Η πρόσφατη διαμάχη μεταξύ του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπένιαμιν Νετανιάχου οδήγησε σε έντονη κλιμάκωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Το ζήτημα πυροδοτήθηκε όταν ο Μακρόν, σε συνέντευξή του, κάλεσε τις χώρες να επιβάλλουν εμπάργκο όπλων κατά του Ισραήλ, με αφορμή τις συνεχιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα και τον Λίβανο.
Η πρόταση του Μακρόν για εμπάργκο
Ο Μακρόν δήλωσε ότι εάν οι χώρες θέλουν να επιτύχουν κατάπαυση του πυρός, θα πρέπει να σταματήσουν να προμηθεύουν το Ισραήλ με στρατιωτικό εξοπλισμό. Αν και η Γαλλία δεν είναι μείζων προμηθευτής όπλων στο Ισραήλ, η δήλωση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τον Νετανιάχου, ο οποίος χαρακτήρισε την πρόταση ως «ντροπή». Παράλληλα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός υποστήριξε ότι το Ισραήλ θα επιβιώσει και χωρίς την υποστήριξη της Γαλλίας, προειδοποιώντας για συνέχιση του πολέμου με ή χωρίς διεθνή βοήθεια.
Ιστορικό συγκρούσεων Γαλλίας – Ισραήλ
Οι σχέσεις Γαλλίας και Ισραήλ είχαν παγώσει και στο παρελθόν, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το εμπάργκο όπλων του 1967 που είχε επιβάλει ο Σαρλ ντε Γκωλ. Τότε, το Ισραήλ στηριζόταν σε γαλλικά αεροσκάφη, γεγονός που έκανε το εμπάργκο ιδιαίτερα επώδυνο. Από τότε, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών πέρασαν από διάφορα στάδια, με απόπειρες βελτίωσης κατά τις θητείες των Σιράκ, Σαρκοζί και Ολάντ. Ωστόσο, η πρόταση του Μακρόν φαίνεται να ξαναφέρνει στην επιφάνεια παλαιές εντάσεις.
Στρατηγικοί υπολογισμοί και διεθνείς αντιδράσεις
Παρά τη δημόσια αντιπαράθεση, η πρακτική σημασία των δηλώσεων του Μακρόν είναι περιορισμένη, καθώς η Γαλλία εξάγει ελάχιστο στρατιωτικό εξοπλισμό στο Ισραήλ. Η πλειονότητα των ισραηλινών προμηθειών προέρχεται από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι δηλώσεις του Γάλλου προέδρου ήταν περισσότερο συμβολικές, στοχεύοντας να διαφοροποιήσει τη στάση της Ευρώπης από εκείνη των ΗΠΑ.
Ο Μακρόν, σύμφωνα με αρκετούς παρατηρητές, επιδιώκει να στείλει ένα μήνυμα ότι η Γαλλία διατηρεί διαφορετική θέση από τις ΗΠΑ, παρά τις στενές σχέσεις που έχει διαχρονικά με το Ισραήλ. Ωστόσο, η αντίδραση του Νετανιάχου ενίσχυσε τη στήριξη που απολαμβάνει στο εσωτερικό, παρουσιάζοντάς τον ως υπερασπιστή του Ισραήλ απέναντι στη διεθνή κριτική.