Η Ένωση συμπλήρωσε 4 συνεχόμενους αγώνες δίχως νίκη, με απολογισμό 3 ήττες και μία ισοπαλία σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το ποτήρι ξεχείλισε για το σύνολο του Μ.Ουζουνίδη, αφού στο ματς του Αγρινίου κόντρα στον Παναιτωλικό, ο δικέφαλος παρουσίασε άθλια εικόνα και δίκαια έχασε με σκορ 2-1. Μία ΑΕΚ προβλέψιμη στο παιχνίδι της και δίχως φρεσκάδα, παρά το γεγονός ότι μεσολάβησε το διάλειμμα των εθνικών ομάδων. Να τονίσουμε βέβαια την εξαιρετική παρουσία των παικτών του Τ.Δέλλα, που δάγκωναν σίδερα στον αγωνιστικό χώρο και δεν πτοήθηκαν από τις εις βάρος τους αποφάσεις, μιας νεαρής επόπτριας.
Όταν η ομάδα δεν πάει καλά… φταίνε όλοι μηδενός εξαιρουμένου
Και πιο απαισιόδοξος οπαδός της Ένωσης δεν θα περίμενε τέτοια βαθμολογική κατρακύλα, από την ομάδα που πέρυσι κατάφερε κόντρα σε θεούς και δαίμονες, να στεφθεί πρωταθλήτρια. Σίγουρα δεν φταίει μόνο ένας όταν το σύνολο παραπαίει, έχουν όλοι το ανάλογο μερίδιο ευθύνης.
Ας τα πάρουμε ένα ένα με τη σειρά, με πρώτη και καλύτερη την κεφαλή του κιτρινόμαυρου οργανισμού που ονομάζεται διοίκηση. Δεν φρόντισε να δώσει την απαιτούμενη βαρύτητα στο μεταγραφικό σχεδιασμό και να ανεβάσει το μπάτζετ, αφού υπήρχαν εγγυημένα χρήματα από την είσοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ και προς θεού δε μιλάμε για υπερβολικά νούμερα, γιατί έχουν γνώσιν οι φύλακες. Έπειτα οι τεχνικοί διευθυντές και υπεύθυνοι μεταγραφικού σχεδιασμού – οι παίκτες που επέλεξαν να στελεχώσουν την ομάδα, ένα μεγάλο ποσοστό ήταν ανέτοιμοι είτε από φυσική κατάσταση είτε ήρθαν με πρόβλημα τραυματισμού. Επιπλέον δεν φρόντισαν να μετακινηθούν οι παίκτες που δεν υπολογιζόταν από τον προπονητή και έβγαλαν αδυναμία στην ανεύρεση ενός κεντρικού χαφ και πλάγιου μέσου γραμμής.
Οι παίκτες έχασαν την συνοχή τους δείχνοντας σοβαρά σημάδια απειθαρχίας – το μάτι τους πλέον δεν γυαλίζει…παίζουν σαν μπαλαρίνες, το οικογενειακό κλίμα των αποδυτηρίων εξαλείφεται. Ο προπονητής φυσικά έχει ευθύνες, που σταμάτησε στις δάφνες πρόκρισης στους ομίλους του τσουλού (θα τα πούμε πιο αναλυτικά παρακάτω). Τέλος μερίδιο ευθύνης έχει και μία μικρή ομάδα οπαδών, που με τα επεισόδια που προκάλεσαν εναντίον της ΕΛΑΣ στον εντός έδρας αγώνα με τον ΟΣΦΠ, δίκασαν την ομάδα με αφαίρεση βαθμών, τιμωρία με κεκλεισμένων των θυρών και χρηματικά πρόστιμα.
Απαιτείται ηλεκτροσόκ στην ΑΕΚ, με τον ίδιο τιμονιέρη στον πάγκο? ή με την πρόσληψη νέου κόουτς?
Κάθε νέος προπονητής που έρχεται σε μία ομάδα, πρέπει να έχει και τον αντίστοιχο χρόνο ασυλίας για να κριθεί παρά τα ανεπιτυχή αποτελέσματα, που θα προκύψουν. Ο κόουτς Μαρίνος Ουζουνίδης ήρθε στον πάγκο της ΑΕΚ ως ένας ελπιδοφόρος Έλληνας προπονητής, με τις κατάλληλες συστάσεις. Του πιστώθηκε η πρόκριση στους ομίλους της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης, δίχως καμία αμφισβήτηση. Αγωνιστικά κατάφερε να προσθέσει την δικιά του πινελιά, με περισσότερη κατοχή της μπάλας και καλύτερη κυκλοφορία αυτής. Μία διαφορετική και ελκυστική φιλοσοφία για το φίλαθλο κοινό της πρωταθλήτριας, που ωστόσο θέλει χρόνο προσαρμογής και κατάλληλο υλικό. Επίσης στα θετικά του, προστίθεται και η ποδοσφαιρική αναγέννηση του Βίκτωρα Κλωναρίδη. Τώρα στο κοουτσάρισμα και στο στήσιμο της ενδεκάδας όλοι κάνουν λάθη, μέχρι να βρουν τις κατάλληλες ισορροπίες, δεν γίνετε να λοιδορηθεί με την πρώτη στραβή ο προπονητής.
Όμως, υπάρχουν στοιχεία και δεδομένα που δεν είναι υπέρ του εβρίτη κόουτς και των συνεργατών του. Αρχικά το θέμα της φυσικής κατάστασης που ήταν ένα από τα περσινά όπλα της ομάδας, δεν είναι στο ίδιο επίπεδο – τα τρεξίματα που έπνιγαν τον αντίπαλο γίνονται μόνο όταν μένουν πίσω στο σκορ. Το προβληματικό κομμάτι με τις στημένες φάσεις δεν διορθώθηκε, αξίζει να αναφερθεί ότι στις τρεις τελευταίες ήττες, η Ένωση έχει δεχθεί και στα τρία παιχνίδια γκολ από στατική μπάλα.
Καμία μα καμία ατομική βελτίωση ποδοσφαιριστή παρά την εσωτερική πρόσληψη τεχνικού για τον συγκεκριμένο τομέα, προς το παρόν δεν έχουμε δει κάποια θεαματική πρόοδο ή προσθήκη νέου στοιχείου στο παιχνίδι του, από κάποιον παίκτη. Σε μία υγιή ομάδα που ο πήχης είναι ψηλά, υπάρχει και η απαίτηση ενός αυτοματισμού μεταξύ των παικτών, που θα αποσυντονίσουν τον αντίπαλο – έστω μία κομπίνα σε στημένη φάση, δυστυχώς κάτι παρόμοιο δεν εμφανίστηκε στην φετινή ΑΕΚ. Δουλειά μπορεί να γίνετε στα Σπάτα αλλά ο επίσημος αγώνας, είναι ο καθρέφτης κάθε ομάδας. Επιπρόσθετα δε μπορεί να αγνοήσει κανείς την πετυχημένη συνταγή του Μανόλο Χιμένεθ και είναι λογικό να γίνονται συγκρίσεις.
Δεν παραβλέπεται o βαθμολογικός κατήφορος, με τον Ουζουνίδη πλέον να περπατάει σε αναμμένα κάρβουνα. Ο Κώτσης αποχώρησε, ο Ματιάσεβιτς αποδεσμεύθηκε προσφάτως, ο επόμενος παρακαλώ?
Το ηλεκτροσόκ γίνεται συνήθως με την πρόσληψη νέου τεχνικού, ωστόσο θα ρίξει άλλη μία ζαριά ο Μαρίνος ψάχνοντας μόνο εξάρες, για να κάνει δίπορτο…
Επιμέλεια: Tommy T.