από εσάς. Αυτή η λαχτάρα θα επιμείνει μέχρι να αποδεχτείς ό,τι μπορείς και τι δεν μπορείς να ελέγξεις και να αναλάβεις τον έλεγχο των σκέψεων και της προοπτικής σου στη ζωή. Η επίγνωση των σκέψεων και των αυτόματων απαντήσεων είναι το πρώτο βήμα προς την επίγνωση.