Ο Κάλβιν Μπουάρι πέρασε 22 χρόνια στη φυλακή για δύο φόνους που δεν διέπραξε, μια αδικία που τον οδήγησε από το «σκοτάδι» στην εξιλέωση. Το 1995, καταδικάστηκε για τον φόνο των αδελφών Ελάιτζα και Σαλαντίν Χάρις στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, όπου ο Μπουάρι, τότε έμπορος ναρκωτικών, είχε ισχυρή παρουσία. Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε φυσικό αποδεικτικό στοιχείο που να τον συνέδεε με τους φόνους, η κατάθεση ανταγωνιστικών εμπόρων ναρκωτικών ήταν αρκετή για να τον καταδικάσει σε 50 χρόνια έως ισόβια κάθειρξη.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Μπουάρι αγωνίστηκε για να αποδείξει την αθωότητά του, φέρνοντας στο φως νέους μάρτυρες και αποκαλύπτοντας τα κενά της αρχικής δίκης. Το 2003, ένας άλλος έμπορος ναρκωτικών, ο Ντουάιτ Ρόμπινσον, ομολόγησε τους φόνους, αλλά αργότερα ανακάλεσε. Ωστόσο, η μακρόχρονη προσπάθεια του Μπουάρι βρήκε τελικά δικαίωση το 2017, όταν τρεις νέοι μάρτυρες κατέθεσαν ότι δεν ήταν αυτός ο δράστης. Αυτό οδήγησε στην ακύρωση της καταδίκης του και την αποφυλάκισή του.
Μετά την αποφυλάκισή του, ο Μπουάρι κατάφερε να ξεκινήσει από την αρχή. Δημιούργησε μια καινοτόμα επιχείρηση, την Ryderz Van Service, μια υπηρεσία που βοηθά οικογένειες να επισκέπτονται τους φυλακισμένους τους, αναγνωρίζοντας τη σημασία των οικογενειακών δεσμών για τους κρατούμενους. Το 2021, κέρδισε 7,75 εκατομμύρια δολάρια σε διακανονισμούς από την πολιτεία και την πόλη της Νέας Υόρκης, και επένδυσε σε ακίνητα στο Τέξας και τη Νέα Υόρκη.
Η ιστορία του αποτελεί παράδειγμα του πώς μια άδικη καταδίκη μπορεί να καταστρέψει ζωές, αλλά και να οδηγήσει σε μεταμόρφωση και αναγέννηση. Σήμερα, παρά τα δεινά που υπέστη, ο Μπουάρι προσπαθεί να βρει τη χάρη μέσω των πράξεών του, δείχνοντας ότι ποτέ δεν είναι αργά για να επανεφεύρει κανείς τον εαυτό του