Έχει όρια η αγάπη; Δεν θα κάνω το παν επειδή σας αγαπώ – Και η δική μου ζωή μία είναι


Έχει όρια η αγάπη; Σαφώς και έχει, αν όχι σαν συναίσθημα, τότε σίγουρα σαν εμπόδιο στην εκμετάλλευση και την καταπάτηση στο όνομα της αγάπης

Η κόρη μου πήρε διαζύγιο και ‘γω προσέχω τα παιδιά – Δεν θέλω να θυσιάσω την ζωή μου.

Δεν είναι λίγα τα ζευγάρια που παίρνουν διαζύγιο. Συνήθως τον πρώτο καιρό οι γονείς των ζευγαριών βοηθούν τόσο ψυχολογικά όσο και πρακτικά όταν υπάρχουν και παιδιά στην μέση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την αναγνώστρια μας.

Η κόρη της πήρε διαζύγιο και της αφήνει τα παιδιά. Όμως η ίδια νιώθει ότι χάνει την ανεξαρτησία της και την έχει κουράσει αυτό. Τι μπορεί να κάνει; Διαβάστε παρακάτω:

Ονομάζομαι Σπυριδούλα και είμαι 65 ετών. Έχω μία κόρη 36 ετών και δύο εγγόνια. Το μικρό είναι 4 ετών και το μεγάλο είναι 12. Η κόρη μου μετά από αρκετά χρόνια γάμου χώρισε πρόσφατα με τον σύζυγό της.

Δεν θα κάνω το παν επειδή σας αγαπώ - Και η δική μου ζωή μία είναι
Δεν θα κάνω το παν επειδή σας αγαπώ – Και η δική μου ζωή μία είναι

Στο μεταξύ η κόρη μου δουλεύει ως καθαρίστρια σε ένα εργοστάσιο. Τα ωράρια είναι περίεργα και δεν μπορεί να αφήσει κάπου τα παιδιά αφού οικονομικά είναι δύσκολα. Κρατάω λοιπόν εγώ καθημερινά τα παιδιά και αυτό αρχίζει να με κουράζει.

Και τα δύο παιδιά είναι άτακτα και ‘γω είμαι μεγάλη γυναίκα. Δεν έχω τα κουράγια που είχα τα πρώτα χρόνια. Αφήστε που εγώ πριν 10 χρόνια έμεινα χήρα και αφού ξεπέρασα το πένθος μου αποφάσισα να ζήσω την ζωή μου. Πήγαινα εκδρομές με τις φίλες μου, είχα την ησυχία μου στο σπίτι.

Πλέον όλα αυτά έχουν χαθεί και εγώ δεν αντέχω άλλο έτσι. Φυσικά και καταλαβαίνω την κόρη μου και θα είμαι πάντα δίπλα της. Όμως δεν αντέχω άλλο. Τα παιδιά είναι άτακτα, η κόρη μου αργεί να γυρίσει και εγώ αρχίζω και δεν νιώθω τα πόδια μου από την κούραση.

Νιώθω πως χάνω την ζωή μου. Επίσης, της πρότεινα να προσλάβουμε μία νταντά με πληρωμένα τα έξοδα από εμένα πρόσφατα αλλά μου είπε ότι δεν εμπιστεύεται κανέναν και πως δεν είμαι σωστή γιαγιά που το προτείνω κάτι τέτοιο.

Εγώ όμως το παιδί μου και το έκανα και το μεγάλωσα. Δεν σημαίνει ότι είμαι αναγκασμένη να μεγαλώσω και τα εγγόνια μου. Αν αποφασίζετε να κάνετε παιδιά, τα παιδιά είναι δική σας υποχρέωση. Σίγουρα θα την βοηθήσω και θα την στηρίξω, αλλά όσο μπορώ κι εγώ.
Είμαι παράλογη;


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ