Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα την υπέρμετρη προβολή στα Μ.Μ.Ε. στοιχείων, που αφορούν προσωπικά δεδομένα και μάλιστα ευαίσθητα, για εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις, την «ενοχοποίηση» υπόπτων ή κατηγορουμένων, καθώς και την υπέρμετρη, ενίοτε κακόβουλη (ανάλογα με τα «θέλω» του καθενός), αμφισβήτηση δικαστικών κρίσεων, που ξεφεύγουν του δημοσιογραφικού χαρακτήρα και της ανάγκης ενημέρωσης του κοινού. Έτσι παρακολουθούμε στα τηλεοπτικά παράθυρα μια άτυπη διεξαγωγή «τηλε-δικών» και «ντετεκτιβίστικων αναλύσεων», από «ειδικούς» και όχι μόνο, που κρίνουν και αποφασίζουν για την «ενοχή». Πολλοί δυστυχώς βρήκαν την ευκαιρία για προσωπική προβολή (να «κάνουν καριέρα») και άλλοι «να κάνουν τηλεθέαση» ή ακόμη να υπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες!!!
Η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης δεν μπορεί να καθίσταται έρμαιο της μιντιοκρατούμενης καθημερινότητας που αρέσκεται στην επικίνδυνη ακροβασία μεταξύ πληροφόρησης και παραπληροφόρησης και οδηγεί στη δημιουργία «τηλεανακρίσεων» και «τηλεδικών» με τις ευλογίες, βεβαίως, παραγόντων της ποινικής διαδικασίας, παραβιάζοντας ταυτόχρονα την αρχή της μυστικότητας της ανάκρισης. Η κριτική των δικαστικών αποφάσεων δημιουργεί καλύτερη δικαιοσύνη, τονίζοντας την ομαλή και σωστή λειτουργία της. Κανένας όμως δεν μπορεί κάθε φορά, που «δεν του αρέσει» μια δικαστική απόφαση, να στρέφεται εναντίον της με άσχημα, κακόβουλα και προσβλητικά-υβριστικά εν γένει σχόλια για καθαρά ιδιοτελείς (και ενίοτε πολιτικούς) σκοπούς.
Η πρακτική αυτή αγνοεί ή μάλλον «βιάζει» το τεκμήριο αθωότητας, που εισήχθη και ρητά με το ν. 4596/2019, που ενσωμάτωσε την 2016/343 Οδηγία της Ε.Ε. Ειδικότερα, στο άρθρο 6 του νόμου αυτού ορίζεται ότι στον Κ.Π.Δ. προστίθεται άρθρο 72Α (τώρα άρθρο 71 με ν. 4620/2019) ως εξής: «Άρθρο 71. Τεκμήριο αθωότητας. Οι ύποπτοι ή οι κατηγορούμενοι τεκμαίρονται αθώοι μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή τους σύμφωνα με τον νόμο». Το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και το τεκμήριο αθωότητας ορίζονται και στις διατάξεις του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α).
Το ερώτημα που ανακύπτει λοιπόν είναι, αν ύστερα από την «ετυμηγορία» των “λαϊκών δικαστηρίων” των Μ.Μ.Ε, που κρίνουν «ένοχο» κάποιον κατηγορούμενο εν αγνοία της δικογραφίας και των αποδεικτικών στοιχείων και πριν παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου, μπορεί να υπάρξουν οι συνθήκες μιας δίκαιης δίκης, όταν, ιδίως οι ένορκοι (στα Μ.Ο.Δ), δεν μπορεί να είναι αμερόληπτοι, αφού έχουν ήδη σχηματίσει άποψη-κρίση;
Το κείμενο εστάλη στο inbox του policenews.eu από τον Αντιστράτηγο ΕΛ.ΑΣ. ε.α. κ. Ν. Μπλάνη
Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α., Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ., Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών