Ανέκδοτο – Ο Θανάσης δίνει ρέστα: Το καλό αφεντικό

Ανέκδοτο – Ο Θανάσης δίνει ρέστα: Ο Θανάσης που δουλεύει σε μια εταιρία, τρώει “χώσιμο” από τη γυναίκα του που ζητάει βοήθεια για δουλειές του σπιτιού

Πάει ο Θανάσης στο αφεντικό του και του λέει ότι η γυναίκα του αποφάσισε να κάνει
γενική καθαριότητα στο σπίτι και χρειαζότανε τη βοήθειά του, για να καθαρίσουν το
υπόγεια, τα πατάρια, να τινάξουν τα χαλιά και να σουλουπώσουν τον κήπο.

– Θανάση, σε χρειάζομαι εδώ, λέει τo αφεντικό. Δεν μπορώ να σου δώσω άδεια για αύριο.

– Ευχαριστώ αφεντικό, λέει ο Θανάσης. Το ήξερα ότι μπορώ να βασίζομαι επάνω σου!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ

Ανέκδοτο σε μπαρ: Πηγαίνει ένας άνετος τύπος σε ένα μπαρ, κάθεται στην μπάρα χαλαρός και λέει στον μπάρμαν

– “Φίλε, βάλε μου ένα ποτό, πριν αρχίσουμε.”

Του βάζει ο μπάρμαν ένα ποτό και ο άντρας το πίνει.

Έπειτα από λίγο:

– “Φίλε βάλε άλλο ένα, πριν αρχίσουμε.”

Του βάζει το δεύτερο ποτό, το πίνει και αυτό.

– “Φίλε, βάλε μου ένα ακόμα, πριν αρχίσουμε.”

Αφού έχει πιεί γύρω στα δέκα ποτά:

– “Φίλε, βάλε μου άλλο ένα ποτό, πριν αρχίσουμε.”

Του λέει ο μπάρμαν τότε:

– “Να σου βάλω ρε φίλε, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να με πληρώσεις.”

Και ο τύπος, απαντάει:

-“Ναταααα… Αρχίσαμεεεεε…”

Ο Τοτός ξαναχτυπά: Ο Τοτός νευριασμένος που τον μάλωσε η μητέρα του για άλλη μία φορά, ρωτάει τον πατέρα του

– Μπαμπά, πότε θα είμαι αρκετά μεγάλος για να κάνω ότι μου αρέσει;

Και ο μπαμπάς του απαντάει:

– Δεν ξέρω παιδί μου, αλλά κανένας άντρας δεν έχει ζήσει τόσο πολύ μέχρι σήμερα για να μας πει!

Ανέκδοτο σε μουσείο: Μια κυρία πανάσχημη και μύωπας τριγυρίζει σ` ένα μουσείο με τον άνδρα της και προσπαθεί να κριτικάρει τα έργα

– “Και με αυτό εδώ το τέρας, τι θέλει να πει ο ζωγράφος;”, ρωτάει κάποια στιγμή τον άνδρα της.

– “Μα, χρυσή μου, αυτό δεν είναι πίνακας, είναι καθρέφτης!”, της ψιθυρίζει αμήχανα εκείνος!

Ανέκδοτο με ζωγράφους: Μια παρέα ζωγράφων αρχίζει τις ιστορίες του… Αισώπου. Κάποια στιγμή και ενώ έχουν ακουστεί κάποιες, λέει ο ένας

-Εγώ πήρα ένα ξύλο, το έβαψα με τα χρώματα του μάρμαρου, το έριξα στη
θάλασσα και αυτό βούλιαξε! Λέει ο ένας.

-Α! Εγώ να δείτε! Ζωγράφισα ένα φίλο μου τόσο ζωντανό, που αναγκάζομαι κάθε
δύο μέρες να του ξυρίζω τα γένια… λέει ο άλλος!