Το μεγαλύτερο γεωλογικό σχέδιο που έμεινε… μισό!
Όλοι έχουμε δει ταινίες όπου η εκσκαφή βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης καταλήγει σε κάποια τρομακτική ανακάλυψη, και αν έχετε παρακολουθήσει την ταινία The Descent, θα γνωρίζετε πως τίποτα καλό δεν βγαίνει από το ψάξιμο στα βάθη της Γης.
Παρόλα αυτά, υπήρχε μια αρρωστημένη περιέργεια όταν οι επιστήμονες αποφάσισαν να σκάψουν στο βαθύτερο σημείο που έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος.
Τι ανακάλυψαν λοιπόν όταν έσκαψαν 40,230 πόδια κάτω από την επιφάνεια;
Γνωστό ως το Κόλα Σούπερ-Βαθύ Φρέαρ SG-3, αυτό το ρωσικό φρέαρ είναι το βαθύτερο τεχνητό σημείο στη Γη από το 1979. Το SG-3 έφτασε στο εντυπωσιακό βάθος των 40,230 ποδιών το 1989, στο πλαίσιο ερευνών για τη σύνθεση του φλοιού της Γης και την παρακολούθηση της σεισμικής δραστηριότητας. Χρησιμοποιώντας το παρατσούκλι «η είσοδος στην Κόλαση», το SG-3 ήταν σχεδόν τόσο βαθύ όσο το άθροισμα των υψών του Έβερεστ στο Νεπάλ και του Φούτζι στην Ιαπωνία. Σημειώστε το «ήταν», γιατί το Κόλα Σούπερ-Βαθύ Φρέαρ SG-3 δεν είναι πλέον ανοιχτό.
Αν και το SG-3 έφτασε μόνο στο ένα τρίτο του δρόμου για να διεισδύσει στον φλοιό της Γης, η διάτρηση σταμάτησε το 1992 και τα πράγματα άρχισαν να καταρρέουν λόγω έλλειψης χρηματοδότησης το 1994. Η επιστημονική ομάδα διαλύθηκε το 2007, και τελικά το φρέαρ σφραγίστηκε. Παρ’ όλα αυτά, το φρέαρ εξακολουθεί να προσελκύει επισκέπτες μέχρι σήμερα, αν και πλέον είναι περικυκλωμένο από συντρίμμια και δεν θυμίζει σε τίποτα την αρχική του εικόνα.
Ένα νέο YouTube short εξηγεί πώς το SG-3 είχε διάμετρο μόλις 23 εκατοστά, αλλά παρά την τόσο μικρή του διάμετρο, οι επιστήμονες δυσκολεύτηκαν να φτάσουν στο ρεκόρ βάθους. Καθώς οι θερμοκρασίες έφταναν τους 180 βαθμούς Κελσίου (356°F), ο εξοπλισμός άρχισε να λιώνει και οι πέτρες γίνονταν σαν πλαστικό – κάνοντάς το ακόμα πιο δύσκολο να σκάψουν.
Οι επιστήμονες έπρεπε να προσαρμοστούν, δημιουργώντας έναν νέο τύπο κοπτικού εργαλείου που περιστρέφεται μόνο στην άκρη και μπορεί να λιπαίνεται με υγρή λάσπη. Αυτές οι καινοτομίες οδήγησαν τους επιστήμονες στην ανακάλυψη ενός νέου τύπου νερού που δημιουργείται από τη συμπίεση του υδρογόνου και του οξυγόνου μέσα στους βράχους.
Το σημείο στη βόρεια Ρωσία, πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, διείσδυσε σε βράχους ηλικίας πάνω από 2,5 δισεκατομμυρίων ετών, όπου η ομάδα ανακάλυψε νέα είδη μικροαπολιθωμάτων, ασυνήθιστους σχηματισμούς βράχων και κάποια απρόσμενα αέρια.
Υπήρχαν σχέδια να κατεβούν στο SG-3 μέχρι τα 15.000 μέτρα, αλλά με θερμοκρασίες που θα έφταναν τους 300 βαθμούς Κελσίου (572°F), τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να συνεχιστούν χωρίς μια επιστημονική ανακάλυψη. Είναι ασαφές αν θα μπορούσαν να προχωρήσουν περαιτέρω, αλλά με το έργο να σταματά εδώ και δεκαετίες, αυτό έχει πλέον παραδοθεί στην ιστορία.
Αν και πολλοί συνδέουν το υπερμέγεθες Μπορίσοφ Σχέδιο (Mir Mine) της Ρωσίας με το μεγαλύτερο φρέαρ στον κόσμο, το βάθος του είναι μικρότερο σε σύγκριση με το SG-3. Ενώ η “κούρσα για τα βάθη” κάποτε συγκρίνονταν με τον Διαστημικό Αγώνα, οι φτυαριές έχουν πέσει και οι γεώτρησεις έχουν σταματήσει.
Από την άλλη πλευρά, με τρομακτικά βίντεο που δείχνουν τι θα συνέβαινε αν έπεφτες μέσα στο Κόλα Σούπερ-Βαθύ Φρέαρ SG-3, ίσως είναι καλύτερο που η διάτρηση σταμάτησε.
Μύθοι και Θρύλοι
Η ύπαρξη του Κόλα έχει πυροδοτήσει πολλές φήμες και μυθοπλασίες. Κάποιοι λένε ότι οι επιστήμονες άκουσαν μυστηριώδεις ήχους από το βάθος, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν αρχαία μορφές ζωής. Αυτοί οι θρύλοι, αν και δεν επιβεβαιώνονται επιστημονικά, έχουν προσθέσει μια αίσθηση μυστηρίου γύρω από το έργο και έχουν ενισχύσει τη φήμη του ως κάτι που βρίσκεται πέρα από τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης.