Τα ταξίδια χωρίς διαβατήριο θα αποτελέσουν παρελθόν λόγω της αδυναμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαχειριστεί το μεταναστευτικό ζήτημα.
Για το τέλος -πρακτικά – της Συνθήκης Σένγκεν προειδοποιεί σε άρθρο του το περιοδικό Economist τονίζοντας ότι επί της ουσίας πλέον έχει μπει stop στα ταξίδια εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίχως διαβατήρια.
Όπως τονίζεται σε αυτό ο «Χώρος Σένγκεν», ξεκίνησε σε μια συμφωνία μεταξύ των χωρών της Μπενελούξ, Γαλλίας και Γερμανίας για την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων το 1985 και επεκτάθηκε στην πορεία για να περιλαμβάνει τους περισσότερους από τους 450 εκατομμύρια πολίτες των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και κάποιες ακόμη γειτονικές χώρες.
Το δε όνομα που δόθηκε στην Συμφωνία προέχεται από ένα χωριό στο νότιο άκρο του Λουξεμβούργου, όταν βρίσκεται κανείς στο οποίο είναι δύσκολο να καταλάβει που ξεκινά η μία χώρα και που τελειώνει η άλλη.
Αυτό όμως που σημειώνεται ως το πιο ανησυχητικό σημείο στο άρθρο είναι το γεγονός ότι «η ελευθερία των ταξιδιών που το τοποθέτησε στον χάρτη χάνεται σταθερά.
Ο λόγος δεν είναι άλλος παρά το γεγονός ότι από τις 16 Σεπτεμβρίου η πολυπληθέστερη χώρα της Ευρώπης – Γερμανίας – έχει ουσιαστικά αποχωρήσει από την συγκεκριμένη συμφωνία, επαναφέροντας τους συνοριακούς ελέγχους. Γεγονός που υπογραμμίζεται ότι γίνεται αντιληπτό ως κακό σημάδι από όσους έιναι προσηλωμένοι σε μια ολοένα και πιο «στενή ένωση» των χωρών της ΕΕ.
Μάλιστα στο άρθρο τονίζεται ότι η στάση της Γερμανίας δεν οφείλεται στο γεγονός ότι … δεν θέλει περισσότερους Δανούς ή Γάλλους αλλά στο ότι «έχει χάσει την πίστη της στην αστυνόμευση των συνόρων των γειτόνων της: την τάση τους να αφήνουν μετανάστες από πιο μακριά, οι οποίοι στη συνέχεια παίρνουν τον δρόμο προς τη Γερμανία».
Δεν δουλεύουν οι εγγυήσεις
Όπως τονίζεται στο συγκεκριμένο άρθρο, που μάλλον επιθυμεί να προβάλλει τις γερμανικές θέσεις, ενώ θεωρητικά η Γερμανία θα μπορούσε να επιβάλει τις εγγυήσεις του Σένγκεν που ήδη υπάρχουν το σύστημα δεν λειτουργεί. Ο λόγος γι’ αυτό υποτίθεται ότι είναι το γεγονός ότι οι χώρες που προορίζονται να δεχθούν πίσω τους μετανάστες, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ουγγαρία, λένε ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μεταναστευτικές ροές που βρίσκονται εκτός του ελέγχου τους.
Ενώ ως άνευ ιδιαίτερης σημασίας χαρακτηρίζεται ο ρόλος της Frontex.
«Έτσι, υιοθετήθηκε η ύστατη λύση από τους απογοητευμένους υπουργούς Εσωτερικών: η επαναφορά των συνοριακών ελέγχων εντός της Ευρώπης. Αυτό αντιβαίνει στο πνεύμα της Σένγκεν και μάλιστα σε ορισμένους από τους επίσημους κανόνες της. Θεωρητικά η αναστολή των ταξιδιών χωρίς διαβατήριο επιτρέπεται μόνο για έξι μήνες. Στην πράξη ορισμένες χώρες, όπως η Γαλλία και η Δανία, έχουν συσσωρεύσει αθόρυβα χρόνια τέτοιων «προσωρινών» περιορισμών. Πολλοί φοβούνται ότι η Γερμανία θα κάνει το ίδιο. Οι Αρχές της ΕΕ στις Βρυξέλλες θα έπρεπε να διαμαρτυρηθούν, αλλά έχουν σιωπηρά επιτρέψει στις χώρες να επιβάλλουν εκ νέου ελέγχους με την ελπίδα να διατηρήσουν το σύστημα» καταλήγει το άρθρο.