Κερατωμένη σε ανεκδοτάρα: Μια γυναίκα μπαίνει στο φαρμακείο κλαμένη και ζητάει κινίνο από τον φαρμακοποιό
Την βλέπει ο φαρμακοποιός και την ρωτάει:
«Κυρία μου τι το θέλετε το κινίνο;»
«Τι σας νοιάζει εσάς…» του λέει.
«Αυτό είναι δηλητήριο κυρία μου, δεν μπορούμε να δίνουμε σε όποιον μας ζητάει…»
«Να σκοτώσω τον άντρα μου θέλω» του λέει νευριασμένα.
«Τόσο το χειρότερο. Δεν θα γίνω εγώ συνεργός σε ένα έγκλημα» της λέει με ανεβασμένο τόνο.
Τότε αυτή βγάζει από την τσάντα της μία φωτογραφία με τον άντρα της στο κρεβάτι με τη γυναίκα του φαρμακοποιού και του τη δείχνει.
Την παίρνει αυτός στα χέρια του, την κοιτάει και της λέει:
«Γιατί δε μου είπατε πως έχετε συνταγή…»
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ
Ανεκδοτάρα με κακομοίρα σύζυγο: Είναι λοιπόν η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο νοσοκομείο με κρίσεις
Τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται καλύτερα κ.ο.κ. Παρόλα αυτά, αυτή ήταν στο πλευρό του κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Σε μια στιγμή, και εκεί που καθόταν και τον κοίταζε που ξάπλωνε στο κρεβάτι του νοσοκομείου, αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:
“Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές… Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις, όταν η επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάντα μαζί μου… Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε, είσαι συνεχώς στο πλευρό μου… Λοιπόν ξέρεις κάτι;”
“Τι αγάπη μου;” τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.
“Τελικά είσαι και πολύ γρουσούζα μωρή!”
Η καλύτερη δικαιολογία για κέρατο που δόθηκε ποτέ: Η γυναίκα φτάνει ξαφνικά στο σπίτι και βρίσκει τον άντρα της με μια νεαρή κοπέλα σκέτη μπόμπα
– Ανήθικε, πως μπορείς να το κάνεις αυτό σε εμένα, τη μητέρα των παιδιών σου, την πιστή γυναίκα σου; Θέλω διαζύγιο τώωωρααα!
– Περίμενε ένα λεπτό αγάπη μου, σου ορκίζομαι υπάρχει μια εξήγηση.
-Mμμμ… μίλα αλλά γρήγορα, δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτέ πια στη ζωή μου, θέλω να φύγεις αμέσως και για πάντα.
– Συνέβη το εξής: Γύριζα στο σπίτι μετά από μια τρομερή μέρα στο γραφείο και είδα αυτή τη φτωχή κοπέλα που έκανε ωτοστόπ στη λεωφόρο. Μου φάνηκε τόσο ανυπεράσπιστη που αποφάσισα να τη βοηθήσω.
Πρόσεξα ότι ήταν πολύ αδύνατη, κακοντυμένη και βρώμικη και μου είπε ότι είχε τρεις μέρες να φάει.
Συγκινήθηκα, την έφερα στο σπίτι και της ζέστανα τα μακαρόνια που σου έφτιαξα χτες βράδυ και δεν τα έφαγες, γιατί παχαίνουν… η καημενούλα τα καταβρόχθισε!
Έπειτα, όπως ήταν τόσο βρώμικη, της είπα να κάνει ένα μπάνιο και εν τω μεταξύ είδα ότι τα ρούχα της ήταν σε κακή κατάσταση.
Έτσι τα πέταξα στα σκουπίδια και της έδωσα εκείνα τα παντελόνια που χρόνια τώρα δεν φοράς, επειδή δεν μπορείς να τα κουμπώσεις, την μπλούζα που σου χάρισα για την επέτειο και δεν φοράς, γιατί δεν έχω καλό γούστο και δεν ξέρω να σου διαλέγω ρούχα, το sweater που σου χάρισε η μάνα μου για τα Χριστούγεννα και δεν φοράς, για να της μπεις στο μάτι και τις μπότες που αγόρασες για 1000 ευρώ και τις φόρεσες μια μόνο φορά, επειδή η φίλη σου αγόρασε τις ίδιες.
Στο τέλος και καθώς έφευγε γεμάτη ευγνωμοσύνη και χαρά η κοπέλα γύρισε με δάκρυα στα μάτια και με ρώτησε:
– Υπάρχει κάτι άλλο που η γυναίκα σου δεν χρησιμοποιεί;
Πως δημιουργούνται τα ανέκδοτα; Αυτές οι μικρές αυτοτελείς ιστορίες που μας κάνουν να γελάμε, τελικά είναι βγαλμένες μέσα από την ίδια τη ζωή;
Στην Ελλάδα έχουμε ανέκδοτα για Πόντιους, με τον Τοτό, με τον Μπόμπο, με ξανθιές και παντρεμένους. Συνήθως, είναι μικρά και βγάζουν πολύ γέλιο.
Κάποιοι, πραγματικά ευφυείς συνάνθρωποι μας που έχουν μεγάλη δόση χιούμορ, κατασκευάζουν ανέκδοτα μέσα από τη καθημερινότητά μας. Κάποια, είναι σόκιν, δηλαδή ανέκδοτα με ερωτικό περιεχόμενο.
Στην Ελλάδα, έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες βιβλία με ανέκδοτα, μέχρι την έλευση του internet, που μπορεί κάποιος να βρει εκατοντάδες.
Κάθε ειδησεογραφικό portal/site, έχει μια κατηγορία με ανέκδοτα, μιας και έχει διαπιστωθεί ότι διαβάζονται από το κοινό με μεγάλη ευκολία.
Το ανέκδοτο είναι μια σύντομη, αποκαλυπτική αφήγηση ενός μεμονωμένου ατόμου ή ενός περιστατικού.
Περιστασιακά εύθυμα, τα ανέκδοτα διαφέρουν από τα αστεία, επειδή ο πρωταρχικός σκοπός τους δεν είναι απλά να προκαλέσουν γέλιο αλλά να αποκαλύψουν μια γενικότερη αλήθεια, χαρακτηρίζοντας κάποιο άτομο, αποκαλύπτοντας συγκεκριμένες ιδιορρυθμίες ή χαρακτηριστικά, πρόσωπα, τόπους ή πράγματα, μέσα από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες μιας σύντομης αφήγησης.
Το ανέκδοτο μπορεί να είναι αληθινό ή φανταστικό και η ανέκδοτη απόκλιση είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των λογοτεχνικών έργων. Ακόμη και τα προφορικά ανέκδοτα περιλαμβάνουν τυπικά υπερβολική και δραματική μορφή σχεδιασμένη για να ψυχαγωγήσει τον ακροατή.
Ωστόσο, το ανέκδοτο παρουσιάζεται πάντα ως καταγραφή ενός πραγματικού περιστατικού, που αφορά σε πραγματικά πρόσωπα και συνήθως σε κάποιο αναγνωρίσιμο τόπο. Σύμφωνα με τον Γιούργκεν Χάιν (Jürgen Hein), επιδεικνύουν «έναν ιδιαίτερο ρεαλισμό» και «ιστορική διάσταση».
Η λέξη ανέκδοτο προέρχεται από τον Προκόπιο της Καισάρειας, βιογράφο του Ιουστινιανού Α΄, ο οποίος έγραψε ένα έργο με τίτλο Ἀνέκδοτα, κατά κύριο λόγο μια συλλογή μικρών συμβάντων από την ιδιωτική ζωή της βυζαντινής αυλής.
Σταδιακά, ο όρος «ανέκδοτο» άρχισε να εφαρμόζεται σε κάθε σύντομη ιστορία που χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει ή να απεικονίσει όποιο σημείο επιθυμούσε ο συγγραφέας.
Στο πλαίσιο του χιούμορ ο όρος ανέκδοτο αναφέρεται σε κάθε σύντομη χιουμοριστική ιστορία, χωρίς την ανάγκη πραγματικής ή βιογραφικής προέλευσης.