Ερευνητές δημιουργούν «δαιμονικό χάρτη» με οδηγό θρύλους και παραδόσεις


Η μελέτη επιδιώκει να συνδυάσει τα καλλιτεχνικά και συμβολικά χαρακτηριστικά των αναγεννησιακών χαρτών με σύγχρονα εργαλεία GIS, εντοπίζοντας την προέλευση ιστοριών για λυκανθρώπους, διαβόλους, δράκους, πνεύματα σπιτιών, γίγαντες και ξωτικά

Ερευνητές από την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών δημιούργησαν έναν χαρτομετρικό χάρτη για να υποδείξουν τα μέρη που προέρχονται από εθνογραφικές και λαογραφικές πηγές που συνδέονται με δαιμονικά και μυθολογικά πλάσματα.

Ο χάρτης είναι μέρος μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Journal of Maps, η οποία δείχνει τις ιστορικές περιοχές της Πομερανίας και του Μεκλεμβούργου σε κλίμακα 1:720.000.

Αυτή η μελέτη επιδιώκει να συνδυάσει τα καλλιτεχνικά και συμβολικά χαρακτηριστικά των αναγεννησιακών χαρτών με σύγχρονα εργαλεία GIS, εντοπίζοντας την προέλευση ιστοριών για λυκανθρώπους, διαβόλους, δράκους, πνεύματα σπιτιών, γίγαντες και ξωτικά, όπως καταγράφηκαν από Γερμανούς και Πολωνούς λαογράφους.

Συνολικά 1.200 υπερφυσικές αφηγήσεις που γράφτηκαν από λαογράφους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα χαρτογραφήθηκαν σε 600 τοποθεσίες, καθεμία από τις οποίες συνδέεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του τοπίου.

«Μας ενδιέφεραν κυρίως οι τοπικές ιστορίες για παράξενα γεγονότα που σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο μέρος. Για παράδειγμα, θρησκευτικοί θρύλοι στους οποίους φανταζόταν ότι οι μάγισσες συναντήθηκαν σε αυτό το συγκεκριμένο βουνό, αυτός ο ογκόλιθος κάποτε ρίχτηκε από έναν γίγαντα, ο διάβολος έχτισε ένα φράγμα στη λίμνη ή ο will-o’-the-wisp εμφανίστηκε σε αυτό το βάλτο», δήλωσε ο εθνολόγος Δρ Robert Piotrowski από τη Διεπιστημονική Ερευνητική Ομάδα Ανθρωπόκαινου στο Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Χωρικής Οργάνωσης της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών.

Οι συντάκτες της μελέτης θεώρησαν ότι η αισθητική των ιταλικών αναγεννησιακών χαρτών θα αντανακλούσε καλύτερα το κλίμα της εποχής, καθώς θεωρούνταν έργα τέχνης, με πολλά να θεωρούνται αριστουργήματα εκλεπτυσμένης δεξιοτεχνίας που ήταν διάσημα για τις απεικονίσεις τεράτων.

“Στο παρελθόν, αυτά τα τέρατα έπρεπε να γεμίσουν κενά – για παράδειγμα, νερό ή μέρη σε χάρτες που δεν ήταν ακόμη πλήρως γνωστά”, εξήγησε ο Δρ Dariusz Brykała, γεωγράφος που ειδικεύεται στην ιστορία της χαρτογραφίας από το IGiPZ PAN.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, αυτοί οι χάρτες μπορούν τώρα να αντλήσουν από ιστορικές τεχνικές και αισθητική, ενώ χρησιμεύουν ως φακός για να διερευνήσουν την εξέλιξη της χαρτογραφίας, η οποία έχει μεταβεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από μια καλλιτεχνική και επιστημονική πρακτική σε σύγχρονες, ψηφιακές και διαδραστικές μορφές.


Πηγή


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ