Ποιοι παράγοντες καθόρισαν τη νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη – Ποιο είναι το στοίχημά του για την επόμενη μέρα
Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία στο Νίκο Ανδρουλάκη με ισχυρά ποσοστά όχι τόσο για να επαναεπιβεβαιώσουν την παντοδυναμία του στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όσο για να δουν αν μπορεί να εκτοξεύσει το Κίνημα σε κόμμα εξουσίας.
Η διαφορά του Νίκου Ανδρουλάκη από τον Χάρη Δούκα σε μια πρώτη ανάλυση δείχνει ότι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται έτοιμος για απότομες αλλαγές στο κόμμα και δεύτερον θεωρεί ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να διασφαλίσει καλύτερα τη συσπείρωση και τη συνοχή του κόμματος τόσο κεντρικά, όσο και περιφερειακά.
Θα έλεγε κανείς ότι μεταξύ των δύο υποψηφίων ο Ανδρουλάκης φάνηκε ως πιο σίγουρη επιλογή, που δεν θα βάλει το ΠΑΣΟΚ σε περεταίρω πειραματισμούς.
Μπορεί το προηγούμενο διάστημα να μην πέτυχε θαύματα, αλλά κράτησε το ΠΑΣΟΚ μέσα στο πολιτικό παιχνίδι.
Προφανώς ο Ανδρουλάκης δεν είναι ούτε λύση ανατροπής, ούτε λύση αλλαγής. Θα έλεγε κανείς ότι είναι επιλογή ανάγκης.
Ένα από τα πλεονεκτήματα του Ανδρουλάκη είναι ότι είναι βουλευτής, άρα θα μπορεί να κονταροχτυπηθεί μέσα στη Βουλή σε αντίθεση με τον κ. Δούκα που θα είχε διπλή ιδιότητα χωρίς να βρίσκεται στο κοινοβούλιο και συνεπώς θα έπρεπε να βρεθεί λύση διαρχίας…
Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι οι ψηφοφόροι του Γερουλάνου και της Διαμαντοπούλου σε μεγάλο βαθμό έδωσαν πράσινο φως στο Νίκο Ανδρουλάκη διογκώνοντας το ποσοστό του.
Το μεγάλο στοίχημα για τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι να μπορέσει να συνθέσει την επόμενη μέρα.
Τι μήνυμα θα εκπέμψει προς τους υπόλοιπους υποψηφίους και πώς θα μπορέσει να τους χρησιμοποιήσει για να πετύχει την πολυπόθητη ενότητα.
Με τη σημερινή, αδιαμφισβήτη νίκη του ο κ. Ανδρουλάκης δεν «καθάρισε» κατά το κοινώς λεγόμενο.
Τα δύσκολα για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ αρχίζουν από την Δευτέρα με την ανασύνταξη των οργάνων του κόμματος και με ένα restart που να πείθει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξαναβρεί βηματισμό κόμματος εξουσίας.
Η επόμενη μέρα δεν θα είναι μια εύκολη εξίσωση και θα εξαρτηθεί και από τη στάση των κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Το πρόβλημα για τον Ανδρουλάκη δεν ήταν άλλωστε ο Δούκας, αλλά οι υπόλοιποι που αμφισβήτησαν τον τρόπο με τον οποίο διοικούσε τα όργανα και το κόμμα.