Ο Μάνος Δασκαλάκης, ο πατέρας των τριών παιδιών που πέθαναν μέσα σε τρία χρόνια στην Πάτρα έδωσε συνέντευξη απαντώντας για την Ρούλα Πισπιρίγκου, για τυχόν εμπλοκή του, την κεταμίνη αλλά και για την υπόθεση της σπιτονοικοκυράς.
Ο Μάνος Δασκαλάκης μιλώντας στην εφημερίδα «Μπαμ» είπε ότι ρώτησε την Ρούλα για την κεταμίνη και εκείνη του απάντησε ότι δεν ξέρει κάτι: «Και όντως όταν ακούστηκε, γιατί μιλάγαμε εκείνη την ώρα, ότι βγήκε κεταμίνη ως ουσία, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει, “βγάλανε αυτό τώρα, άλλο αυτό”. Δεν μπορούσε να πάει το μυαλό μου. Ποτέ!».
Όταν ρωτήθηκε τι της απάντησε όταν αρνήθηκε να πάει να την δει στα κρατητήρια εξήγησε πως της είπε: «Αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι δύσκολα. Ήταν μια λογική απάντηση που μπορούσα να της δώσω γιατί μέσα μου δεν αισθάνομαι καλά, όχι να τη δω. Δεν γίνεται, απλά δεν γίνεται. Τους είπα από την αρχή ότι είναι πολύ δύσκολη η θέση μου. Είμαι πολύ ξεκάθαρος. Πάντα έχω μπροστά μου την αλήθεια. Ποτέ δεν έχω πει το παραμικρό ψέμα. Τους είπα ότι αδυνατώ να πιστέψω πως έχει κάνει η Ρούλα αυτό ακόμα και τώρα. Θα προσπαθήσω να βρω την αλήθεια. Πάντα ήθελα την αλήθεια για τα παιδιά μου».
Παράλληλα, ο Μάνος Δασκαλάκης ρωτήθηκε και για τον λόγο που η Ρούλα Πισπιρίγκου άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να έχει κάποια σχέση ο πατέρας του με φαρμακαποθήκη, φωτογραφίζοντας ότι από εκεί θα μπορούσε να βρεθεί η κεταμίνη. Όπως είπε «μπορεί να ψαχτεί και φαρμακαποθήκη, μπορούν να ψαχτούν όλα». Ο ίδιος είπε ότι ο πατέρας του δουλεύει σε φαρμακαποθήκη και ότι και εκείνος μεταφέρει πράγματα από φαρμακευτικές εταιρείες, από μια συγκεκριμένη. «Δεν έχουμε να κρύψουμε κάτι» πρόσθεσε.
Εκτίμησε πως η θέση της είναι δύσκολη και γι’ αυτό αφήνει τέτοια υπονοούμενα. Σε ερώτηση αν σκέφτηκε ποτέ ότι κάτι μπορεί να πηγαίνει στραβά ο ίδιος απάντησε απλά ότι θέλει να φανεί η αλήθεια.
«Δεν είχα όφελος να σκοτώσω την σπιτονοικοκυρά»
Σχετικά με το θάνατο της σπιτονοικοκυράς σημείωσε στην εφημερίδα «Μπαμ»: «Τη σπιτονοικοκυρά καταρχήν δεν τη φύλαγε η Ρούλα. Η Ρούλα τη φύλαγε στις αρχές. Μετά μπήκε άλλη γυναίκα, αλλάξανε τρεις γυναίκες μέχρι να “φύγει” η σπιτονοικοκυρά. Τη σπιτονοικοκυρά την πήγαμε εμείς την πρώτη φορά στο νοσοκομείο».
Περιέγραψε πως τότε είχε πέσει και είχε σπάσει το πόδι της και όπως είπε «την επαναφέραμε γιατί είχε χάσει τα λογικά της. Τη βγάλαμε από το νοσοκομείο, της πήραμε ορθοπεδικά κρεβάτια, τα πάντα. Η γυναίκα καταρχήν έπαιρνε μια σύνταξη. Ούτε λεφτά είχε, ούτε τίποτα. Εμείς της δίναμε τα ενοίκια κανονικά, με αποδείξεις, μπορεί να φανεί, υπάρχουν τα πάντα και στις φορολογικές δηλώσεις. Δεν υπήρχε κανένα όφελος.
«Καταρχήν γιατί να σκοτώσεις μια γυναίκα από τη στιγμή που ούτε σου έχει γράψει το σπίτι, δεν έχεις όφελος. Όχι επειδή δεν σου έχει γράψει το σπίτι, δεν έχεις όφελος να τη σκοτώσεις».
Σε ερώτηση για το εάν πήρε λεφτά από αυτή τη γυναίκα, απάντησε: «Αυτό μπορούν να το δουν. Οποιοσδήποτε, οι αρμόδιοι μπορούν να το δουν. Καταρχήν η γυναίκα χρώσταγε πολλά λεφτά».
Ο θάνατος της Μαλένας
Για τον θάνατο της 3,5 ετών Μαλένας ανέφερε πως ένα πρωί ξύπνησε το παιδί με πρησμένους λεμφαδένες, πήρε αντιβίωση και ύστερα από δική του παραίνεση πήγαν στην Αθήνα για περαιτέρω εξετάσεις. Φτάσανε στο νοσοκομείο «Ελπίδα», όπου έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις και το παιδί διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Ανέφερε πως έμειναν για κάποιες μέρες στα νοσοκομεία Ελπίδα και Αγλαΐα Κυριακού και συνέχισε λέγοντας: «Ένα μεσημέρι έφυγα να πάω να ξυριστώ γιατί δεν είχα πράγματα εκεί. Μόλις φτάνω σπίτι, δεν πρόλαβα να ξυριστώ. Κάνω ένα μπάνιο να ξαπλώσω για μια ώρα και με παίρνει τηλέφωνο η Ρούλα και μου λέει κάτι έπαθε το παιδί. Έκανα Ολυμπιακό χωριό – Ελπίδα σε 13 λεπτά. Δεν θα τη ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή. Παρακάλαγα να πάρει ο Θεός εμένα και να γυρίσει το παιδί πίσω».
Σε άλλο σημείο ο Μάνος Δασκαλάκης αναφέρεται στην κεταμίνη που βρέθηκε στις εξετάσεις της Τζωρτζίνας: «Δεν υπήρχε η ουσία στο νοσοκομείο… Και είναι κάτι που το έμαθα εγώ σήμερα… Ότι αυτή η ουσία στο «Αγλαΐα Κυριακού» δεν υπήρχε! Και δεν είναι τσεκαρισμένο μόνο από εμένα και από εσένα… Τσεκαρισμένο από οργανισμό φαρμάκων και από αυτούς που προμηθεύουν τα φάρμακα στο «Αγλαΐα». Και κανένας δεν μπήκε σε αυτό το δωμάτιο… Ήταν μόνη της! Και δεν θεωρώ ότι υπήρχε κάποια νοσηλεύτρια ή κάποιος γιατρός που θα μπορούσε να τη βάλει… Θα έλεγα μέχρι και τώρα ότι αν υπήρχε σε αυτό το νοσοκομείο το φάρμακο αυτό, ότι έχει γίνει λάθος από τους γιατρούς. Ότι αντί να δώσουν κάτι άλλο έχουν δώσει αυτό. Και θα έλεγα… ακόμη ένα λάθος σε εμένα. Ακόμη ένα λάθος στην οικογένειά μου. Και θα κινούμουν και εκεί διαφορετικά γιατί μέχρι σήμερα που σου μιλάω… Αρνούμαι να το πιστέψω. Δεν μπορώ να το πιστέψω».