Στις 14 Αυγούστου 1974, η Κύπρος βίωσε την πιο τραγική εξέλιξη στην πρόσφατη ιστορία της, με την έναρξη της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, γνωστή ως «Αττίλας ΙΙ». Παρά τις προσπάθειες για διπλωματική λύση και την πτώση της χούντας στην Ελλάδα, η Τουρκία προχώρησε σε νέα επιθετική ενέργεια, καταλαμβάνοντας περίπου το 37% του κυπριακού εδάφους σε λίγες μόνο ημέρες.
Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, οι τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν στρατηγικές περιοχές, όπως η Αμμόχωστος, η Μόρφου και ολόκληρη η χερσόνησος της Καρπασίας. Η Αμμόχωστος, άλλοτε σημαντικός τουριστικός προορισμός, μετατράπηκε σε «πόλη-φάντασμα», με την είσοδο να απαγορεύεται σε όλους από τα τουρκικά στρατεύματα. Η περιοχή αυτή προστατεύεται σήμερα από αποφάσεις του ΟΗΕ, οι οποίες όμως δεν έχουν οδηγήσει σε ουσιαστική αλλαγή.
Οι επιπτώσεις ήταν καταστροφικές: περίπου 200.000 Ελληνοκύπριοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, ενώ υπήρξαν εκτελέσεις, βιασμοί και άλλες φρικαλεότητες σε βάρος των μη τουρκικών πληθυσμών. Παρά τις πολλές αποφάσεις του ΟΗΕ που καταδικάζουν την εισβολή και ζητούν την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη σχεδόν πενήντα χρόνια αργότερα.
Ο «Αττίλας ΙΙ» άφησε βαθιές πληγές στην Κύπρο, με τη νήσο να παραμένει διαιρεμένη και τους πρόσφυγες να αναμένουν ακόμη τη δικαίωση των αγώνων τους. Οι διεθνείς προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού, μέσω μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, συναντούν διαρκώς εμπόδια, κυρίως λόγω της τουρκικής στάσης που επιδιώκει τη δημιουργία δύο κρατών.
Η 14η Αυγούστου παραμένει μια ημέρα μνήμης και προβληματισμού για την Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς η αναζήτηση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης συνεχίζεται.