Το μαγείρεμα αποτελεί σημαντική πηγή ρύπανσης του εσωτερικού αέρα, συμβάλλοντας σε προβλήματα υγείας όπως καρδιαγγειακές, νευροεκφυλιστικές και αναπνευστικές παθήσεις. Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν πάνω από το 80% του χρόνου τους σε εσωτερικούς χώρους, η ποιότητα του αέρα σε αυτούς είναι κρίσιμη.
Ερευνητές από τη Σχολή Γεωγραφίας και Επιστημών της Γης και του Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ διεξήγαγαν μελέτη για την επίδραση διαφορετικών μεθόδων μαγειρέματος στην ποιότητα του εσωτερικού αέρα. Στην έρευνα, μαγείρεψαν στήθος κοτόπουλου με πέντε τρόπους: τηγάνισμα σε τηγάνι, stir-frying, τηγάνισμα σε φριτέζα, βράσιμο και τηγάνισμα σε air fryer. Κατά τη διάρκεια κάθε μεθόδου, μέτρησαν τα επίπεδα αιωρούμενων μικροσωματιδίων και πτητικών οργανικών ενώσεων (VOCs).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το τηγάνισμα σε τηγάνι παρήγαγε την υψηλότερη συγκέντρωση αιωρούμενων μικροσωματιδίων (92,9 μg/m³), ενώ το air frying την χαμηλότερη (0,6 μg/m³). Αντίστοιχα, οι συγκεντρώσεις VOCs ήταν υψηλότερες στο τηγάνισμα σε τηγάνι (260 ppb) και χαμηλότερες στο air frying (20 ppb).
Ο καθηγητής Κρίστιαν Φρενγκ, κύριος συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε ότι παράγοντες όπως η ποσότητα του λαδιού και η θερμοκρασία μαγειρέματος επηρεάζουν τα επίπεδα ρύπανσης. Τόνισε επίσης τη σημασία του αερισμού της κουζίνας μέσω ανοίγματος παραθύρων ή χρήσης συστημάτων εξαερισμού για τη μείωση της συγκέντρωσης ρύπων.
Επιπλέον, οι μετρήσεις έδειξαν ότι τα επίπεδα αιωρούμενων μικροσωματιδίων και VOCs παρέμεναν υψηλά για περισσότερο από μία ώρα μετά το τέλος του μαγειρέματος, παρόλο που η διαδικασία διαρκούσε κατά μέσο όρο 10 λεπτά. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή αερισμό της κουζίνας και μετά το μαγείρεμα, ώστε να αποφεύγεται η συσσώρευση ρύπων και η διάχυσή τους σε άλλους χώρους του σπιτιού.
Συνολικά, η χρήση air fryer φαίνεται να είναι η πιο φιλική προς το περιβάλλον μέθοδος μαγειρέματος, συμβάλλοντας στη μείωση της ρύπανσης του εσωτερικού αέρα και προάγοντας την υγεία των κατοίκων.