Η συγκλονιστική ανάρτηση μητέρας της 18χρονης Αναστασίας Παπαγγελή. Περιγράφει πώς βοήθησε ο Κώστας Λακαφώσης να πάρει τις απαντήσεις που δεν τις έδιναν οι αρμόδιοι.
Σε μια μακροσκελή ανάρτηση, η Μαρία Ντόλκα, η μάνα της μικρότερης από τα θύματα των Τεμπών, Αναστασίας Παπαγγελή, περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την επαφή της με τον Κώστα Λακαφώση και το πως της έδωσε τις απαντήσεις που ζητούσε. Απαντήσεις που δεν της έδωσε το κράτος.
Η ανάρτησή της αναφέρει:
«Ως νοσηλεύτρια πρώτης γραμμής για πολλά χρόνια συνεργάστηκα με την αστυνομία την πυροσβεστική ιατροδικαστές αλλά κ εισαγγελέα υπηρεσίας κ τη σήμανση κ το ΕΚΑΒ.
Ξέρω πως όταν χάνεις τι παιδί σου οφείλει το κράτος να σε ενημερώσει για τις συνθήκες του θανάτου του. Εφόσον συνεργαστούν όλοι οι παραπάνω φορείς όπως τόσα χρόνια συνεργάζονταν στα εκατοντάδες περιστατικά που αντιμετώπισα μαζί τους. Υπάρχουν πρωτόκολλα κ ακολουθώντας βάζεις την υπογραφή σου σε ότι είσαι παρούσα κ φέρεις ευθύνη.
Όφειλε λοιπόν το κράτος να μην μπαζώσει και να μην ξεμπαζώσει το χώρο του εγκλήματος που δολοφονήθηκε το παιδί μου.
Όφειλε λοιπόν το κράτος να μας ενημερώσει ως οικογένεια να έρθει σπίτι μας εισαγγελέας αστυνομία κ ενώπιον του δικηγόρου μας να μας παραδώσει τα προσωπικά αντικείμενα του παιδιού μας που δολοφονήθηκε στην προσπάθεια του να επιστρέψει που αλλού στη σχολή του γιατί έμαθε από την οικογένεια της να είναι σωστή στις υποχρεώσεις της κ στην ώρα της παντού.
Όφειλαν λοιπόν να μας παραδώσουν την ιατροδικαστική της έκθεση εντός ολίγων ημερών πριν καν απορριφθούν τα βιολογικά της δείγματα κ όχι σε ηλεκτρονική μορφή μετά από τρεις μήνες.
Επιπλέον όλα της τα προσωπικά αντικείμενα καλλυντικά ρούχα βαλίτσα παπούτσια κινητό που σαν μητέρα παρέλαβα με την κόρη μου την μεγάλη από το ΑΤ ΤΕΜΠΩΝ από δύο ευγενέστατους αξιωματικούς που έκλαιγαν μαζί μας ψάχνοντας στα ψυχρά κελιά της αστυνομίας να βρω τα πράγματα του παιδιού μου που ο χώρος όλος μύριζε με ένα απαίσιο χημικό να σου πνίγει το λαιμό 10 μέρες μετά το έγκλημα και μέσα στη λάσπη πνιγμένα τα πράγματα ενός παιδιού του παιδιού μου που μοσχομύριζε όποια ώρα κ να την έπαιρνες αγκαλιά. Γιατί η Αναστασία μου ήταν ένα λουλούδι που μοσχομύριζε.
Όφειλαν λοιπόν να φέρουν σπίτι μας τα πάντα κ να μας ενημερώσουν για το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα.
Κρύφτηκαν πίσω από τη φράση μαζέψτε γρήγορα γιατί θα σας γ……Ω. Δέχτηκα λοιπόν ένα μήνυμα από την μια άλλη μανούλα την Δέσποινα την Γκανίδου την μαμά του Γιώργου του Παπάζογλου. Μέσα στην οδύνη μας μόνες οι μάνες έψαχναν τις συνθήκες που έφυγαν τα παιδιά τους ΜΟΝΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ. Είμαι η μαμά του Γιώργου θέλεις να μοιραζόμαστε; Και μοιραστήκαμε τη φρίκη της δολοφονίας των παιδιών μας. Γιατί το κράτος κάλυψε το έγκλημα. Όχι βέβαια μέχρι το τέλος Δεν θα το επιτρέψουμε. Μου σύστησε λοιπόν έναν άνθρωπο με σεβασμό στον χαμό τόσων νέων ανθρώπων στον φριχτό αυτό χαμό τους που τον συνάντησα στα Τέμπη αφού με ενημέρωσε η Δέσποινα πως πάνε να πάρουν δείγματα από το ασφαλτωμένο έδαφος…
Γνώρισα λοιπόν τον κύριο ΛΑΚΑΦΩΣΗ ένας άνθρωπος με τόση ευγένεια και δέος κρατούσε το κίτρινο τετράδιο του και πλησιάζοντας τον ρώτησα “μήπως μπορείτε να μου δείξετε πως έφυγε η Αναστασία μου;” Όλα μα όλα τα έμαθα από αυτόν τον εξαιρετικό άνθρωπο. Μετά φτάσαμε μαζί στο Κουλούρι μαζί με άλλους γονείς. Μαζί μας πάντα και εκεί ΜΟΝΟΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΑΚΑΦΩΣΗΣ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ένα απέραντο νεκροταφείο τα βαγόνια το κυλικείο ένας σωρός από καμένα σίδερα. Τα παιδάκια οι μάνες οι μπαμπάδες έζησαν τη φρίκη. Έμεινε εκεί ώρα μαζί μας, μαζί με την αστυνομία. Μας εξήγησε τα πάντα. Ήρθε στο βαγόνι που έφυγε το παιδί μου. Υλικά οροφής σκότωσαν την Αναστασία μου είπε. Την βρήκαν καθιστή Άφησα λουλούδια στη θέση της ένα κεράκι ακόμα. Είδα αυτόν τον άνθρωπο να δακρύζει. Του φίλησα το χέρι “Του είπα σας ευχαριστώ κύριε Λακαφώση έμαθα πως έφυγε το παιδάκι μου”. Μόνον αυτός είχε την δύναμη το χρόνο την διάθεση να μου πει. Χωρίς ποτέ μα ποτέ κανένα αντάλλαγμα. Έχω πλέον μιαν εικόνα που όφειλε αυτό το κράτος να με έχει ενημερώσει τις πρώτες δέκα μέρες για την Αναστασία μου. Όχι να ψάχνουν οι μάνες και οι οικογένειες που έγιναν ντεντέκτιβς να βρουν τα αίτια του θανάτου των ανθρώπων τους. Τον κύριο Λακαφωση λοιπόν τον διόρισε ο κύριος Ψαρόπουλος. Ο μπαμπάς της Μάρθης. Ενώ όλοι περιμέναμε το ανύπαρκτο κράτος να έρθει σπίτι μας, ο κύριος Ψαροπουλος είχε την δύναμη να σκεφτεί να σώσει όσα στοιχεία μπορούσε όταν κάποιοι άλλοι έτρεχαν να μαζέψουν να μην τα βρουν οι γονείς κ καταλάβουν το εύρος της σαπίλας . Τους ευχαριστώ που έχω μια πλήρη εικόνα της δολοφονίας του παιδιού μου μιας κ αυτό το κράτος είναι ανύπαρκτο στις ευθύνες του. Υπαρκτό βέβαια στο να ΜΠΑΖΩΝΕΙ γρήγορα. Και να πω πως αυτός ο άνθρωπος στην συνάντηση των 21 οικογενειών στη Λάρισα τον Μάρτιο του 2024. Είχε πλήρη εικόνα με μελέτη ωρών χωρίς ποτέ με κανένα αντάλλαγμα από την οικογένεια μας για το κάθε βαγόνι κ τις συνθήκες του εγκλήματος στα τρένα. Ουδέποτε είχαμε ως οικογένεια πραγματογνώμονα. Πραγματογνώμονα είχαν διορίσει οι δικηγορικοί σύλλογοι.
Ουδέποτε ήρθε κάποιος να μας εξηγήσει τις συνθήκες του εγκλήματος. Εγώ συνάντησα μόνον στο Κουλούρι τον κύριο ΛΑΚΑΦΩΣΗ και τον ευχαριστώ πολύ δημόσια για άλλη μία φορά».
