Μια πρόσφατη μελέτη αναδεικνύει τη σύνδεση μεταξύ των περιβαλλοντικών φαινολών, που βρίσκονται σε καθημερινά προϊόντα, και των αλλαγών στην ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς. Οι φαινόλες, όπως η δισφαινόλη Α (BPA), τα parabens και η triclocarban (TCC), χρησιμοποιούνται ευρέως ως συντηρητικά σε τρόφιμα, προϊόντα προσωπικής υγιεινής και πλαστικές συσκευασίες.
Αυτή η πρωτοποριακή έρευνα, η οποία διεξήχθη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, είναι η πρώτη που εξετάζει πώς η έκθεση σε φαινόλες επηρεάζει τις ηλεκτρικές ιδιότητες της καρδιάς στους ανθρώπους. Βασίστηκε σε δεδομένα από την κοόρτη Fernald Community, μια ομάδα περίπου 10.000 ατόμων, και περιελάμβανε ανάλυση δειγμάτων ούρων και ηλεκτροκαρδιογραφημάτων την ίδια ημέρα. Η μελέτη έδειξε ότι η αυξημένη έκθεση σε ορισμένες φαινόλες μπορεί να οδηγήσει σε μέτριες αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, που ενδέχεται να επιδεινώσουν υπάρχουσες καρδιακές παθήσεις, όπως αρρυθμίες, ειδικά σε ηλικιωμένα άτομα ή σε άτομα με άλλους παράγοντες κινδύνου.
Συγκεκριμένα, στις γυναίκες, η αυξημένη έκθεση σε BPA και συναφή χημικά συνδέθηκε με μεγαλύτερο διάστημα PR, που υποδηλώνει καθυστέρηση στη μεταφορά των ηλεκτρικών σημάτων. Αυτό το φαινόμενο ήταν πιο έντονο σε γυναίκες με υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (BMI). Στους άνδρες, η έκθεση σε TCC, η οποία έχει πλέον απαγορευτεί στις ΗΠΑ, προκάλεσε μεγαλύτερο διάστημα QT, πράγμα που σημαίνει ότι η καρδιά αργούσε περισσότερο να «επαναφορτιστεί», αυξάνοντας τον κίνδυνο δυσλειτουργίας του ρυθμού.
Αν και οι αλλαγές δεν θεωρούνται δραματικές, ήταν αρκετά σημαντικές σε ορισμένους ευάλωτους πληθυσμούς. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν την ανάγκη για περαιτέρω μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις των νέων χημικών και την εστίαση σε άτομα με προδιάθεση σε καρδιακές παθήσεις.