Helmut Lang ανήκει στους ανθρώπους της μόδας που καθιέρωσαν τη μινιμαλιστική αισθητική στη δεκαετία του 1990. Οι δημιουργίες του συνήθως συγκρίνονται με εκείνες των Rei Kawakubo ή Yohji Yamamoto, με την εξής ειδοποιό διαφορά: στη δουλειά του Lang η μόδα συναντά την τέχνη, υπό την avant-garde ματιά του, η οποία ήταν ανέκαθεν πρωτοποριακή (υπήρξε ο πρώτος που λάνσαρε συλλεκτικές συλλογές στο ίντερνετ). Παρά το γεγονός ότι εγκατέλειψε την καριέρα του σχεδιαστή, όταν άφησε τα ηνία του ομώνυμου οίκου του το 2005, το έργο του συνεχίζει να εμπνέει την streetwear μόδα, την οποία τόσο αγάπησε και της χάρισε νέα πνοή.
Άνοιξη – καλοκαίρι 2018
Το 1999, ο όμιλος Prada πήρε το 51% του οίκου μόδας Helmut Lang. Ο ίδιος ο σχεδιαστής πούλησε τις μετοχές του στην εταιρεία με επικεφαλής τον Patrizio Bertelli το 2004, ένα χρόνο πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Το 2006, ο όμιλος Prada πούλησε τον οίκο στον ιαπωνικό όμιλο Link Theory Holdings, που αποτελεί σήμερα κομμάτι του κολοσσού Fast Retailing.
Η λειτουργία του ξεκίνησε ξανά το 2007 με τον Mark Howard Thomas στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της αντρικής ένδυσης και την Alix Browne στο τιμόνι της γυναικείας. Η τελευταία μάλιστα έκανε το ντεμπούτο της τον περασμένο Σεπτέμβριο με την capsule collection “Under Construction”, μία αναβίωση των πιο εμβληματικών κομματιών του Αυστριακού σχεδιαστή.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Helmut Lang, ένας αυτοδίδακτος σχεδιαστής μόδας
Ο Helmut Lang γεννήθηκε στη Βιέννη στις 10 Μαρτίου του 1956. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν μόλις πέντε μηνών και μεγάλωσε με τους παππούδες του στις Αυστριακές Άλπεις. Στα 10 του, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε και τον πήρε μαζί του στη Βιέννη.
ΧΕΛΜΟΥΤ ΛΑΝΓΚ
Όταν ενηλικιώθηκε, ο Lang εγκατέλειψε το πατρικό του και το 1977 άνοιξε στην αυστριακή πρωτεύουσα ένα tailor-made ατελιέ, χωρίς ωστόσο να έχει σπουδάσει το αντικείμενο. Αγαπούσε όμως την τέχνη και συγκεκριμένα το ρεύμα της βιενέζικης πρωτοπορίας (Wiener Moderne, αναπτύχθηκε στη Βιέννη μεταξύ 1890 και 1910), που αντανακλώταν εντόνως στα ρούχα που δημιουργούσε. Το ατελιέ του έγινε γνωστό, όταν το 1979 οι δημιουργίες του επιλέχθηκαν για μία έκθεση με τίτλο “L’Apocalypse Joyeuse” που διοργανώθηκε στο Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι.
Ο Helmut Lang και το ντεμπούτο του στις ready-to-wear συλλογές
Το 1986 στο Παρίσι, ο οίκος μόδας Helmut Lang πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση στις ready-to-wear συλλογές, λανσάροντας μία σειρά που απευθυνόταν στο γυναικείο κοινό. Ένα χρόνο μετά, έπραξε το ίδιο και για το αντρικό κοινό και ακολούθησαν παρόμοιες συλλογές υποδημάτων (1990), denim ρούχων (1994), αξεσουάρ (1995) και γραβατών (1998). Η επέκταση του λιανικού εμπορίου εκείνης της εποχής συμβάδισε με την λιανική ανάπτυξη του οίκου, με τα εγκαίνια καταστημάτων σε Μόναχο (1995), Μιλάνο (1996), Νέα Υόρκη (1997), Χονγκ Κονγκ και Λονδίνο (1998).
Η αισθητική του Helmut Lang
Το στυλ του Helmut Lang χαρακτηριζόταν από τη λιτότητα, τις αυστηρές φιγούρες, τα ουδέτερα χρώματα και το total black look. Εξάλλου, θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του μινιμαλισμού στην ευρωπαϊκή μόδα, που σχεδίαζε ρούχα απαλλαγμένα από περιττά διακοσμητικά στολίδια, καθώς σκοπός του ήταν να αναδείξει τη διαχρονική αξία τους. “Αν διαθέτετε μία ισχυρή ταυτότητα, συνεχίστε να κάνετε αυτό που πιστεύετε ότι είναι σωστό για εσάς και σύντομα θα μπορείτε να προβλέψετε τα επόμενα βήματα της εταιρείας σας”, είχε δηλώσει κάποτε ο ίδιος.
Ανάμεσα στα πιο εμβληματικά κομμάτια των συλλογών του, ήταν τα αλεξίσφαιρα γιλέκα που λάνσαρε στην κολεξιόν Φθινόπωρο – Χειμώνας 1997 (αυτά που τώρα βλέπουμε και στις Yeezy συλλογές του Kanye West), τα φθαρμένα τζην παντελόνια, τα κορδόνια σε μπλούζες και φορέματα που έσφιγγαν τον κορμό όπως οι κορσέδες ή τα κορδόνια που κρέμονταν στα ρούχα, τα bomber jackets και γενικότερα το military look με τα cargo παντελόνια, τα παρκά και τα καπιτονέ μπουφάν.
Το “αντίο” στις πασαρέλες και η αγάπη για την τέχνη
O Helmut Lang ανέκαθεν προσέγγιζε τη μόδα με καλλιτεχνικούς όρους, όχι μόνο όσον αφορά στις δημιουργίες του, αλλά ακόμα και στον τρόπο που τις διαφήμιζε. Ενδεικτικό παράδειγμα, η διαφημιστική καμπάνια που πραγματοποίησε το 1992: μία φωτογραφία με μπεζ γυναικεία εσώρουχα να κρέμονται σε σιδερένιες μπάρες.
Έξι χρόνια μετά, το 1998, ξεκίνησε να μεταδίδει τις επιδείξεις του μέσω της ιστοσελίδας του και μία επταετία αργότερα αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του και να αφοσιωθεί στην τέχνη, στην κύρια πηγή έμπνευσής του, ξεκινώντας με προσωπικές εκθέσεις στην Journal Gallery στη Νέα Υόρκη και στο Kestnergesellshaft στο Ανόβερο της Γερμανίας. “Άπαξ και είσαι επιτυχημένος, είσαι και αγαπητός. Για τους περισσότερους αυτός θα ήταν ένας λόγος για να μην αποσυρθούν. Για μένα πάλι όχι”.