Τι ζω; Πριν 6 μήνες ο πεθερός μου έχασε την πεθερά μου από καρκίνο. Η καημένη η γυναίκα βασανιζόταν πολλά χρόνια κι εν τέλει έφυγε από την ζωή στα 65 της
Ο πεθερός μου είναι 70. Η αλήθεια είναι πως σαν ζευγάρι ήταν πολύ δεμένο ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε.
Ήταν μαζί για 40 χρόνια και μπορεί ο γάμος τους στην αρχή να περνούσε σοβαρά προβλήματα, όμως η ανοχή και η υπομονή της πεθεράς μου, εν τέλει τους έκανε να ζήσουν για πάντα μαζί. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έδειχναν ερωτευμένοι.
Πείραζαν ο ένας τον άλλον, μάλωναν σαν μικρά παιδιά και όταν ο καρκίνος τους χτύπησε την πόρτα ο πεθερός μου ήταν δίπλα της κάθε στιγμή. Να φανταστείτε, ο άντρας μου σαν παιδί τους, δεν ένιωσε ποτέ να κουράζεται από τις υποχρεώσεις των εξετάσεων διότι τα είχε αναλάβει όλα αποκλειστικά ο πεθερός μου.
Ο άντρας μου, υποστήριζε στις τελευταίες στιγμές της μητέρας του, ότι φοβόταν ότι αν η μητέρα του έφευγε από την ζωή λίγο καιρό αργότερα θα έφευγε και ο πεθερός μου. Ήταν μαζί από πολύ νέοι και η αλήθεια είναι ότι όταν τους έβλεπες μαζί σου έδιναν την εντύπωση ότι ο ένας δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς τον άλλον.
Όχι με την ρομαντική πλευρά της φράσης αλλά με την πρακτική. Ο πεθερός μου δεν ήξερε τίποτα από δουλειές του σπιτιού και η πεθερά μου δεν ήξερε να διαχειρίζεται τα οικονομικά. Και φυσικά συναισθηματικά συμπλήρωναν ο ένας τον άλλον.
Όταν λοιπόν τελικά έφυγε από την ζωή, τρομάξαμε ότι ο πεθερός μου θα φύγει μαζί της. Επειδή ο θάνατός της, έπεσε και μέσα στην καραντίνα, φοβηθήκαμε πως ο εγκλεισμός και η αποξένωση θα τον έκαναν να νιώθει ακόμη πιο μόνος και άσχημα.
Οι πρώτοι δύο μήνες ήταν δύσκολοι γι’ αυτόν. Πηγαίναμε εκεί κάθε μέρα για να του μαγειρεύουμε και να προσέχουμε το σπίτι καθώς και για να του κρατάμε συντροφιά. Όταν δεν πηγαίναμε, τον παίρναμε τηλέφωνο. Κάποια στιγμή ο άντρας μου είχε την ιδέα να πάρει στον πεθερό μου κινητό.
Του πήρε smartphone συγκεκριμένα. Ο πεθερός μου βέβαια είχε μαύρα μεσάνυχτα από τεχνολογία αλλά ο άντρας μου έκατσε και του έδειξε πως να χειρίζεται το Facebook. Βασικά πράγματα. Να ανεβάζει κάνα τραγούδι, να στέλνει κάνα μήνυμα, να χαζεύει στην αρχική και να σηκώνει κλήσεις.
Πίστευε ότι με αυτόν τον τρόπο ο πεθερός μου θα είχε μία συντροφιά εκτός της τηλεόρασης και θα μπορούσαμε κι εμείς να επικοινωνούμε πιο οικονομικά μαζί του. Η αλήθεια είναι πως τον ενθουσίασε. Φυσικά και δεν σταμάτησε να πενθεί, όμως έκανε σαν μικρό παιδί.
Μας έλεγε ότι βρήκε κάτι μακρινούς συγγενείς που δεν ήξερε καν ότι ζουν, κουτσομπόλευε τι ανέβαζε η ξαδέρφη και η ανιψιά και άλλα τέτοια που μας έκαναν να γελάσουμε. Μου μιλούσε επίσης πολύ συχνά και για την ξαδέρφη μου.
Εμείς στείλαμε αιτήματα φιλίας προς όλους τους γνωστούς και τους συγγενείς του πεθερού μου έτσι ώστε να έχει να χαζεύει. Την ξαδέρφη μου τελευταία φορά την είχε δει πριν 5 χρόνια που ήταν 17 ετών. Πλέον στα 22 της χρόνια φυσικά και είναι μία κούκλα.
Με την ξαδέρφη μου αξίζει να σημειωθεί ότι έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας διότι η μαμά της την γέννησε όταν ήταν 42 και έχει άλλα 2 μεγάλα αδέρφια που φτάνουν τα 50 όπως κι εγώ. Με ρωτούσε λοιπόν συχνά ο πεθερός μου, τι κάνει η ξαδέρφη μου και πως έχει ομορφύνει έτσι και τέτοια.
Φυσικά το μυαλό μου δεν πήγε στο πονηρό διότι ο πεθερός μου ποτέ δεν είχε δώσει δικαίωμα. Μπορεί νέος να ήταν μπερμπάντης όμως η αλήθεια είναι πως μας έδινε την εντύπωση ότι αναγνωρίζει την ηλικία του και τα τελευταία χρόνια όπως σας είπα, είχε αφιερωθεί στην γυναίκα του.
Μέχρι που η ξαδέρφη μου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι ο πεθερός μου της έστειλε μήνυμα. Στην αρχή ήταν κάτι κινούμενες εικόνες με τριαντάφυλλα και τέτοια όπως στέλνουν οι άνθρωποι της ηλικίας του και η ξαδέρφη μου το πήρε σαν φιλικό χαιρετισμό σε ένα μέλος του σογιού μου.
Όμως τα μηνύματα ξεκίνησαν να γίνονται καθημερινά. Ρωτούσε τα νέα της, πότε θα έρθει να την δούμε τώρα που έληξε η απαγόρευση από νομό σε νομό, της υπενθύμιζε διαρκώς πόσο έχει ομορφύνει. Μέχρι που την ρώτησε αν έχει σχέση αυτόν τον καιρό.
Δεν έχει γίνει χυδαίος σύμφωνα με την ξαδέρφη μου, όμως και πάλι αυτά τα πράγματα είναι ξεδιάντροπα. Φυσικά και η ξαδέρφη μου απομακρύνθηκε. Ο πεθερός μου συνεχίζει να της στέλνει μήνυμα και να ρωτάει γιατί χάθηκε κι εκείνη είτε κάνει μέρες να του απαντήσει είτε του απαντάει μονολεκτικά.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν έχω πει τίποτα στον άντρα μου για να μην τον κάνω να νιώσει άσχημα. Πιστεύω ότι είναι αντίδραση του πένθους. Προσπαθεί να διαχειριστεί την μοναξιά όμως το κάνει πολύ λάθος. Θα καταλάβαινα αν ήθελε να βρει κάποια γυναίκα της ηλικίας του.
Σίγουρα είναι πολύ νωρίς ακόμη για κάτι τέτοιο όμως αν το μάθαινα, θα ήταν το μυστικό μας και δε θα έλεγα τίποτα στον άντρα μου γιατί ποια είμαι εγώ να κρίνω πως αντιδράει κάποιος στο πένθος. Αλλά όχι αυτό. Είμαι 10 χρόνια με τον άντρα μου και ο πεθερός μου ήταν πάντα ένας αγαπημένος μου άνθρωπος.
Δεν καταλαβαίνει ότι η συμπεριφορά του με εκθέτει; Δεν φοβάται ότι μπορεί ο άντρας μου να μάθει κάτι είτε από μένα είτε από την ξαδέρφη μου; Τι να κάνω; Να του μιλήσω ή να κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα και να περιμένω να του περάσει;