Ένας σπηλαιολόγος μελετούσε δορυφορικές εικόνες της πεδιάδας Nullarbor όταν συνάντησε κάτι απροσδόκητο, μια τεράστια, μυστηριώδης ουλή χαραγμένη στο άγονο τοπίο.
Το εύρημα κίνησε την περιέργεια των επιστημόνων και μετά από προσεκτικότερη έρευνα, συνειδητοποιήσαμε ότι η ουλή δημιουργήθηκε από έναν άγριο ανεμοστρόβιλο που κανείς δεν γνώριζε ότι είχε συμβεί. Η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε χθες εξηγεί τη συνέβη.
«Οι ανεμοστρόβιλοι αποτελούν γνωστή απειλή στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού. Αλλά συμβαίνουν και στην Αυστραλία. Χωρίς τη δύναμη της τεχνολογίας, αυτό το αξιοσημείωτο παράδειγμα της αγριότητας της φύσης θα είχε περάσει απαρατήρητο. Είναι σημαντικό να μελετήσουμε τα επακόλουθα του ανεμοστρόβιλου για να μας βοηθήσει να προβλέψουμε και να προετοιμαστούμε για τον επόμενο μεγάλο ανεμοστρόβιλο».
Ιστορία των ανεμοστρόβιλων της Αυστραλίας
«Οι ανεμοστρόβιλοι είναι βίαιες, περιστρεφόμενες στήλες αέρα που πέφτουν από καταιγίδες στο έδαφος, φέρνοντας ταχύτητες ανέμου που συχνά ξεπερνούν τα 200 χιλιόμετρα την ώρα. Μπορούν να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές – ξεριζώνοντας δέντρα, διαλύοντας κτίρια και πετώντας συντρίμμια σε μεγάλες αποστάσεις.
Ανεμοστρόβιλοι έχουν αναφερθεί σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική. Εμφανίζονται συχνότερα στην περιοχή Great Plains των Ηνωμένων Πολιτειών και στη βορειοανατολική περιοχή της Ινδίας-Μπανγκλαντές.
Ο πρώτος ανεμοστρόβιλος που παρατηρήθηκε στην Αυστραλία σημειώθηκε το 1795 στα προάστια του Σίδνεϊ. Όμως ένας ανεμοστρόβιλος δεν επιβεβαιώθηκε επιστημονικά εδώ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1800.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι τεκμηριωμένες περιπτώσεις στην Αυστραλία περιλαμβάνουν έναν ανεμοστρόβιλο του 2013 που διέσχισε τη βορειοανατολική Βικτώρια και ταξίδεψε μέχρι τα σύνορα της Νέας Νότιας Ουαλίας. Έφερε ανέμους μεταξύ 250-300 χιλιομέτρων την ώρα και προκάλεσε ζημιές σε κωμοπόλεις του Murray River.
Και το 2016, μια σοβαρή καταιγίδα προκάλεσε τουλάχιστον επτά ανεμοστρόβιλουςστα κεντρικά και ανατολικά τμήματα της Νότιας Αυστραλίας.
Είναι σημαντικό για τους επιστήμονες να προβλέπουν με ακρίβεια τους ανεμοστρόβιλους, ώστε να μπορούμε να εκδίδουμε προειδοποιήσεις προς τις κοινότητες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ουλή του ανεμοστρόβιλου Nullarbor ήταν χρήσιμο να μελετηθεί».
Ένα μυστηριώδες μυστήριο
«Η πεδιάδα Nullarbor είναι μια απομακρυσμένη, ξηρή, άδενδρη έκταση γης στη νότια Αυστραλία. Ο άνθρωπος που ανακάλυψε το σημάδι είχε χρησιμοποιήσει δορυφορικές εικόνες του Google Earth για να αναζητήσει στο Nullabor σπηλιές ή άλλα καρστικά χαρακτηριστικά.
Το καρστ είναι ένα τοπίο που καλύπτεται από ασβεστόλιθο και διαθέτει χαρακτηριστικές γεωμορφές. Η ανακάλυψη της ουλής περιήλθε στην αντίληψη των συναδέλφων μου και εμού μέσω του δικτύου συνεργασίας ερευνητών και εξερευνητών που μελετούν το καρστ Nullarbor.
Η ουλή εκτείνεται από τη Δυτική Αυστραλία πέρα από τα σύνορα με τη Νότια Αυστραλία. Βρίσκεται 20 χιλιόμετρα βόρεια του Trans-Australian Railway και 90 χιλιόμετρα ανατολικά-βορειοανατολικά του Forrest, ενός πρώην σιδηροδρομικού οικισμού.
Συγκρίναμε δορυφορικές εικόνες της περιοχής για αρκετά χρόνια για να προσδιορίσουμε ότι ο ανεμοστρόβιλος συνέβη μεταξύ 16 και 18 Νοεμβρίου 2022. Κατά μήκος της ουλής εμφανίστηκαν μπλε κυκλικά μοτίβα, που υποδηλώνουν λίμνες νερού που σχετίζονται με έντονη βροχόπτωση.
Στη συνέχεια, οι συνάδελφοί μου και εγώ ταξιδέψαμε στην περιοχή τον Μάιο του τρέχοντος έτους για να εξετάσουμε και να φωτογραφίσουμε την ουλή και το γειτονικό τοπίο.
Τα αποτελέσματά μας δημοσιεύθηκαν στο Journal of Southern Hemisphere Earth Systems Science».
Τι βρήκαμε
«Η ουλή έχει μήκος 11 χιλιόμετρα και πλάτος μεταξύ 160 και 250 μέτρων. Φέρει εντυπωσιακά μοτίβα που ονομάζονται «κυκλικά σημάδια», τα οποία σχηματίστηκαν από τις δίνες αναρρόφησης του ανεμοστρόβιλου. Αυτό υποδηλώνει ότι ο ανεμοστρόβιλος δεν ήταν μια συνηθισμένη καταιγίδα, αλλά ανήκε στην ισχυρή κατηγορία F2 ή F3, που περιστρέφεται με καταστροφικούς ανέμους άνω των 200 χιλιομέτρων την ώρα.
Ο ανεμοστρόβιλος διήρκεσε πιθανότατα μεταξύ επτά και 13 λεπτών. Τα χαρακτηριστικά της ουλής υποδηλώνουν ότι ο στροβιλιζόμενος άνεμος μέσα στον ανεμοστρόβιλο κινούνταν με δεξιόστροφη κατεύθυνση. Πιστεύουμε επίσης ότι ο ανεμοστρόβιλος κινήθηκε από τα δυτικά προς τα ανατολικά – γεγονός που συνάδει με την κατεύθυνση ενός ισχυρού ψυχρού μετώπου στην περιοχή εκείνη την εποχή.
Οι τοπικές μετεωρολογικές παρατηρήσεις κατέγραψαν επίσης έντονη νεφοκάλυψη και βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τον Νοέμβριο του 2022.
Σε αντίθεση με τους ανεμοστρόβιλους που έπληξαν κατοικημένες περιοχές, αυτός δεν προκάλεσε ζημιές σε σπίτια ή πόλεις. Ωστόσο, άφησε το σημάδι του, διαβρώνοντας το έδαφος και τη βλάστηση και αναδιαμορφώνοντας την επιφάνεια της Γης.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το σημάδι ήταν ακόμη ευδιάκριτο 18 μήνες μετά το συμβάν, τόσο σε δορυφορικές εικόνες όσο και στο έδαφος. Αυτό οφείλεται πιθανώς στο γεγονός ότι η βλάστηση αναπτύσσεται αργά σε αυτό το ξηρό τοπίο, οπότε δεν είχε ακόμη καλύψει τη διάβρωση».
Πρόβλεψη και προετοιμασία
«Αυτή η συναρπαστική ανακάλυψη στην πεδιάδα Nullarbor δείχνει πόσο ισχυρή και απρόβλεπτη μπορεί να είναι η φύση – μερικές φορές χωρίς να το γνωρίζουμε.
Μόνο τρεις ανεμοστρόβιλοι έχουν καταγραφεί στο παρελθόν στην πεδιάδα Nullarbor. Αυτό είναι πιθανό επειδή η περιοχή είναι απομακρυσμένη με λίγους αυτόπτες μάρτυρες και επειδή τα γεγονότα δεν προκαλούν ζημιές σε περιουσίες και υποδομές. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτοί οι τρεις ανεμοστρόβιλοι συνέβησαν τον Νοέμβριο, όπως ακριβώς και αυτός.
Η έρευνά μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τους ανεμοστρόβιλους σε αυτή την απομακρυσμένη και ελάχιστα μελετημένη περιοχή. Μας βοηθά να κατανοήσουμε πότε και υπό ποιες συνθήκες συμβαίνουν αυτού του είδους οι ανεμοστρόβιλοι.
Τονίζει επίσης τη σημασία των δορυφορικών εικόνων για τον εντοπισμό και την ανάλυση των καιρικών φαινομένων σε απομακρυσμένες τοποθεσίες και για να μας βοηθήσει να προβλέψουμε και να προετοιμαστούμε για το επόμενο μεγάλο γεγονός.
Και τέλος, τα αποτελέσματα αποτελούν μια έντονη υπενθύμιση ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορούν να χτυπήσουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε .
Με πληροφορίες από: Daily Mail, The Conversation