Τους λόγους που οδηγήθηκαν στην αναίρεση του βουλεύματος που «έκοψε» την 7η άδεια στον πολυισοβίτη της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα εξηγούν οι Αρεοπαγίτες, οι οποίοι άνοιξαν τον… δρόμο και σε όσους έχουν καταδικαστεί σε περισσότερες από μία φορά ισόβια, να έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τακτικές άδειες από τη φυλακή.
Καταρχάς σύμφωνα με τους Αρεοπαγίτες το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου εσφαλμένα έκρινε ότι οι πολυισοβίτες δεν πληρούν τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για να πάρουν άδεια.
Όπως αναφέρουν στο υπ. αριθμ. 1001/2019 βούλευμά τους που εκδόθηκε σήμερα «η θέση αυτή του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, η οποία φαίνεται να εδράζεται στη γραμματική διατύπωση του άρθρου 55 παρ. 1 του Σωφρονιστικού Κώδικα, είναι εσφαλμένη σύμφωνα και με τα όσα αρχικώς εξετέθησαν στις αρχικές σκέψεις της παρούσης αποφάσεως, καθώς πρέπει να σημειωθεί ότι ο νομοθέτης, στο αφηρημένο επίπεδο της κατάστρωσης διάταξης νόμου, χρησιμοποιεί πάντοτε τον ενικό αριθμό, χωρίς αυτό να υποδηλώνει ότι η εφαρμογή του εξαντλείται στην άπαξ πραγμάτωση του σχετικού κανόνα».
Το ΣΤ´Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε όμως και την κρίση του δικαστικού συμβουλίου του Βόλου σχετικά με τη συνδρομή ή μη των ουσιαστικών προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα, υπογραμμίζοντας ότι αυτές δεν θα έπρεπε να εξετασθούν. Κι αυτό διότι, όπως εξηγούν, το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, «θα έπρεπε, αφ’ ότου δέχθηκε πως, κατά την νομική του άποψη, δεν συνέτρεχε η πλήρωση της τυπικής προϋποθέσεως για χορήγηση τακτικής άδειας, να δεχθεί την προσφυγή του εισαγγελέως και να απορρίψει τύποις την από 30.4.2019 αίτηση του ως άνω κρατούμενου, και, αφού δεν συνέτρεχε, κατά την άποψή του, η τυπική προϋπόθεση, να μην προχωρήσει στην εξέταση των ουσιαστικών και υποθέσεων της χορήγησης τακτικής άδειας».
Ωστόσο, το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου κάνοντας ένα βήμα παραπέρα και μπαίνοντας στην ουσία της υπόθεσης, έκρινε ότι το επίμαχο βούλευμα του Βόλου δεν περιλαμβάνει «την απαιτούμενη ειδική αιτιολογία», στην κρίση του για τη συνδρομή των ουσιαστικών προϋποθέσεων χαρακτηρίζοντας το αντιφατικό.
«Το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχθηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιον του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης (…) αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι’ αυτό καταδικάστηκα…». Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται, αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθοιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως, αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί αλλά εμμένει στην άποψη του περί ένοπλος ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερες απαξίας». Όμως όπως εξηγούν οι Αρεοπαγίτες, «το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησης του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι «κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειας του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματα του συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων».
Πλέον η «τύχη» της αιτούμενης άδειας του Δημήτρη Κουφοντίνα βρίσκεται στην υπό νέα σύνθεση του δικαστικού συμβουλίου του Βόλου που θα αποφασίσει εάν θα δώσει άδεια στον απεργό πείνας, καθώς καλείται να κρίνει εάν εκτός από τις τυπικές προϋποθέσεις πληροί και τις ουσιαστικές.