Ζευγάρι στο σούπερ μάρκετ σε ανέκδοτο: Όταν παντρεμένα ζευγάρια πάνε σε σούπερ μάρκετ, αυτά που γίνονται βγάζουν απίστευτα ανέκδοτα
Ένα ζευγάρι ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ και την ώρα που περνάει ο άντρας μπροστά από τα ποτά παίρνει ένα ουίσκι και το βάζει στο καλάθι.
Το βλέπει η σύζυγος και τον ρωτάει τι πήρε και πόσο κάνει.
«Ένα ουίσκι πήρα που κοστίζει 15 ευρώ.»
«Τρελάθηκες; Έχουμε τόσα ζόρια κι εσύ μου αγοράζεις ποτά; Γύρνα το στο ράφι αμέσως.»
Το ξαναβάζει ο σύζυγος στη θέση του και μετά από λίγο βλέπει την γυναίκα του να βάζει ένα βαζάκι στο καλάθι.
«,Τι έβαλες μέσα;» την ρωτάει.
«Μια κρέμα προσώπου.» του απαντάει εκείνη.
«Και τι τιμή έχει;»
«50 ευρώ.»
«Πας καλά ρε γυναίκα; Δεν άφησες εμένα να πάρω ποτό με 15 ευρώ και θα πάρεις εσύ κρέμα με 50;»
«Μα το κάνω για να με βλέπεις όμορφη!»
«Πίστεψέ με, και με 15 ευρώ το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε!»
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ
Επικό ανέκδοτο παντρεμένων: “Τι να μαγειρέψω σήμερα;” λέει η σύζυγος και απαντάει ο άντρας – Τι δεν πήγε καλά όμως;
Γυναίκα: Τι να φτιάξω σήμερα για φαγητό;
Άντρας: Ψήσε κανένα κοτοπουλάκι…
Γυναίκα: Πάλι κρέας;
Άντρας: Κάνε μια ομελέτα…
Γυναίκα: Τα αυγά έχουν χοληστερίνη, έφαγες προχθές!
Άντρας: Κάνε φακές.
Γυναίκα: Δεν θα φάνε τα παιδιά!
Άντρας: Αμάν πια κάνε ότι θες.
Γυναίκα: Βέβαια, όλα η σκλάβα να τα σκέφτεται…
Πόντιος υδραυλικός σε ανεκδοτάρα: Παίρνει μια νοικοκυρά τον Πόντιο ηλεκτρολόγο στο τηλέφωνο για βλάβη
«Ναι, γεια σας! Έχει χαλάσει το κουδούνι του σπιτιού μου και δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει».
«Α! Κλασική περίπτωση βλάβης» λέει ο Πόντιος ηλεκτρολόγος.
«Δηλαδή είναι εύκολο να το φτιάξετε;;;»
«Μα τι λέτε μαντάμ… αυτά είναι παιχνιδάκι! Αλλά να μην τα πολυλογούμε δώστε μου τη διεύθυνση».
«Πολυκάρπου 125 στο ισόγειο» του λέει η νοικοκυρά και κλείνει.
Περνάει 1 ώρα, περνάνε 2 ώρες, περνάνε 3 ώρες, βραδιάζει αλλά αυτός άφαντος… και η νοικοκυρά αποφασίζει να τον ξαναπάρει τηλέφωνο:
«Ναι γεια σας, τελικά δεν θα έρθετε;»
«Μα φάρσα μου κάνετε μαντάμ;;; Εγώ ήρθα και χτυπούσα μια ώρα το κουδούνι αλλά δε μου άνοιγε κανείς…»