Πολλά έχουν ακουστεί σχετικά με το ποιοι επιτρέπεται να αγοράσουν αγροτικά (pick up) αυτοκίνητα, τις προϋποθέσεις, τα «παραθυράκια» στη νομοθεσία και το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται τα αυτοκίνητα αυτά. Είναι αποκλειστικά επαγγελματικά ή όχι; Χαρακτηρίζονται ως φορτηγά ή ως Ι.Χ.; Τι γίνεται με το μεικτό και το ωφέλιμο φορτίο;
Το Autogreeknews.gr ξεψάχνισε Φ.Ε.Κ., εγκυκλίους, άρθρα νόμων, παραγράφους και υποσημειώσεις, προκειμένου να δώσει μία και καλή απάντηση στα ερωτήματα που απασχολούν χιλιάδες άτομα του αγοραστικού κοινού.
Πρέπει να είσαι επαγγελματίας αγρότης για να μπορείς να αγοράσεις pick up;
Παλαιότερα το αγροτικό εισόδημα ήταν απαράβατος κανόνας για την αγορά pick up. Ένα εισόδημα, μάλιστα, το οποίο έπρεπε να δηλώνεται ως κύριο – διαφορετικά η μόνη εναλλακτική ήταν η ενασχόληση με κάποιο είδος οικοδομικής εργασίας, που να δικαιολογεί την αναγκαιότητα χρήσης οχήματος με καρότσα.
Με λίγα λόγια τα pick ups λογίζονταν καθαρά ως επαγγελματικά οχήματα, στην καρότσα των οποίων έπρεπε να αναγράφεται ο σκοπός χρήσης, το ωφέλιμο φορτίο και η έδρα χρήσης (τα χαρακτηριστικά αυτοκόλλητα, χαμηλά στο πλαϊνό μέρος της καρότσας).
Δείτε επίσης: Ποιες συνήθειες φθείρουν το τούρμπο
Πλέον κάτι τέτοιο δεν ισχύει, τουλάχιστον όχι στον απόλυτο βαθμό. Και πάλι θα πρέπει να δηλώνεται αγροτικό εισόδημα, αλλά δεν είναι απαραίτητο να μιλάμε για την κύρια πηγή των εσόδων που αναγράφεται στην φορολογική δήλωση. Ο ιδιοκτήτης δεν υποχρεούται σε αυτοκόλλητα «έδρα», πέραν των pick ups που όντως χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς σκοπούς μακριά από τον τόπο τους (βλέπε λαϊκές αγορές κλπ). Μιλάμε, δηλαδή, για την περίπτωση του ετεροεπαγγελματία. Έναν ορισμό που προκάλεσε αλαλούμ πέρσι, περίπου τέτοιον καιρό, και τάραξε συθέμελα τους κύκλους της αγοράς.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει απόσπασμα του νόμου 4530/άρθρο 56/παράγραφος 3 του Φ.Ε.Κ. που δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου του τρέχοντος έτους: «…σε φυσικά πρόσωπα που αποκτούν και δηλώνουν αρμοδίως γεωργικό εισόδημα από οποιαδήποτε γεωργική δραστηριότητα. Απαραίτητη προϋπόθεση για τους δικαιούχους αποτελεί η άσκηση άλλης κύριας επαγγελματικής δραστηριότητας»
Τι γίνεται με το μεικτό και το ωφέλιμο φορτίο;
Πάμε και στον χαμό που δημιουργήθηκε πέρσι, λόγω μίας διάταξης βγαλμένης από τα πιο σκοτεινά «μπουντρούμια» της γραφειοκρατίας.
Ο νόμος 4441 που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 227 Α’ πρακτικά έβγαλε «φάουλ» όλα τα διαθέσιμα pick ups της αγοράς, με μια απλή υποσημείωση: «…δεν υπάρχει πλέον περιορισμός αναφορικά με τον αριθμό αλλά και τη ΜΑΜΦΟ (σ.σ. Μέγιστη Αποδεκτή Μάζα Φορτωμένου Οχήματος) των ΦΙΧ (σ.σ. Φορτηγά Ιδιωτικής Χρήσης) τα οποία χορηγούνται σε επαγγελματίες αγρότες ή/και κατόχους αγροτικής εκμετάλλευσης οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΑΕ)…
…εξακολουθεί να ισχύει η δυνατότητα ταξινόμησης ενός ΦΙΧ αγροτικού αυτοκινήτου μικτού βάρους μέχρι 2.500 χιλιογράμμων (άρθρο 30 ν.4441/16) σε φυσικά πρόσωπα που δηλώνουν αρμοδίως γεωργικό εισόδημα από οποιαδήποτε αγροτική δραστηριότητα. Στον νόμο δεν περιλήφθηκε η εναλλακτική δυνατότητα ταξινόμησης οχήματος της ανωτέρω κατηγορίας με ωφέλιμο φορτίο μέχρι 1.300 χιλιογράμμων».
Τι σήμαινε αυτό; Πως για να αγοράσει κανείς ελεύθερα pick up, θα έπρεπε το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος του (βάρος αυτοκίνητου + μέγιστο επιτρεπόμενο φορτίο καρότσας) να μην ξεπερνάει τους 2.5 τόνους. Με δεδομένο ότι τα διπλοκάμπινα αγροτικά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως το μοναδικό αυτοκίνητο μιας οικογένειας, ξεκινάνε από τα 1.900 κιλά «στεγνά» και οι καρότσες τους επιτρέπουν μίνιμουμ 900 κιλά φορτίο, αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι με συνοπτικές διαδικασίες μετατράπηκαν σε «απαγορευμένο καρπό» για την συντριπτική πλειοψηφία του αγοραστικού κοινού (αναλυτικά η επίμαχη εγκύκλιος εδώ).
Το ακόμα πιο οξύμωρο είναι ότι τα μονοκάμπινα (τα πιο ελαφριά εξ αυτών, τουλάχιστον), που όντως χρησιμοποιούνται για επαγγελματική χρήση, μπορούσαν να ταξινομηθούν χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα!
Οι αντιδράσεις από τον χώρο του αυτοκινήτου ήταν σφοδρές, οι εισαγωγείς έκαναν λόγο για κατάρρευση της αγοράς των αγροτικών, όμως η διάταξη παρέμεινε ανέπαφη. Μέχρι την 30η του Μάρτη που μας πέρασε.
Τότε ήρθε το άρθρο 56 του ν.4530 να λυτρώσει τα αγροτικά, ανοίγοντας και πάλι το «παραθυράκι» του ωφέλιμου φορτίου: «…η φράση «μικτού βάρους μέχρι 2.500 χιλιόγραμμων, στους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, εφόσον αυτοί αποκτούν και δηλώνουν αρμοδίως γεωργικό εισόδημα από οποιαδήποτε γεωργική δραστηριότητα» αντικαθίσταται από τη φράση «μέγιστης αποδεκτής μάζας φορτωμένου οχήματος (ΜΑΜΦΟ) μέχρι 2.500 χιλιόγραμμα ή ωφέλιμου φορτίου μέχρι 1.300 χιλιόγραμμα σε φυσικά πρόσωπα που αποκτούν και δηλώνουν αρμοδίως γεωργικό εισόδημα από οποιαδήποτε γεωργική δραστηριότητα» – διαβάστε αναλυτικά τη διορθωτική διάταξη εδώ (Ν.4530/2018 ΦΕΚ Α’ 59, σελίδα 34 στο αρχείο PDF, άρθρο 56).
Πιο απλά, αυτό το «ή ωφέλιμου φορτίου μέχρι 1.300 χιλιόγραμμα» επαναφέρει στο κάδρο της -εν πολλοίς- ελεύθερης αγοράς όλα τα διπλοκάμπινα, τα οποία έχουν τη δυνατότητα για μάξιμουμ φορτίο μέχρι 1.200 κιλά. Εξαιρούνται κάποια θηριώδη αμερικάνικα, που ούτως ή άλλως δεν εισάγονται επίσημα στην χώρα μας.
Συμπερασματικά
Πρακτικά οποιοσδήποτε το επιθυμεί, μπορεί να αγοράσει ένα αγροτικό της αρεσκείας του. Το κράτος δεν τον υποχρεώνει σε συγκεκριμένη χρήση, όμως θα πρέπει να μπορεί να αποδείξει ότι διαθέτει κάποιας φύσεως γεωργικό εισόδημα. Το επιχείρημα «έχω ένα χωράφι ελιές, άρα είμαι αγρότης» θα πρέπει να πιστοποιείται εγγράφως, προκειμένου να εμφανίζεται ο ενδιαφερόμενος στο αντίστοιχο Μητρώο (ΜΑΕΕ).
Εφόσον πληρούνται τα ανωτέρω κριτήρια, οι αντιπροσωπείες περιμένουν με «ανοιχτές αγκάλες» τους υποψήφιους αγοραστές!