Μια στιγμή, να σκεφτώ… Όχι, όχι, δε μου έχει συμβεί ποτέ να πάω κάπου και να μη με αναγνωρίζει ο κόσμος.
> Το μυαλό μιλάει στην καρδιά και η καρδιά με τη σειρά της μιλάει στα πόδια.
> Γεννήθηκα στην πόλη Τρες Κορασόις, που σημαίνει “Τρεις Καρδιές”, στην πολιτεία Μίνας Ζεράιζ στην ανατολική Βραζιλία. Ο ηλεκτρισμός έφτασε στο σπίτι μας λίγο πριν γεννηθώ. Έτσι, ο πατέρας μου αποφάσισε να τιμήσει τον Τόμας Έντισον δίνοντάς μου το όνομά του. Απλά αφαίρεσαν ένα “ι” κι έτσι πρόεκυψε το Έντσον.
> Πολλοί είναι οι αθλητές που με έχουν εντυπωσιάσει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτός όμως που μου έχει προκαλέσει το μεγαλύτερο θαυμασμό είναι ο πατέρας μου. Γιατί πολύ απλά τον έβλεπα πάντα μέσα από τα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού.
> Ρύζι και φασόλια. Αυτό είναι το καλύτερο φαγητό που έχω φάει. Είναι και υγιεινό.
> Εμείς οι Βραζιλιάνοι είμαστε ευπρόσδεκτοι, όπου κι αν πάμε. Η χαρά και η μουσική είναι τα πιο σημαντικά αγαθά που διαθέτουμε.
> Αν είσαι ειλικρινής και έχεις όρεξη για δουλειά, τότε στην Αμερική όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές.
> Όταν ο πατέρας μου τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο, αναγκάστηκε να σταματήσει το ποδόσφαιρο, γεγονός που επέφερε πολλά οικονομικά προβλήματα στην οικογένεια. Ήμουν περίπου 10 ετών τότε. Για να τα βγάλουμε πέρα, η μητέρα μου αναγκάστηκε να πηγαίνει να πλένει ρούχα. Τότε μου είχε πει χαρακτηριστικά: “Μην ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο γιατί και ο πατέρας σου που το έκανε τραυματίστηκε και τώρα πια δεν μπορεί να συνεισφέρει στην οικογένεια. Προσπάθησε να μορφωθείς”. Ήταν άλλες οι εποχές, αλλά είχε δίκιο. Τελικά, με συμβούλεψε το εξής: “Είσαι γεννημένος για το ποδόσφαιρο και έχεις το ταλέντο να το κάνεις, αλλά, αν δεν πας σχολείο και δε μελετήσεις, δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις ένας σπουδαίος άνθρωπος”. Αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που έχω πάρει από εκείνη.
> Το θάρρος μπορεί να φέρει τεράστια οφέλη σ’ εκείνους που είναι έτοιμοι για όλα.
> Ο πατέρας μου μου είχε πει κάποτε: “Για να γίνεις σπουδαίος ποδοσφαιριστής, πρέπει να προπονείσαι σκληρά, να προετοιμάζεσαι κατάλληλα και να δείχνεις πάντα σεβασμό στον αντίπαλό σου. Μόνο έτσι θα πας μπροστά”.
> Οι φίλοι αποτελούν μέρος της οικογένειας.
> Αν υπήρξε έστω και μια στιγμή που ένιωσα ότι ξεπέρασα τον πατέρα μου; Λοιπόν, στα δεκαέξι μου είχα την τύχη να με πάρουν στην Εθνική Βραζιλίας. Ένα χρόνο αργότερα βρισκόμουν στη Σουηδία με στόχο την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Τελικά, κερδίσαμε και έγινα παγκόσμιος πρωταθλητής. Να κάτι που δεν έχει κάνει ο πατέρας μου.
> Η πιο σημαντική στιγμή της αθλητικής μου καριέρας ήταν στην Αφρική το 1967. Η Σάντος, η ομάδα μου, διοργάνωνε περιοδείες ανά τον κόσμο. Μεταξύ άλλων δεχτήκαμε πρόσκληση να παίξουμε και στη Νιγηρία. “Μα πώς; Είστε τρελοί! Δεν μπορούμε να παίξουμε εκεί. Γίνεται εμφύλιος πόλεμος” είχε πει στους διοργανωτές ο πρόεδρος της ομάδας. Εκείνοι όμως του έδωσαν μια απρόσμενη απάντηση: “Όχι, όχι, ο κόσμος θέλει να δει τον Πελέ. Θα σταματήσουμε τον πόλεμο για να τον δούμε να παίζει”. Έτσι, λοιπόν, ο πόλεμος σταμάτησε για 48 ώρες και ο κόσμος είχε την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά τον Πελέ.
> Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, δε θα άλλαζα πολλά πράγματα. Σχετικά μ’ εμένα τουλάχιστον.
> Όταν παντρεύεσαι για δεύτερη φορά, αυτομάτως ανανεώνεσαι.
> Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, κυρίως επειδή ήταν μια παρόρμηση της στιγμής και επιπλέον ήμουν πολύ συγκινημένος. Ήταν το τελευταίο μου παιχνίδι για την Κόσμος. Όλοι στέκονταν όρθιοι και χειροκροτούσαν. Κάποια στιγμή είπα: “Ευχαριστώ το Θεό για όλη αυτή την αγάπη που έχω εισπράξει” και ζήτησα από τους Αμερικανούς να επαναλάβουν τη λέξη “αγάπη” τρεις φορές. Μάλλον πρόκειται για σύμπτωση, αλλά έχω γεννηθεί σε ένα μέρος που λέγεται Τρεις Καρδιές.
> Δεν πρέπει να φοβάσαι.
> Τα δύο μικρότερα παιδιά μου είναι δίδυμα, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Ο γιος μου ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Όχι ακόμη σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά, όπως και να ’χει, πάντα είναι συγκινητικό να βλέπεις το γιο σου να παίζει μπάλα. Ανησυχώ, βέβαια, μήπως χτυπήσει ή δεν τα πάει και τόσο καλά, γι’ αυτό μερικές φορές δεν πηγαίνω καν να τον δω.
> Είναι όμορφο να είσαι τόσο αγαπητός στο κοινό. Μερικές φορές όμως αποζητάς την ηρεμία που σου προσφέρει η ανωνυμία.
> Χάρη στο ποδόσφαιρο, ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο. Έκανα φιλίες και δημιούργησα δεσμούς αγάπης παντού. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο έπαθλο που έχω κερδίσει ποτέ.
Εύχομαι να έχω για πάντα την αγάπη σας και να μη σας απογοητεύσω ποτέ.