Ο Άγγλος Neil Harbisson είναι ο πρώτος αναγνωρισμένος σάιμποργκ στον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι κατάφερε να διευρύνει τις αισθήσεις του και τις δυνατότητές του, χρησιμοποιώντας τεχνολογικά μέσα. Για την ιδιαιτερότητά του αυτή, μπήκε και στο βιβλίο με τα Ρεκόρ Γκίνες.
Ο Harbisson γεννήθηκε με αχρωματοψία. Δεν έβλεπε κανένα χρώμα πέρα από αποχρώσεις του γκρι.
Σε ηλικία 20 ετών αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία για να αποκτήσει αυτό που του είχε στερήσει η φύση. Να αντιλαμβάνεται δηλαδή, τα χρώματα, όχι όμως όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
Με τη βοήθεια επιστημόνων κατασκεύασε ένα «ηλεκτρονικό μάτι».
Ουσιαστικά, είναι ένας αισθητήρας, μια κεραία που εντοπίζει τη συχνότητα των χρωμάτων και τη στέλνει σε ένα μικροτσίπ που έχει εμφυτευθεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.
Οι κραδασμοί στο κρανίο του αποκωδικοποιούνται σε συγκεκριμένες πληροφορίες.
Έτσι, ακούει τα χρώματα αντί να τα βλέπει. Μπορεί να μεταφράσει 360 αποχρώσεις σε ηχητικά κύματα.
Αρχικά έπρεπε να μάθει τον ήχο που αντιστοιχεί σε κάθε χρώμα.
Χρειάστηκε πέντε εβδομάδες για να σταματήσει να πονοκεφαλιάζει από τη βαβούρα που δημιουργούσε ο πολύχρωμος κόσμος που υπάρχει γύρω μας.
Με τον καιρό όμως, αυτή η διαδικασία έγινε «κτήμα» του. Δεν χρειάζεται πια να σκέφτεται ποιος ήχος αντιστοιχεί με ποιο χρώμα.
«Όλες αυτές οι πληροφορίες έγιναν μόνιμη αντίληψη. Αυτή η αντίληψη έγινε αίσθηση. Επιτέλους είχα αγαπημένο χρώμα. Πριν επέλεγα τι θα φορέσω με βάση αυτό που μου φαίνεται ωραίο. Τώρα διαλέγω αυτό που ακούγεται ωραίο» ανέφερε σε ομιλία του στο TedGlobal.
Το λογισμικό και ο εγκέφαλός του έγιναν ένα. Άρχισε να ονειρεύεται έγχρωμα, που σημαίνει ότι ο εγκέφαλός του προσαρμόστηκε.
Ο αισθητήρας δεν είναι πλέον μια ηλεκτρονική συσκευή. Είναι μέρος του σώματός του, μια προέκταση των αισθήσεών του.
Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται πλέον τα πάντα γύρω του, έχει αλλάξει, καθώς όλα είναι μετά μουσικής.
«Αυτά που επιλέγω να φάω έχουν αλλάξει. Πλέον τρώω ό,τι δημιουργεί ωραίους ήχους. Ο τρόπος που τοποθετώ το πολύχρωμο φαγητό μου στο πιάτο, δημιουργεί και διαφορετικούς ήχους. Είναι σαν να συνθέτω μουσική.»
Και συνέχισε «Ακόμα και η αντίληψή μου για την ομορφιά έχει αλλάξει, γιατί όταν κοιτάω κάποιον, ακούω το πρόσωπό του. Μπορεί να είναι εμφανισιακά ωραίος, αλλά να δημιουργεί απαίσιους ήχους.»
Ο αισθητήρας του έδωσε τη δυνατότητα, όχι μόνο να ακούει τα χρώματα, αλλά και το αντίθετο.Μπορεί πλέον να χρωματίζει τους φυσιολογικούς ήχους που ακούει. Για παράδειγμα, ο ήχος του τηλεφώνου είναι πράσινος για τον Harbisson.
Ο Harbisson αποφάσισε να εμπλουτίσει και άλλο τις αισθήσεις του. Ήθελε να βλέπει χρώματα που δεν πιάνει το ανθρώπινο μάτι. Πλέον μπορεί να δει την υπέρυθρη και υπεριώδη ακτινοβολία.
«Μπορώ να καταλάβω ποια μέρα είναι επικίνδυνη για ηλιοθεραπεία και ποια όχι.»
Το πιο μεγάλο πρόβλημα που συνάντησε, ήταν η αντιμετώπιση του κόσμου.
Το 2004, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ο αισθητήρας του ήταν φωτάκι ανάγνωσης. Το 2007 τον ρωτούσαν αν είναι συσκευή τηλεφώνου, ενώ τα δυο επόμενα χρόνια αν είναι κάμερα GoPro. Το 2015 πολλοί πίστευαν ότι είναι selfie stick, ενώ όταν ήταν στη μόδα το παιχνίδι pokemon Go, τον φώναζαν Pokemon.
Παρ’ όλα αυτά, ο Harbisson πιστεύει ότι κάποια στιγμή, ο κόσμος θα είναι περισσότερο έτοιμος να δεχτεί ότι ανάμεσά του θα κυκλοφορούν σάιμποργκ. Δημιούργησε την εταιρία Cyborg Foundation, ώστε να προωθήσει τη χρήση της τεχνολογίας για την ενίσχυση των ανθρώπινων δυνατοτήτων.
Δείτε την ομιλία του στο TedGlobal:
ΠΗΓΗ