H δημοσιογράφος της Washington Post Gillian Brockell αποφάσισε να στείλει μια ανοιχτή επιστολή προς τις εταιρείες τεχνολογίας. H επιστολή έγινε viral και σήμερα τα Μικροπράγματα τη μεταφράζουν:
Μια ανοιχτή επιστολή προς τα Facebook, Twitter, Instagram και Experian σχετικά με τους αλγόριθμους και τη γέννηση του γιου μου.
Ξέρω ότι ξέρατε ότι ήμουν έγκυος. Είναι δικό μου λάθος, απλά δεν μπορούσα να αντισταθώ στα hashtags του Instagram – # 30weekspregnant, #babybump. Τι χαζή! Έκανα και κλικ κανα δύο φορές και σε διαφημίσεις για τη μητρότητα στο Facebook.
Σίγουρα είδατε τα ευχαριστώ που έστειλα στις φίλες μου που ήρθαν στο πάρτι εγκυμοσύνης μου και στην αδερφή που ήρθε από την Αριζόνα και με έκανε ταγκ στις φωτογραφίες της. Πιθανότατα με είδατε να γκουγκλάρω για «καλοκαιρινά ρούχα για εγκύους» και «ασφαλείς παιδικές κούνιες». Και βάζω στοίχημα ότι η Amazon σας είπε την ημερομηνία που επρόκειτο να γεννήσω -24 Ιανουαρίου- όταν έκανα εγγραφή στο ψηφιακό ληξιαρχείο της.
Δεν με είδατε όμως να γκουγκλάρω «είναι πρόωρος τοκετός;» και «το μωρό δεν κινείται»; Δεν είδατε τις τρεις μέρες ασυνήθιστης σιωπής για μια τόσο τακτική χρήστη όπως εγώ; Και στη συνέχεια τις ανακοινώσεις μου με λέξεις-κλειδιά όπως «συντετριμμένη», «πρόβλημα» και «αποβολή» και τα εκατοντάδες δακρυσμένα εικονίδια από τους φίλους μου; Ή κάτι τέτοιο δεν καταγράφεται;
Βλέπετε, γίνονται 24.000 αποβολές στις ΗΠΑ κάθε χρόνο και εκατομμύρια περισσότερες μεταξύ των χρηστών σας παγκοσμίως. Και επιτρέψτε μου να σας πω τι βλέπεις στα social media σου όταν τελικά επιστρέφεις στο σπίτι από το νοσοκομείο με τα πιο άδεια χέρια στον κόσμο, αφού έχεις περάσει ολόκληρες μέρες κλαίγοντας στο κρεβάτι και παίρνεις το τηλέφωνό για ν’ αποσπάσεις την προσοχή σου για λίγα λεπτά πριν το επόμενο αναφιλητό… Είναι συνταρακτικό, όπως ήταν όταν το μωρό σου ήταν ακόμα ζωντανό. Μάρκες που πουλάνε μωρουδιακά, κάθε έπιπλο που αγόραζα για το παιδικό δωμάτιο όταν το ετοίμαζα…
Και όταν εμείς τα εκατομμύρια των συντετριμμένων ανθρώπων κάνουμε κλικ στο «Δεν θέλω να βλέπω αυτή τη διαφήμιση» και απαντήσουμε στο «Γιατί;» με το σκληρό-αλλά-αληθινό «Δεν με αφορά πια» ξέρετε τι αποφασίζει ο αλγόριθμός σας, εταιρείες τεχνολογίας; Αποφασίζει ότι έχουμε γεννήσει, υποθέτει ότι είχαμε ένα ευτυχές αποτέλεσμα και μας κατακλύζει με διαφημίσεις για τα καλύτερα σουτιέν για θηλασμό, με κόλπα για να κοιμάται το μωρό όλη νύχτα (θα έδινα τα πάντα για να τον ακούσω να κλαίει) και τα καλύτερα καροτσάκια για να μεγαλώσει (το δικό μου θα μείνει για πάντα δύο κιλά).
Και μετά από όλα αυτά, έρχεται η Experian με το πιο δυνατό κτύπημα όλων: ένα spam email που με ενθαρρύνει να «τελειώσω την εγγραφή του μωρού» στο σαιτ τους (ποτέ δεν «ξεκίνησα» καμία εγγραφή του μωρού στο σάιτ τους, αλλά τέλος πάντων) για να παρακολουθήσω τη διάρκεια της ζωής του (που δεν ξεκίνησε ποτέ).
Σας παρακαλώ εταιρείες τεχνολογίας, αν οι αλγόριθμοι σας είναι αρκετά έξυπνοι για να ξέρουν ότι ήμουν έγκυος ή ότι έχω γεννήσει, τότε σίγουρα μπορούν να είναι αρκετά έξυπνοι για να συνειδητοποιήσουν ότι το μωρό μου πέθανε και να μου στέλνετε τις ανάλογες διαφημίσεις ή ίσως, απλά ίσως, καθόλου διαφημίσεις.
Χαιρετισμούς Gillian»