Καλό είναι να μην τα μπερδεύουμε. Δεν είναι το ίδιο..
Άλλο αγαπώ και άλλο έχω ανάγκη
Άλλο προσφέρω και άλλο προσδοκώ
Άλλο πράττω και άλλο εισπράττω
Άλλο βλέπω και άλλο αντιλαμβάνομαι
Άλλο δράση και άλλο αντίδραση
Άλλο αξιοποιώ και άλλο εκμεταλλεύομαι
Άλλο ακούω και άλλο καταλαβαίνω
Άλλο επιβιώνω και άλλο ζω
γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Άλλαξαν οι εποχές
Αλλάξαμε και εμείς
Σήμερα ξέρουμε πολλά
Μάθαμε πολλά
Ταξιδέψαμε πολύ
Ήρθαμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους, με άλλες χώρες
Γνωρίσαμε νέα ήθη, έθιμα, κουλτούρες, πολιτισμούς
Μάθαμε να εκτιμούμε καταστάσεις
Αποκτήσαμε μάτια και στην πλάτη
Και γίναμε πονηροί
Παμπόνηροι…
Δεν μας ξεφεύγει τίποτα πια
Πιάνουμε πουλιά στον αέρα
Και σαν σύγχρονοι άνθρωποι, είμαστε καχύποπτοι
Υποψιασμένοι…
Δεν “πιανόμαστε” εύκολα κορόιδα, ο σκοπός είναι να πιάνουμε τους άλλους.
Φορέσαμε παρωπίδες να μην βλέπουμε την δυστυχία γύρω μας
Το δάχτυλο, μας προσφέρει πλήρη κάλυψη
Δεν θέλουμε να έχουμε ευαισθησίες, είναι αδυναμία αυτό.
Ο στόχος είναι να επιβιώνουμε καλά και ας μη ζούμε
Σημασία έχει να χορταίνει το στομάχι και ας πεινάει η ψυχή
Μάθαμε να ελέγχουμε όλα μας τα συναισθήματα
Έχουμε γνωστούς και όχι φίλους
Τι τους θέλεις τους φίλους;
Ενίοτε γίνονται πρόβλημα
Και εμείς θέλουμε ησυχία
Η απομόνωση προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια
Το πρόσωπό μας μια μάσκα
Δεν κλαίμε εύκολα
Δεν γελάμε εύκολα
Δεν πονάμε εύκολα
Δεν λυπόμαστε εύκολα
Δεν αγαπάμε εύκολα
Η αγάπη δείχνει αδυναμία
Μας κάνει ευάλωτους και εμείς θέλουμε να δείχνουμε δυνατοί
Αποκτήσαμε καρδιά από πέτρα
Και λογική
Πολλή λογική…
Και έτσι πάψαμε να είμαστε άνθρωποι…