Σεξουαλική Παρενόχληση Κίνα: Ένα δικαστήριο απέρριψε φέτος την υπόθεση της Zhou Xiaoxuan η οποία κατηγόρησε έναν παρουσιαστή της κρατικής τηλεόρασης ότι την χάιδεψε –Το κίνημα #MeToo της Κίνας έχει σκοντάψει μπροστά στους γρήγορους λογοκριτές του Διαδικτύου, μια πατριαρχική κοινωνία και ένα νομικό σύστημα που βάζει ασήκωτο βάρος στον ενάγοντα.
Οι εκρηκτικοί ισχυρισμοί αυτόν τον μήνα από την σταρ του τένις Πενγκ Σουάι ότι ένας πρώην κορυφαίος πολιτικός του Κομμουνιστικού Κόμματος της είχε επιτεθεί σεξουαλικά σηματοδότησε την πρώτη φορά που οι κατηγορίες πλήττουν το ανώτερο στρώμα της κυβέρνησης. Αλλά οι κατηγορίες της διαγράφηκαν γρήγορα από το κινεζικό διαδίκτυο και έκτοτε δεν έχει εμφανιστεί δημόσια. Άλλοι αντιμετώπισαν την ίδια μοίρα, με ένα ολοένα και πιο αυστηρό Πεκίνο να καταστέλλει κάθε μορφή κοινωνικού κινήματος βάσης.
Το παγκόσμιο κίνημα #MeToo έφτασε στην Κίνα το 2018 όταν ένα κύμα γυναικών δημοσίευσε καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση εναντίον καθηγητών πανεπιστημίου. Απειλούμενες από την προοπτική ενός ανεξέλεγκτου μαζικού κινήματος, οι Αρχές άρχισαν γρήγορα να μπλοκάρουν τα hashtags και τις λέξεις-κλειδιά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Η φράση #MeToo εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη. Εξέχουσες φεμινίστριες αντιμετωπίζουν τακτική παρενόχληση και κράτηση από την αστυνομία — συμπεριλαμβανομένης της ακτιβίστριας Sophia Huang Xueqin, που συνελήφθη τον Σεπτέμβριο για «υποκίνηση υπονόμευσης της κρατικής εξουσίας», σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα.
Αν και ο ηγέτης Xi Jinping έχει δηλώσει ότι οι γυναίκες είναι «μια σημαντική δύναμη που οδηγεί στην κοινωνική ανάπτυξη και πρόοδο», δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου γυναίκες σε βασικούς κυβερνητικούς ρόλους στην Κίνα.
Η πολιτική ηγεσία είναι ένας αντρικός κόσμος, με μόνο μία γυναίκα στο επίλεκτο 25μελές Πολιτικό Γραφείο του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ο Xi έχει επίσης προωθήσει επιθετικά μια συντηρητική αφήγηση των γυναικών ως μητέρων και συζύγων.
– Σιωπή – Νέα νομοθεσία που διευκρινίζει την έννοια της σεξουαλικής παρενόχλησης ψηφίστηκε πέρυσι στην Κίνα, αλλά οι κατήγοροι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν μεγάλα εμπόδια. «Πρέπει να αποδεικνύετε συνεχώς ότι είστε ειλικρινείς… και ότι δεν χρησιμοποιείτε αυτό το θέμα για να διαφημίσετε τον εαυτό σας», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο μια γυναίκα που είχε ισχυριστεί σεξουαλική παρενόχληση, ζητώντας να παραμείνει αγνώστων στοιχείων καθώς φοβόταν αντίποινα.
Αλλά για τον κατηγορούμενο, «είναι στην πραγματικότητα πολύ απλό», είπε. «Μπορεί απλώς να το αρνηθεί και δεν χρειάζεται να αποδείξει την αθωότητά του».
Οι υποθέσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας συχνά καταρρίπτονται από τα δικαστήρια – και η μεγάλη πλειονότητα των υποθέσεων που κατηγορούνται για σεξουαλική παρενόχληση είναι ότι οι κατηγορούμενοι πιέζουν πίσω με κατηγορίες για συκοφαντική δυσφήμιση.
Η Wang Qi, μια υπάλληλος του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής που ισχυρίστηκε στο διαδίκτυο ότι το αφεντικό της την είχε φίλησε και την παρενόχλησε επανειλημμένα, χτυπήθηκε με μήνυση εκδίκησης για συκοφαντική δυσφήμιση από αυτόν το 2018. Διέταξε να απολογηθεί από ένα δικαστήριο το οποίο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε ανεπαρκείς αποδείξεις και «διέδωσε ψέματα» γι’ αυτόν.
Και ένα δικαστήριο του Πεκίνου απέρριψε φέτος την υπόθεση της Zhou Xiaoxuan, η οποία κατηγόρησε τον παρουσιαστή της κρατικής τηλεόρασης Zhu Jun ότι την χάιδεψε όταν ήταν βοηθός.
Το δικαστήριο είπε ότι η Zhou είχε προσκομίσει ανεπαρκή στοιχεία. Ο Zhu με τη σειρά του μήνυσε την Zhou για συκοφαντική δυσφήμιση.
Τα δικαστήρια απαιτούν από τους κατηγόρους να παρουσιάζουν αποδεικτικά στοιχεία πολύ ισχυρότερα από αυτά που παρέχει ο κατηγορούμενος, συχνά αποτρέποντας μάρτυρες κοντά στους κατηγόρους, συμπεριλαμβανομένων φίλων και συναδέλφων, σύμφωνα με έρευνα από τη Νομική Σχολή του Yale τον Μάιο. Αυτό αποθαρρύνει «τους εργοδότες και τους επιζώντες από το να τιμωρούν τους φερόμενους παρενοχλητές ή να μιλούν ανοιχτά, επειδή γνωρίζουν ότι μπορεί να μηνυθούν και να φέρουν ασήκωτο βάρος απόδειξης», έγραψαν οι ερευνητές.
Άλλες γυναίκες που παρουσιάζουν ιστορίες παρενόχλησης και επίθεσης δέχονται προσωπικές επιθέσεις.
Ο διακεκριμένος ηθοποιός Zhang Wen κατηγορήθηκε για βιασμό από έναν ανώνυμο επιστολογράφο το 2018, με αποτέλεσμα άλλες γυναίκες να διατυπώσουν καταγγελίες για παρενόχληση. Ο Ζανγκ ανταπέδωσε διαδικτυακά στους κατηγόρους του σε μια προσπάθεια να τους δυσφημήσει σε σχόλια που επιτρεπόταν ελεύθερα να κυκλοφορήσουν. Ήταν πολύ πότες που έβγαιναν με πολλούς άντρες, έγραψε, προσθέτοντας ότι ο αρχικός κατήγορός του «είχε αλλάξει φίλους πολλές φορές στο πανεπιστήμιο».
– Πολιτικό κίνητρο – Αλλά το Πεκίνο έχει επιτρέψει στους ισχυρισμούς να στροβιλίζονται όταν το βολεύει. Μια γυναίκα υπάλληλος στον κολοσσό του ηλεκτρονικού εμπορίου Alibaba ισχυρίστηκε αυτό το καλοκαίρι ότι είχε δεχτεί σεξουαλική επίθεση σε ένα ταξίδι εργασίας από τον διευθυντή της και έναν πελάτη της, σε μια υπόθεση που προκάλεσε ευρεία κάλυψη και σχολιασμό στα κινεζικά μέσα ενημέρωσης.
Η εταιρεία δεχόταν έντονες πιέσεις από τις κρατικές ρυθμιστικές αρχές εκείνη την εποχή και η Alibaba απέλυσε τον διευθυντή και υποσχέθηκε να πατάξει την «άσχημη» εταιρική κουλτούρα. Μόλις η οργή κατέβηκε, ωστόσο, η αστυνομία τελικά απέσυρε την υπόθεση, λέγοντας ότι η πράξη «αναγκαστικής απρέπειας» του διευθυντή δεν ήταν έγκλημα.
Και ο Καναδός-Κινέζος ποπ σταρ Kris Wu αντιμετώπισε μια σπάνια σύλληψη τον Αύγουστο, αφού μια 19χρονη γυναίκα τον κατηγόρησε διαδικτυακά για βιασμό – που συνέπεσε με μια επίσημη καταστολή της υπερβολής διασημοτήτων.
Ομοίως, οι πεσόντες αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος που εκδιώχθηκαν για διαφθορά κατηγορούνται συχνά για σεξουαλική παρενόχληση — αλλά «θα αποκαλυφθεί μόνο μετά την πτώση τους λόγω πολιτικών αγώνων, ως μέρος των γεγονότων των εγκλημάτων τους», έγραψε η βετεράνος Κινέζα φεμινίστρια Λου Πιν σε πρόσφατο δοκίμιο για την Peng Shuai.
«Εν τω μεταξύ οι γυναίκες χρησιμοποιούνται ως απόδειξη της κακής φήμης τους».