Εκνευρισμός στην Άγκυρα για την εξοπλιστική ενίσχυση της χώρας μας – Πώς η Ελλάδα απαντά άμεσα, αποφασιστικά και ουσιαστικά στις προκλήσεις Ερντογάν – Τα χτυπήματα με… F-35 που «έτσουξαν» την τουρκική ηγεσία.
Φαίνεται τελικά πως η Ελλάδα ξέρει πού «πονάει» το τουρκικό καθεστώς και φροντίζει να ρίχνει αλάτι στις πληγές του.
Όταν το βράδυ της Συνόδου Κορυφής ο Ερντογάν επιχείρησε να αναδείξει τον εαυτό του ως ειρηνοποιό, λέγοντας «ναι» στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και διαμηνύοντας προς το λαό του ότι συμφώνησε με τον Τζο Μπάιντεν να πάρει η Τουρκία F-16, η Ελλάδα έσπευσε να απαντήσει στέλνοντας Letter of Request στις ΗΠΑ για απόκτηση 20+20 μαχητικών F-35.
Όταν επίσης ο «γκρίζος λύκος» και εταίρος του Ερντογάν στην κυβέρνηση, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, έσπευσε πριν μερικές μέρες να ποζάρει μπροστά σε χάρτη που δείχνει το μισό Αιγαίο τουρκικό, ακόμα και την Κρήτη, η Ελλάδα απάντησε με εικόνες από τη συνεκπαίδευση ελληνικών μαχητικών με αμερικανικά F-35, με ορμητήριο την 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα, παρουσία του υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Δένδια, του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, του υφυπουργού Άμυνας κ. Νίκου Χαρδαλιά, του Αρχηγού ΓΕΑ, Αντιπτεράρχου Θεμιστοκλή Μπουρολιά και του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζορτζ Τσούνη.
Την ίδια ώρα μάλιστα που τα F-35 πόζαραν στους Έλληνες δημοσιογράφους με φόντο την ελληνική σημαία στην Κρήτη, ο υπουργός Άμυνας κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος πραγματοποιούσε επίσκεψη στην «καρδιά» των stealth μαχητικών στο Τέξας των ΗΠΑ, με τους Αμερικανούς να τον ενημερώνουν λεπτομερώς για τις δυνατότητες του αεροσκάφους 5ης γενιάς, που εκτιμάται ότι θα βάλει το εθνόσημο στα φτερά περί το 2028. Νωρίτερα, ο κ. Παναγιωτόπουλος είχε συναντηθεί και με τον Αμερικανό ομόλογό του Λόιντ Όστιν, με τους δύο υπουργούς να επιβεβαιώνουν το άριστο επίπεδο συνεργασία των δύο χωρών και να συζητούν για τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Είχε προηγηθεί η εξαιρετικά σημαντική επίσκεψη του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου στις ΗΠΑ, ο οποίος κατά τη διάρκεια των καθοριστικών επαφών του συζήτησε την ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας – ΗΠΑ μέσω και της MDCA και φυσικά την ενίσχυση της αμερικανικής παρουσίας στη χώρα μας, με επίκεντρο τις γεωστρατηγικά κρίσιμες βάσεις της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης.
Οι εικόνες των τελευταίων ημερών, με τα F-35 να εκπαιδεύονται με τους πολύπειρους Έλληνες πιλότους σε όλο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και να ποζάρουν στα υπόστεγα της 340 Μοίρας με φόντο την ελληνική σημαία, προκαλούν λογικό εκνευρισμό στην Άγκυρα, με την τουρκική ηγεσία να επιδίδεται σε ρητορικά παραληρήματα που επιβεβαιώνουν τον πανικό και την έλλειψη επιχειρημάτων μπροστά στην ισχυροποίηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Παράλληλα, η παρουσία του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου και του υπουργού Άμυνας κ. Νίκου Παναγιωτόπουλου στο εργοστάσιο της Lockheed Martin, προκαλούν τουλάχιστον προβληματισμό, αμηχανία και ανησυχία στην Άγκυρα, που βλέπει πέρα από τη σαφή υπεροχή της Ελλάδας σε ποιότητα ανθρώπινου δυναμικού, την Πολεμική Αεροπορία να αποκτά ποιοτικό πλεονέκτημα και σε Μέσα, έχοντας στη φαρέτρα της στο τέλος της δεκαετίας 24 Rafale, 20 (τουλάχιστον) F-35, 83 F-16 Viper, 38 εκσυγχρονισμένα F-16 Block 50+ και 24 Mirage 2000-5 στην πρώτη γραμμή κρούσης.
Είναι δεδομένο πως ειδικά τα F-35 προκαλούν «τσούξιμο» στους Τούρκους, μιας και οι ίδιοι τα έχασαν μέσα από τα χέρια τους εξαιτίας της αδιάλλακτης πολιτικής Ερντογάν. Η απόκτησή τους από την Πολεμική μας Αεροπορία και μάλιστα με όσο το δυνατόν ταχύτερες διαδικασίες και με τους πιο ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής, αποτελεί επιβεβαίωση της αμερικανικής στήριξης στη χώρα μας, η οποία φυσικά τάσσεται ξεκάθαρα και χωρίς αστερίσκους στο «άρμα» της Δύσης.
Αυτό άλλωστε τόνισαν σε κάθε τους επαφή με τους Αμερικανούς αξιωματούχους, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και ο υπουργός Άμυνας κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος, διαμηνύοντας προς την αμερικανική διπλωματία και στρατιωτική ηγεσία πως η Ελλάδα αποτελεί πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή και έναν φερέγγυο σύμμαχο που οι ΗΠΑ οφείλουν να στηρίζουν απέναντι στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας.