Η βρετανική βασιλική οικογένεια έχει εμπλακεί σε πολλά σκάνδαλα, αλλά λίγοι γνωρίζουν την ιστορία του πρίγκιπα Μπέρτι και της περίφημης «καρέκλας του έρωτα». Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», μια νέα σειρά του Channel 4 εξερευνά αυτό το ιδιαίτερο έπιπλο, το οποίο σχεδιάστηκε ειδικά για τον πρίγκιπα Μπέρτι στα τέλη του 19ου αιώνα, πριν γίνει βασιλιάς Εδουάρδος Ζ’ το 1901.
Ο πρίγκιπας Μπέρτι και η ζωή του
Ο Μπέρτι, ο μεγαλύτερος γιος της βασίλισσας Βικτωρίας, παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Δανίας το 1863. Απέκτησαν έξι παιδιά μαζί, αλλά η υγεία της Αλεξάνδρας επιδεινώθηκε, οδηγώντας την σε μια ήσυχη οικογενειακή ζωή στην ύπαιθρο. Αντίθετα, ο Μπέρτι, γνωστός και ως «Dirty Bertie» από τα ταμπλόιντ της εποχής, κατευθύνθηκε στη Γαλλία και έγινε γρήγορα μαγνήτης για τις πόρνες της πρωτεύουσας. Επισκεπτόταν τους παρισινούς οίκους ανοχής και τα σεξ σόου στο Moulin Rouge με απερίσκεπτη χαρά. Η χορεύτρια «La Goulue» του φώναζε συχνά από τη σκηνή: «Γεια σου, Ουαλία! Θα πληρώσεις για τη σαμπάνια μου;».
Η δημιουργία της «καρέκλας του έρωτα»
Όταν η ικανότητά του να αποδίδει σεξουαλικά δεν μπορούσε πλέον να συμβαδίζει με τη σαρκική του όρεξη, ο Μπέρτι, προπάππους της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, παρήγγειλε αυτό που έγινε γνωστό ως «siège d’amour» («καρέκλα του έρωτα»). Η καρέκλα κατασκευάστηκε από τον Louis Soubrier, έναν διάσημο παριζιάνο ξυλουργό, όταν ο Μπέρτι πήγε να επισκεφθεί έναν κορυφαίο οίκο ανοχής στην Πόλη της Αγάπης, αφού είχε πάρει τεράστιο βάρος. Η καρέκλα του έρωτα είναι εξοπλισμένη με αναβολείς για να συγκρατεί τα πόδια, όχι μιας, αλλά δύο ερωτικών συντρόφων, επιτρέποντας στον πρίγκιπα να κάνει σεξ με πολλές γυναίκες χωρίς να τις συνθλίβει. Μια ιδέα είναι ότι μια γυναίκα ξαπλώνει και ο Μπέρτι στη συνέχεια στηρίζεται στα σκαλοπάτια. Μια άλλη γυναίκα ξαπλώνει από κάτω σε ένα μαξιλαράκι και ο ρόλος της θα είναι να τον διατηρεί σε σεξουαλική διέγερση. Μέχρι τη στιγμή που ανατέθηκε αυτό το έργο, ο Μπέρτι δεν ήταν μόνο χοντρός, αλλά πλησίαζε προς την ανικανότητα.
Η ζωή του ως βασιλιάς
Τα καμώματα του Μπέρτι προκάλεσαν αμφιβολίες για την ικανότητά του να κυβερνήσει. Αλλά όταν η βασίλισσα Βικτώρια πέθανε το 1901 και τελικά ανέβηκε στον θρόνο το 1901 ως Εδουάρδος Ζ’, ρίχτηκε με ενθουσιασμό στον ρόλο του και πραγματικά διέπρεψε ως μονάρχης. Ως σύζυγος, ωστόσο, παρέμεινε βαθιά απογοητευτικός. Κατά τη στέψη του το 1902, ο βασιλιάς Εδουάρδος, ο οποίος ήταν τότε 60 ετών, φρόντισε να κρατήσει ένα στασίδι στο Αβαείο του Ουέστμινστερ αποκλειστικά για τις «ιδιαίτερες κυρίες» του. Εκείνη την εποχή, ο Εδουάρδος είχε μέση 120 εκατοστών και έτρωγε για πέντε γεύματα κάθε μέρα – τα περισσότερα από τα οποία αποτελούνταν από 10 πιάτα.
Η τύχη της «καρέκλας του έρωτα»
Παρόλο που η αυθεντική «καρέκλα του έρωτα» πιστεύεται ότι πωλήθηκε σε ιδιωτική δημοπρασία σε ανώνυμο αγοραστή τη δεκαετία του 1990, ένα αντίγραφό της εκτέθηκε στην έκθεση «Splendour and Misery: Images Of Prostitution 1850-1910» στο Musée D’Orsay στο Παρίσι μεταξύ 2015 και 2016. Ένα άλλο αντίγραφο μπορεί να βρεθεί στο Μουσείο Μηχανών του Σεξ στην Πράγα.