Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην -συνεχιζόμενη παρουσία (Σ.Σ Και όχι πανδημία με τόσο ελάχιστο ποσοστό θυμάτων σε αναλογία πληθυσμού) του κορωνοιού που φαίνεται πως ήρθε για να μείνει.
του Κώστα Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Σαφώς και υπάρχει διεθνώς ανησυχία και προβληματισμός, καθώς και δίλημμα: τι θα (πρέπει να) προτιμήσει η κάθε χώρα; Την διάσωση της οικονομίας της ή την απώλεια ανθρώπινων ζωών;
Φοβούμαι πως πρόκειται ουσιαστικά για ψευδοδίλλημα. Εδώ ασφαλώς δοκιμάζονται οι ικανότητες των πολιτικών να δώσουν λύσεις, προκρίνοντας το μίγμα εκείνο της πολιτικής που θα έχει τις λιγότερες επώδυνες επιπτώσεις σε αμφότερα.
Επειδή παρασάγγας αφίστανται /διαφέρουν οι χώρες μεταξύ τους, θα πάρω ένα παράδειγμα αντιφατικό στην πατρίδα μας. Αφορά στον τουριστικό τομέα, το (μειωμένο βέβαια) ρεύμα τουριστών από το εξωτερικό που αναμένεται, καθώς και τις επιπτώσεις ενίσχυσης /αναζωπύρωσης/φουντώματος του ιού.
1. Υπάρχει έκδηλη ανάγκη εισροής συναλλάγματος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, λόγω των οικονομικών συνεπειών του κορωνοιού στην κατ’ εξοχήν τουριστική χώρα μας όπου η συμμετοχή στο ΑΕΠ, από τον τουρισμό, υπερβαίνει το 20%! (Σ.Σ Παρενθετικά -και τηλεγραφικά- θα θυμίσω σειρά άρθρων μου στα οποία ανέπτυσσα το -διαχρονικό- λάθος των κυβερνήσεων μας να στηριχθούν -σχεδόν αποκλειστικά – στον τουρισμό και να αδιαφορήσουν για τον πρωτογενή τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Η μεταποίηση, η βελτίωση παροχής εξειδικευμένων υπηρεσιών, η βιοτεχνία -και όχι μόνον – θα έπρεπε να είχαν προσεχθεί, στηριχθεί και ενδυναμωθεί ανάλογα.
Συνεχώς τονίζω το ασταθές του προϊόντος/ “εθνικής βιομηχανίας” μας. Είναι ολοφάνερο το ευπρόσβλητο, ευαίσθητο, έωλο, ευπαθές -σε κάθε λογής λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς, τρομοκρατικές ενέργειες ιούς -πάσης φύσεως, προελεύσεως, δυναμικότητας. Quo vandis Ελλαδούλα με -σχεδόν – μοναδική σου βαρκούλα πλεύσης ένα φτερό στον άνεμο τουριστικό βαρκάκι;
2. Σοβαρά, σε βαθμό σκληρότητας, μέτρα, λαμβάνονται στο εσωτερικό που πλήττουν τόσο τους καταστηματάρχες εστίασης, όσο και τους ιδιοκτήτες καταλυμάτων. Επίσης οι γηγενείς είμαστε υποχρεωμένοι να κρατάμε δίμετρες αποστάσεις, να φοράμε μάσκες και να χρησιμοποιούμε γάντια. Επώδυνα, αλλά απαραίτητα μέτρα. Ακόμη πληροφορήθηκα πως πρόκειται -ευτυχώς – σύντομα να καταργηθεί, να μπαίνουν περισσότεροι από δύο στα ταξί και στα Ι.Χ. Ο οδηγός και τρείς ακόμη επιβάτες. Ήταν ανόητο μια οικογένεια με 2 παιδιά = 4 συνολικά, να μην μπορεί να συνταξιδεύσει. Ή δύο φιλικά ζευγάρια να μην επιτρέπεται να πάνε μια εκδρομή και να μοιραστούν τα έξοδα του καυσίμου , αλλά και των ληστρικών διοδίων.
3. Και ερχόμαστε στην κραυγαλέα αντίφαση:
Ενώ όλα αυτά- και πολλά άλλα – περιοριστικά ισχύουν για εμάς, τον εσωτερικό τουρισμό, ο εξωτερικός έχει ένα είδος επικίνδυνης ασυλίας. Ανεπαρκείς οι έλεγχοι, για … προφανείς εισπρακτικούς λόγους.
4. Η πρότασή μου:
Να γίνεται υποχρεωτικός έλεγχος /παρακολούθηση (το “καραντίνα” μου ακούγεται κακόφωνο και αντιτουριστικό) για 15 ημέρες , κάθε ατόμου που πρόκειται να μας επισκεφτεί.
Προσοχή! Αν τεθεί θέμα κόστους εξετάσεων από την χώρα προέλευσης ή τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο, τότε εμείς να αναβάλλουμε τα έξοδα ή έστω μέρος αυτών. Η όποια οικονομική επιβάρυνση μας, θα αντισταθμιστεί όχι μόνον από το μέγεθος του συναλλάγματος που θα αφήσει εδώ, αλλά, κυρίως, από το ανυπολόγιστο όφελος /κέρδος εξαιτίας της αποφυγής έξαρσης του κορωνοιού.
Αλλά και κάτι σπουδαιότερο. Η εξύψωση του κύρους της Ελλάδας μας ως αξιόπιστης χώρας που όχι μόνον πρώτευσε στην αντιμετώπιση του κορωνοιού, αλλά κάνει (και με οικονομική της θυσία) ό, τι μπορεί για να διασφαλίσει ακίνδυνες διακοπές στους τουρίστες !.
Υ.Γ.: Θεωρώ ότι μας παρουσιάζεται μια ευκαιρία ανύψωσης της ποιότητας του τουρισμού μας. Η περαιτέρω επιβεβλημένη αναβάθμιση της παροχής υπηρεσιών σε συνδυασμό με την παρεχόμενη ασφάλεια των τουριστών από τον κορωνοιό, εγγυάται την διασφάλιση του τουρισμού υψηλοτέρου επιπέδου με εύλογη αύξηση του οικονομικού κέρδους για την χώρα.