Η μελέτη υπό τον Δρα Stuart Fogel, γνωστικό νευροεπιστήμονα, καθηγητή στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Οτάβα και ερευνητή στο Royal’s Institute for Mental Health Research, ρίχνει φως στη σχέση του καθημερινού ρυθμού και των επιπέδων δραστηριότητας ενός ατόμου τόσο όταν είναι ξύπνιος, όσο και όταν κοιμάται με την ανθρώπινη νοημοσύνη.
Σε αντίθεση με το ρητό «το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι», προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι βραδινοί τύποι έχουν υψηλότερη λεκτική νοημοσύνη.
«Λαμβάνοντας υπόψη βασικούς παράγοντες, όπως είναι η ώρα που πάει κάποιος για ύπνο και η ηλικία του, διαπιστώσαμε ότι ισχύει το αντίθετο, ότι δηλαδή οι πρωινοί τύποι τείνουν να έχουν ανώτερη λεκτική ικανότητα», λέει ο Stuart Fogel, Διευθυντής του Εργαστηρίου Έρευνας Ύπνου του Πανεπιστημίου της Οττάβα. «Το εύρημα μας εξέπληξε και αποδεικνύει ότι το θέμα είναι πιο περίπλοκο από ό,τι πιστεύαμε στο παρελθόν».
Ο Φόγκελ και οι συνεργάτες του ταυτοποίησαν τον χρονότυπο των ανθρώπων -τις βραδινές ή πρωινές τάσεις τους- παρακολουθώντας τους βιολογικούς ρυθμούς και τις καθημερινές προτιμήσεις τους. Ο χρονότυπος ενός ανθρώπου σχετίζεται με το χρονικό σημείο κατά τη διάρκεια της ημέρας που προτιμά να κάνει απαιτητικά πράγματα, από πνευματικές αναζητήσεις μέχρι άσκηση.
Οι νέοι άνθρωποι είναι συνήθως «βραδινοί τύποι», ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι και όσοι ακολουθούν με μεγαλύτερη συνέπεια τις ημερήσιες και νυχτερινές δραστηριότητές τους είναι πιθανότατα «πρωινοί τύποι».
Το πρωί είναι κρίσιμο για τους νέους, ειδικά τα παιδιά σχολικής ηλικίας και τους εφήβους, που τα ωράριά τους ορίζονται από τους γονείς τους και τις σχολικές τους υποχρεώσεις. Αυτό μπορεί να κάνει κακό στους νέους.
«Η ώρα έναρξης του σχολείου δεν καθορίζεται από τον χρονότυπό μας, αλλά από το πρόγραμμα των γονιών τους και τα χρονοδιαγράμματα εργασίας τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά που είναι απογευματινοί τύποι να αναγκάζονται να λειτουργούν με πρόγραμμα πρωινών τύπων», λέει ο Fogel.
«Για παράδειγμα, τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες προγραμματίζονται συνήθως τις πρώτες ώρες, με αποτέλεσμα όσοι είναι πρωινοί τύποι να ανταποκρίνονται καλά. Οι βραδινοί τύποι όμως βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, επειδή το ωράριο που τους επιβάλλεται, ουσιαστικά μάχεται ενάντια στο βιολογικό τους ρολόι κάθε μέρα».
Στη μελέτη συμμετείχαν εθελοντές από ένα ευρύ φάσμα ηλικιών, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε αυστηρό έλεγχο για να αποκλειστούν διαταραχές ύπνου και άλλοι συγχυτικοί παράγοντες. Οι εθελοντές φόρεσαν συσκευή παρακολούθησης για τη μέτρηση των επιπέδων δραστηριότητας.
Ο καθορισμός της δύναμης του ρυθμού ενός ατόμου, ο οποίος οδηγεί τη νοημοσύνη, είναι το κλειδί για την κατανόηση των αποτελεσμάτων της μελέτης, λέει ο Fogel. Η ηλικία του ατόμου και η ώρα ύπνου αποδεικνύονται σημαντικοί παράγοντες.
«Ο εγκέφαλός μας λαχταρά πραγματικά την κανονικότητα και για να αποδίδουμε στο μάξιμουμ στους δικούς μας ρυθμούς, πρέπει να τηρούμε αυτό το πρόγραμμα και να μην προσπαθούμε συνεχώς να προλάβουμε τις υποχρεώσεις», προσθέτει ο Φόγκελ.