Η συντηρητική πολιτικός, που ηγήθηκε της Γερμανίας από το 2005 έως το 2021, στα απομνημονεύματά της «ρίχνει φως στον τρόπο λήψης αποφάσεων στην εποχή μας
«Ελευθερία. Αναμνήσεις 1954-2021» τιτλοφορείται το βιβλίο της πρώην καγκελάριου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, το οποίο έχει γίνει ήδη best seller με την κυκλοφορία του να είναι προγραμματισμένη την επόμενη εβδομάδα.
Η συντηρητική πολιτικός, που ηγήθηκε της Γερμανίας από το 2005 έως το 2021, στα απομνημονεύματά της «ρίχνει φως στον τρόπο λήψης αποφάσεων στην εποχή μας και προσφέρει μια μοναδική ματιά στα ενδότερα της εξουσίας» όπως αναφέρεται στο εισαγωγικό σημείωμα.
Αν και το περιεχόμενο του βιβλίου δεν έχει γίνει γνωστό ωστόσο οι πρώτες διαρροές στον γερμανικό Τύπο είναι αποκαλυπτικές.
Πολλές φέρονται να είναι και οι αναφορές στο κρίσιμο 2015 επί διακυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα και στην τελική απόφαση για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Ωστόσο περισσότερες πληροφορίες αναμένονται με την κυκλοφορία του βιβλίου.
Τα σημεία, στα οποία εστιάζουν τα γερμανικά ΜΜΕ αυτές τις μέρες, έχουν να κάνουν κυρίως με τις σχέσεις Γερμανίας και Ρωσίας, τις συχνές επαφές που είχε με τον Βλαντίμιρ Πούτιν (και που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ξεχωριστό βιβλίο) αλλά και με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Στο βιβλίο της υπερασπίζεται την προσεκτική προσέγγισή της στη Ρωσία και την αντίθεσή της στην ταχεία ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Δίνει επίσης πληροφορίες από τις συνομιλίες της με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και εξηγεί γιατί αντιτάχθηκε στην προσφορά σχεδίων δράσης ένταξης (MAP) στην Ουκρανία και τη Γεωργία κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής συνόδου του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι.
«Νόμιζα ότι ήταν ψευδαίσθηση να υποθέσω ότι το καθεστώς του MAP θα προστάτευε την Ουκρανία και τη Γεωργία από την επιθετικότητα του Πούτιν, ότι αυτό το καθεστώς θα είχε τόσο αποτρεπτικό αποτέλεσμα που ο Πούτιν θα είχε αποδεχτεί… χωρίς να κάνει τίποτα», έγραψε η Μέρκελ, υποστηρίζοντας ότι τέτοια μια κίνηση θα μπορούσε να προκαλέσει μια στρατιωτική απάντηση από τη Ρωσία για να καταστήσει αδύνατη την ένταξη της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ.
Η Μέρκελ αναγνώρισε την έντονη επιθυμία των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να ενταχθούν γρήγορα στο ΝΑΤΟ μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, επιδιώκοντας την ενσωμάτωση στη δυτική κοινότητα. Ωστόσο, τόνισε ότι οι καταστάσεις της Ουκρανίας και της Γεωργίας διέφεραν σημαντικά από αυτές των άλλων πρώην σοβιετικών κρατών που έγιναν δεκτά στο ΝΑΤΟ το 1999 και το 2004.
Η Ρωσία δεν «εξαφανίζεται από τον χάρτη»
Στα απομνημονεύματά της, η Μέρκελ προσέφερε ειλικρινείς προβληματισμούς για τις αλληλεπιδράσεις της με τον Πούτιν, λέγοντας ότι ήταν σταθερά συγκρουσιακός. Είπε ότι ο Πούτιν ήταν «πάντα σε επιφυλακή για να μην του φέρονται άσχημα και έτοιμος να επιτεθεί ανά πάσα στιγμή».
Η Μέρκελ εξιστόρησε πολλές περιπτώσεις όπου ο Πούτιν προσπαθούσε να την εκφοβίσει ή να την αναστατώσει κατά τη διάρκεια των συναντήσεών τους, συμπεριλαμβανομένου του να φέρει τον σκύλο του σε μια συνάντηση παρόλο που γνώριζε τον φόβο της Μέρκελ για τα σκυλιά.
“Θα μπορούσατε να τα βρείτε όλα αυτά παιδικά ή κατακριτέα· θα μπορούσατε να κουνήσετε το κεφάλι σας γι’ αυτό. Αλλά αυτό δεν έκανε τη Ρωσία να εξαφανιστεί από τον χάρτη”, τόνισε η Μέρκελ. Υπερασπίστηκε την πολιτική της να διατηρεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τη Μόσχα, να συνεχίσει τις διπλωματικές συνομιλίες για να μειώσει τις εντάσεις και να επιδιώξει ειρηνικές λύσεις, παρά τις πολυάριθμες προκλήσεις και προκλήσεις.
«Πολλοί πολίτες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης δεν είχαν καθόλου κίνητρα να επενδύσουν στις σχέσεις με τη Ρωσία. Έμοιαζαν να εύχονται απλώς να εξαφανιστεί η χώρα, να μην υπήρχε. Δύσκολα θα μπορούσα να τους κατηγορήσω, αφού υπέφεραν από τη σοβιετική κυριαρχία για μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε η Μέρκελ.
«Αλλά η Ρωσία, με τα πυρηνικά της όπλα, υπάρχει. Ήταν και είναι γεωπολιτικά απαραίτητο, κυρίως επειδή, μαζί με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία και την Κίνα, είναι ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δικαίωμα βέτο», πρόσθεσε.
Η Μέρκελ επεσήμανε ότι ο Πούτιν είδε μια πιθανή διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την Ουκρανία ως «κήρυξη πολέμου» κατά της Μόσχας, ήταν αποφασισμένος να το αποτρέψει και οι πολιτικές του επικεντρώθηκαν στο να κάνει τη Ρωσία ξανά παγκόσμια δύναμη.
«Από τότε που ο Πούτιν έγινε πρόεδρος της χώρας του το 2000, είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να κάνει τη Ρωσία μια υπολογίσιμη δύναμη στη διεθνή σκηνή, μια δύναμη που κανείς δεν θα μπορούσε να αγνοήσει, ειδικά οι ΗΠΑ», έγραψε η Μέρκελ.
«Δεν τον ενδιέφερε να οικοδομήσει δημοκρατικές δομές ή ευημερία για όλους μέσω μιας οικονομίας που λειτουργεί καλά, είτε στη χώρα του είτε αλλού», συνέχισε.
«Ήθελε η Ρωσία να είναι ένας απαραίτητος πόλος σε έναν πολυπολικό κόσμο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Για να το πετύχει αυτό, βασίστηκε κυρίως στην εμπειρία του στον τομέα των υπηρεσιών πληροφοριών», πρόσθεσε.
Το βιβλίο θα εκδοθεί αρχικά στα γερμανικά από την Kiepenheuer & Witsch, με προγραμματισμένες μεταφράσεις για πολλές σημαντικές γλώσσες, όπως αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά.
Οι διεθνείς εκδόσεις αναμένεται να βγουν στα βιβλιοπωλεία στις αρχές του 2025.